It's advisable to remove withered flowers

_{Met een duistere blik keek de kitten naar buiten. Het was al lang nacht. maar natuurlijk kon ze geen oog toe doen. Nee... Ze had ten eerste erg veel pijn en ten tweede... Ze had een plan. Ze wilde respect afdwingen en dat zou ze ook doen. Ze zou ze tonen... iedereen. Kort kwam ze overeind. Hinkend liep de gewonde kitten de Medicine Cat's den uit. Meestal zou ze haar ogen naar de hemel laten staren... Maar deze keer niet. Met stugge, hinkende passen liep de gestreepte kitten door. Haar ijzige ogen gericht op de kampuitgang. Ze zou ze allemaal tonen... Allemaal...
{Polarkit}}

Polarkit kon niet slapen. Ze was net wakker geschrokken door een nachtmerrie. Male-Tigerkit en Raptorkit waren haar aan het pesten en plots stond haar vader voor haar - zonder gezicht - en die wou haar vermoorden. Nog na hijgend van haar droom strompelde ze de Nusery uit. Ze wou net naar de sterren gaan kijken toen een schim door het camp glipte. Angstig verstijfde de kitten. Was het haar vader? Ze wandelde voorzichtig en met rechtopstaande haren naar de schim. Toen ze dichterbij was herkende ze het. Het was haar vader niet het was Tigerkit. Wat deed die hier? Moest die niet in de Med cat's den liggen? Stel dat ze haar wou verwonden. Geruisloos volgde ze de gewonde kitten die hinkend verder wandelde. Toen Polarkit doorhad dat ze wou ontsnappen was het al bijna te laat. Ze sprong vlug tussen de kampuitgang en Tigerkit in. "Wat ben jij van plan?", siste ze. Ze probeerde de ondertoon van bezorgdheid uit te wissen, wat gedeeltelijk lukte. "Je mag het kamp niet uit, of wist je dat nog niet."

_{Opeens schoot een andere kit voor haar poten. Wel meteen hield ze halt en richtte ze haar ogen op. Ze stonden duister en ijzig, helemaal niet onschuldig zoals ze eerder hadden gestaan. Polarkit eh? "Wat ben jij van plan?" zei deze. Kort snoof de dochter van de deputy lichtjes en keek ze even met een lichte blik naar haar. Haar ogen glinsterden kort in het maanlicht. "Je mag het kamp niet uit, of wist je dat nog niet." Kort zwiepte ze haar staart waarna ze standvastig een stap naar voren zette en haar lange poetn aanspande, waardoor ze wat hoger kwam te staan. "Ik ben toch bijna apprentice," klonk er. "Daarbij, kan je dat niks schelen wat ik daar ga doen," ze hield de groene ogen van de kit tegenover haar vast.}

Tigerkits ogen stonden ijzig, niet onschuldig. Polarkit slikte, maar veranderde haar groene ogen ook naar ijs. "Ik ben toch bijna apprentice," klonk er. Polarkit siste. "Daarbij, kan je dat niks schelen wat ik daar ga doen." Ze schudde haar bruine kop. "Ben je dan echt zo dom? Je vader gaat je vermoorden en je moeder ook." Polarkits neus was gerimpeld doordat ze haar lippen optrok. "Trouwens ben je gewond, er zitten enge beesten daar dus kun je maar beter naar je veilige nest gaan," snauwde ze boos. De bruine kitten ging prompt zitten. Ze dacht na over haar woorden, dat was goed geweest. Haar gezicht bevroor en haar mondhoeken zakten naar beneden. Polars groene ogen verwijdden zich. Sh*t... Ze had iets verkeerd gezegd en dat was duidelijk van haar gezicht af te lezen. Verbazing, angst, spijt...

_{"Ben je dan echt zo dom? Je vader gaat je vermoorden en je moeder ook." Ze snoof even lichtjes. "Mijn moeder is DOOD," zei ze. "En mijn vader heeft het te DRUK," vervolgde ze prompt, beide woorden duidelijk makend. Ze had haar moeder nog gekend en het deed altijd meer pijn als je iemand verloor die je kende. "Trouwens ben je gewond, er zitten enge beesten daar dus kun je maar beter naar je veilige nest gaan," Ze keek even naar de volgende dingen dat Polar deed, zitten. Het duurde niet lang of er verscheen een vleugje angst in de groene oogjes van het diertje. "Velige nest? Er is niks veilig in dit hol," zei ze even met een duistere blik. Kort voelde ze haar nageltjes even over de grond gaan, haar lijfje trilde kort. "Ze zijn overal..." murmelde ze. "Ze leven bij ons..." vervolgde ze opeens op een minder sterke stem dan eerst.}

Dat geschreeuw had ze wel verdiend, maar de andere uitleg snapte ze niet. Plots werd ze weer de gewone, normale kitten die iets niet snapte. Ze hield haar bruingestreept kopje scheef. "Wie zijn overal, en leeft bij ons? ...Verraders, spinnen?", vroeg ze een beetje dommig.

_{Kort voelde ze haar hartslag versnellen. Het was zo... Het was de waarheid. Het zou zo zijn en altijd zo blijven. Kort stokte haar adem terwijl haar kleine lijfje begon te trillen. ZE had een hoge pijngrens, onnatuurlijk hoog. Dat had ze ook door gehad tijdens dat gevecht, maar toch was het geen aangename ervaring geweest. "Wie zijn overal, en leeft bij ons? ...Verraders, spinnen?" Ze keek even kort met haar ijsblauwe ogen naar de ander. "De parasieten," zei ze even. "Ze leven op onze angst," kort slikte ze even waarna ze even haar ogen sloot.}

Ze had het antwoord niet verwacht dus liet ze haar bekje verbaast openhangen. Wat bedoelde ze met parasieten. Ze schuifelde een beetje dichterbij, het was best wel eng zo in het donker. "Waarom leven ze op onze angst?", vroeg ze zachtjes.

Onderwerp: Re: It's advisable to remove withered flowers