Snakes are one of the types, I don't like

Ripa lag in het kamp, hij moest nog nadenken. Hoe hij moest aanvallen, en welke richting. Hij was van plan dat hij de eerste aanval te leiden waarvan hij 5 tot 10 katten zou meenemen of minder, er zou daarna een verrassingen aanval kunnen komen van de zijkant door Claw of Zira. Hij kraste met zijn nagels in de grond, misschien was het niet handig meerdere aanvallen. Misschien was 1 goed genoeg maar 3 zou misschien beter zijn voor het verassingen element, hij kon Claw naar het kamp toe sturen van de Clan die hij wilde aanvallen alleen zou Claw dan als laatste moeten. Hij versmalde zijn ogen, zijn klauwen waren bloediger. Misschien moest hij zijn plan dan maar op een andere dag verder af maken, hij stond op. Vele doden hingen om zijn naam, vele katten waren boos op hem en wilde wraak. Hij zelf viel eerder katten aan om ze nu gewond te maken en ze terug te laten keren naar hun kamp, hij kon dan de Clans de angst op jagen. Hij sloeg zijn oren in zijn nek en draaide zich om, er stonden katten naar hem te kijken. Hij wilde een keer rust, hij moest zijn ideeën uitwerken maar niemand vertrouwde hem hier dus staarde de meeste hem kwaad aan. Hij liep door de menigte door en zocht een plekje in de hoek van het kamp, zijn wonden bloeden nog maar zijn gevoel stond niet honderd procent.

~eerste post voor Snake

Snake liep het kamp binnen, de geur van bloed vulde haar geurklieren en lieten haar ontspannen. Eindelijk was haar vacht weer spierwit en goed verzorgd, ze dacht aan vandaag hoemze de zwarte ThunderClanpoes had vermoord. Niet dat ze dat moest omdat ze nog zelfs ging jagen in hun territorium zonder pardon, nee, Snake zou haar zelfs zonder reden aangevallen hebben. Snake haatte ThunderClankatten het meest, haar nagels boorde ze diep in het gras. Ze zag daarachter een bruine kater, niet zo groter dan zijzelf. Hij had een litteken over zijn neus, dat moest Ripa zijn. Snake had wel is over hem gehoord maar hem nog nooit leren kennen. Maar Ripa was van de ThunderClan, ach ja, hij is nu BloodClan, en daar gaat het om. Niet dat ze de kater het liefste als vriend zou willen, hij was best gesloten over zichzelf, maar ze zag hem als Clangnoot en voor Snake betekent de BloodClan veel voor haar. Snake dacht na, zal ze op hem aflopen en gedag zeggen? Ze haalde al haar moed bij elkaar, hij zal haar toch niet bijten? Snake liep op de kater af, een duivels, maar vriendelijk lachje verscheen op haar gezicht. 'Hallo, Ripa.' miauwde ze. 'Ik ben Snake.' Niet dat hij haar niet begreep, maar Snake zei dat toch voor de zekerheid, straks zlahij haar vreemde witte kat noemen. Als hij de geur van het bloed van haar vijanden masr niet rook, de geur bleef sterk op haar vacht plakken. Ripa zou het meteen kunnen ruiken, en dan zal hij meteen weten dat ze iemand vermoord had.

Ripa zat rustig ergens midden in het kamp, tot uiteindelijk een kattin hem zag. Ze had een egale witte kleur, zijn ogen versmalde bij het zien van deze kattin. Hij mocht geen enkele kat niet, hij moest alleen maar dienen voor Claw en Yu. 'Hallo, Ripa.' miauwde de kattin die uiteindelijk bij hem stond. Iedereen kende zijn naam, het voelde vreemd. Hij wilde namelijk hem niet eens zijn, zijn huid tintelde. 'Ik ben Snake.' Miauwde ze, hij rook bloed van clan katten. Hij had ook al Clan katten aangevallen met die zelfde geur, maar hij hielt er wat meer wonden aan toen hij vocht tegen 3 katten. Twee katten waren zwaar gewond en de andere had hij nog geen schram kunnen aan brengen omdat hij weg ging daarna, hij staarde haar aan en haalde uit naar haar nek. "Blijf uit mijn beurt." Siste hij, het boeide het niet eens als het zijn vroegere Clan genoten waren maar had geen zin in gepraat met iemand. Hij liet daarna haar los en keek haar strak aan, niet dat hij haar niet kon bevelen maar toch. Hij voelde zich op die manier wel beter, hij had ook nog bloed hangen van andere maar dan van elke Clan. Hij hield zich aan de taken die hij van Claw kreeg, hij deed wat hij moest doen om hem te helpen.

Snake keek verbaast op met een wenkbrauw omhoog, waar sloeg dat nou op? Deze kat was inmiddels gewend geraakt aan de eenzame duisternis. Vandaar dat de kater haar nek oppakte en naar zich mee sloeg. Oké, weird. Snake probeerde zich los te rukken, maar hij had hele krachtige poten. 'Laat me los!' 'Blijf uit mijn beurt.' siste de kater. Uiteindelijk liet hij haar los. 'Mmh, meestal bepaal ik zelf wel wat ik doe.' gromde ze. Ze had veel over hem gehoord, hersenschuddig, verleden. Oké, allemaal triest. Maar waarom reageerde hij zo boos op haar. Ze zei hem gewoon gedag en heeft zich voorgesteld. Snake liep doodleuk naar hem toe. 'Aangenaam' miauwde ze koeltjes, Snake draaide zich om en liep weg. Hij zal al op de grond gelegen hebben als het geen Clangenoot was.

Hij staarde de kattin kwaad aan, hij moest rusten van zijn wonden en niet een andere kat vermoorden. Het was hem vaak kunnen lukken maar hij deed dat nooit, hij was meer alleen. Hij wilde zijn leven gewoon door komen en niet lastig gevallen worden door katten die dachten dat ze alles konden, hij gromde naar haar toen ze schreeuwde. 'Laat me los!' Schreeuwde ze, net als nu kon hij haar dood beslissen maar dat deed hij niet. Hij zal haar laten leven, zijn woeden was er nog niet te hoog voor. 'Mmh, meestal bepaal ik zelf wel wat ik doe.' gromde Snake. Hij haalde zijn schouders op en staarde hem aan, hij staarde haar kwaad aan. 'Aangenaam' miauwde ze koeltjes daarna. Hij keek haar met versmalde ogen aan, hij zag hoe ze wilde weg lopen. Alleen zijn poten trilden, trilden van haat tegen alles en iedereen alleen moest hij zich bij elkaar rapen. "aangenaam.." Mompelde hij met een grom terug waarna hij weer ging liggen en zich weer vouwde tot een balletje wol. Hij hielt er wel van om steeds beter te worden in vechten, alleen had hij nu rust nodig en niet nog een gevecht.

Via haar ooghoeken zag Snake de kater 'Aangenaam' miauwen. Hè hè, was dat nou moeilijk? Snake was al klaar met vechten vandaag. Een tijdje rust mocht ook wel. Dus met Ripa vechten zal geen makkie zijn, niet dat ze bang is ofzo, dat is ze ook helemaal niet. Maar Snake haatte het om bevelen op te volgen. Dus besloot ze het maar rustig aan te doen. Ripa mocht een BloodClankat te zijn, maar beseft hij dan niet dat de katten om hem heen ook Clangenoten zijn?

Ripa staarde de witte kattin aan ze had twee verschillende kleuren ogen, hij was er nieuwsgierig naar hoe dat was gekomen. Vast door haar geboorten, zijn ogen versmalden maar vergroten daarna weer. Hij moest aan dingen denken, nu stonden ze in vijandige houdingen voor elkaar. De zweer was gespannen, aanvallen kon je verwachten maar toch bleef het stil. Zijn klauwen zijn uitgeklapt, zijn lichaam trilden. Hij voelde zijn lichaam prikkelen, zijn haren waaide mee in de wind. Hij wist niet hoe hij een gesprek moest beginnen dus bleef maar stil, hij was vaker bezig om andere te dienen zoals Claw en Yu. Zijn rode ogen keken in het rond op zoek naar voedsel, zijn staart zwiepte heen en weer. Hij stond op, staarde naar de kattin. Even staarde hij haar in stilte aan, de geur van bloed was duidelijk. Het gras onder zijn poten waaide ook, de warme zomer zorgde ervoor dat het heet werd. Hij stond gelukkig onder een boom daar was het koel, de schaduwen van de boom waaide heen en weer.

Snake keek koeltjes voor zich uit, in haar ooghoeken zag ze dat de kater op zoek was naar eten. Ze wou zich eigenlijk naar hem toe draaien en een gezelllig gesprekje beginnen over hun leven. Maar de kater had geheugenverlies en hij zou het kennelijk niet op prijs stellen. Zijn ogen waren bijna rood, je kon denken dat dat een familielid van Zira was. Snake schudde zich uit. Ze zal dan maar ook op jacht gaan, misschien komen ze elkaar tegen en een kort gesprekje beginnen, dan kon Snake eindelijk met hem communiceren, tenminste...als hij even meehielp.

Ripa lag uiteindelijk onder een boom en moest gaan ontspannen, hij sloot langzaam zijn ogen maar kreeg soms beelden van zijn verleden wat hij totaal niet eens wilde weten. Hij viel in ieder geval geen katten lastig maar het viel nog steeds op dat Snake nog steeds naast hem lag, niet honderd procent maar toch. Ze staarde recht voor zich uit, hij staarde haar kort aan. Zijn vuur rode ogen tuurde langs de andere katten, vele katten vielen hem op die een patrol hadden of ook een onderzoek moesten doen. Het meeste wat hem opviel was dat Claw er niet in de beurt was, het was immers de leider. Misschien moest hij checken of het met hem goed ging of dat hij hier nog was, hij haalde kort zijn schouders op en staarde naar de kattin die ook stil was. Dit werd moeilijk als je een stalker had, hij stond op en liep van haar weg. Hopelijk was hier ook prooi te vinden, ergens. Hij jaagt wel weinig en was dus een stuk afgevallen.

Snake keek versuft voor Ich uit, ze leunde op haar zijde midden in de zon en voelde de warmte, ze snorde geamuseerd en viel half in slaap. Maar haar ogen sperden open toen ze zag dat de kater opstond, zeker zocht hij naar Claw. Snake kneep in de grond en rekte zich half uit. Vervolgens sloot ze haar ogen weer, ze was echt moe. Ze wou tenslotte niet de stalker spelen. Als hij dat dacht was hij bijna net zo egoïstisch als Dreamfur. Snake snoof, niet dat ze hem irritant vond, integendeel. Ze vond hem erg...asociaal, zeg maar. Snake stond op, aan de lucht de ruiken, zou het gauw regenen. Snake trippelde en draafde snel naar de barn. Ze ging dwars lamgs Ripa heen zonder een blik op hem te wagen, bijna wou ze vragen of hij meeging, maar hij had al andere plannen. Toch draaide Snake zich om en vroeg 'Het gaat zo regenen, ik wil er niet mee bemoeien ofzo, maar niemand vind een natte vacht prettig.' ze keek de kater scherp aan en na een tidjje rusten op zijn blik draaide ze zich om en liep de barn in.

Ripa zocht nog steeds naar zijn zo vertrouwde leider, hij tuurde met zijn ogen rond maar merkten aan de lucht dat het donkerder werd. Zijn vacht waaide heen en weer, zijn ogen kleurde even. Tot Snake weer achter hem stond, hij draaide zich met een ruk om met uitgeslagen klauwen. Hij had zijn vacht nog laten liggen maar zijn klauwen als zijn wapens in gezet, 'Het gaat zo regenen, ik wil er niet mee bemoeien ofzo, maar niemand vind een natte vacht prettig.' Sprak ze. Hij knikten kort maar keek daarna weer om zich heen, nog steeds was Claw nergens te bekennen. Zira nu overal, het leek als of ze de Bloodclan overnam. Misschien had ze Claw vermoord, hij klapte zijn nagels in en volgde Snake naar de barn daar konden ze dan voor de regen schuilen. Hopelijk, met een zucht liep hij de barn in. Natuurlijk was de barn aan de bovenkant voor een deel kapot, water zal dan minder op hun terecht komen maar als nog binnen vallen. Urg, al dat gedoe om helemaal niks.

De kater draaide zich om en sloeg zijn nagels uit. Jeetje, wat kan hij overdrijven, zeg. Snel knikte de kater kort en volgde haar de barn in. Snake hoorde de regen vallen op het dak en dat maakte haar vacht overeind. Ze was niet aan het geluid gewend. Snel kroop ze via de mujr op een houten balk hangend aan het dak. Ze ging daar liggen en voelde sommige druppels op haar vacht vallen. Met een sis sprong Snake weer eraf en maakte een gat in het stro, waar ze dus bleef liggen.

Ripa kwam uiteindelijk met haar binnen in de den en zag dat de kattin geen slaap plek kon vonden, hij zag hoe ze eerst via het muurtje op een blak sprong en daarna belande in het stro. Hij rolde met zijn ogen en zocht juist een plekje op de harde stenen, de koude stenen. Even keek hij naar de kattin, "Hoe bevalt de regen voor je." grapte hij. Hij moest wel praten om uiteindelijk niet meer met haar opgescheept te zitten, hij haatten slangen en zij had de slang in haar naam en ze gedroeg zich ook zo. Zijn ogen versmalde even maar hij moest zich gedragen tegen zijn Clan genoten, sommige had hij zelfs vermoord omdat ze tegen hem praatten. Sommige wilde hij totaal eigenlijk niet eens zien, daar was zij een van. Toch voelde de stenen koud, fijn en beter. Dan dat Stro, hij wist niet eens welke Den dit was. Een van de zoveel barns, je had 1, 2 en 3. Je had de slechte, betere en de beste. Zijn ogen focuste op de hare. "In welke Barn slaap jij?" Vroeg hij aan de kattin, deze was bijna twee keer zo oud.

Onderwerp: Re: Snakes are one of the types, I don't like