Everyday I go on and don’t think about yesterday~

Zonder duidelijke reden liep ze in de richting van Fourtrees. Ze had het op een rennen gezet en ze genoot van de wind die door haar bruine haren waaide. Ze hield er van als ze kon rennen en het landschap zich voor haar uitstrekte, zodat ze aan niets anders hoefde te denken. Het was alleen haar en haar omgeving, de rest deed er even niet toe. Ze had haar oren naar achteren gedraaid om te voorkomen dat de wind haar doof maakte. Pas toen de bomen van Fourtrees in zicht kwamen remde ze wat af. Ze stopte pas helemaal toen ze midden op de open plek stond. Haar flanken zwoegden, maar er lag een brede lach op haar gezicht. Haar goudgele ogen straalden terwijl ze om haar heen keek. Er was niemand te zien, maar ze wist dat dat kon veranderen. Dus ook toen ze ging zitten bleef ze alert. Haar bek hield ze een stukje open zodat ze geen geuren zou missen. Ze luisterde naar de vogels en de wind door de bomen, kon het maar altijd zo vredig zijn.

[Open]

Venom keek naar de poes, hij had haar wel eerder gezien. Hij liep op de poes af alsof het denormaalste zag van de wereld was. "Hallo alweer, prettige dag nietwaar?" miauwde hij charmant. Het zou weer is leuk worden. Hij klom op een tak van een boom en bleef dasr staan kijken naar de poes. "Nu kun je me niet wegsturen, of wel? Ik ruik hier geen WindClanmarkeringen. Alleen de zoete geur van een vrij territorium." Hij snoof en ging liggen op zijn rug op de tak. Nogsteeds neerkijkend op de poes..

Ze staarde hem droogjes aan zonder met haar ogen te knipperen, deze kater was duidelijk niet zo van de territoria. Sjouwde hij altijd clangebied binnen ofzo? Dit was nou al de tweede keer en eigenlijk had ze gehoopt hem nooit meer te zien, die Venom begon haar op haar zenuwen te werken. “Nou ja of deze dag prettig is weet ik niet, dat kan ik pas vanavond zeggen als ik weer in mijn nest lig. Er kunnen nog heel veen onaangename dingen gebeuren weet je.” Ze bleef hem aanstaren ook toen hij doodleuk verder sprak. Misschien was hij wel zijn verstand verloren, misschien was dat ook de reden waarom hij rogue geworden was. Als clankat wist je toch dondersgoed dat andere katten hier niet mochten komen of hield hij zich nou gewoon dom… “Het is nou enkel niet meer alleen mijn probleem, maar een probleem van alle clans. Jij bevind je nog steeds op clangebied en dat betekend dat je nou niet bepaald welkom bent. Het kan zijn dat er opeens een groep katten uit de bosjes springt en jou die boom uit jaagt, dus ik weet niet of jij dit een prettigere positie vind als onze vorige ontmoeting. Het is maar waar je ambities liggen nietwaar. Windclan of alle clans tegen de haren instrijken.” Vervolgde ze terwijl ze even met haar staart zachtjes op de grond klopte.