Splash

{+Lurkingpaw, open}

Een verlangen groeide bij elke stap die ze zette. Na wat doelloos rond gedwaald te hebben was ze in shadowclan territorium beland. Het was haar bedoeling niet, en dus had ze besloten om weer rechtsomkeerd ten iets te doen aan haar knorrende maag. Maar een geluid had haar tegen gehouden. Het geluid van klaterend water. Ze had nog niet gezwommen vandaag. En dus spitste Downpaw haar oren en volgde het heerlijke geluid. Het leidde haar naar een stromend beekje, niet zo diep als de rivier thuis, maar diep genoeg. De poes waadde in het water, en genoot van het gevoel. Ja, ze was echt een riverclanner.

Hij was het geur al op het spoor. Zijn oogleden lagen ontspannen over zijn gifgroene ogen heen, die een emotieloze uitdrukking hadden. Zijn poten roffelden over de grond waarna hij al snel het geroffel van wat ook kon horen op de achtergrond. Het was een Riverclanner geweest, kon hij ruiken aan hun vissige geur. Kort hield hij halt en liep hij naar een oever, waar een steen eenzaam over het water ging. Kort ging ie er staan waarna hij met zijn emotieloze gezicht even naar de kattin staarde in het water. "Maak dat je wegkomt," zei hij op zijn gebruikelijke eentonige manier. Zijn gezicht bleef hetzelfde. Hij reageerde altijd hetzelfde, nooit verandering.

Ze draaide zich om, en zag een zwart-witte schadowclan apprentice. "Maak dat je wegkomt," Sprak die emotieloos. Hij was een stuk ouder, maar ze stond pas net in het water. Ze wou niet zo makkelijk weggejaagd worden. Maar, voor het gemak va het gesprek, ging ze op de oever staan. "Waarom. Ik steel niks. Ik richt geen schade aan." Zei ze kalm en monotoom. Plots dreef een bloodclangeur haar neus binnen. Ze was alert. De shadowclanner kon nu barsten, ze hadden een ander probleem. Vanuit de bosjes sprong er een gestreepte bloedclanner, met uitgestrekte klauwen op haar af. Zo snel als haar lichaam het toeliet sprong ze weg, maar hij had haar wel geschampt. Een prikkende pijn maakte al snel duidelijk dat ze een snee had op haar schouder. Was dit de kater waarvoor ze gewaarschuwd was? Die een kater had verdoemd tot elder? "Dood of levend breng dit monster naar mij toe." Dit moest hem zijn. Ripa. De kattin wierp een snelle blik op de shadowclanner. Alleen kon ze hem nooit overmeesteren, ze had wat hulp nodig. Geweldig. Ze wilde enkel gaan zwemmen, en dan gebeurde dit.