All I do is overthink and drink until I attack

Met een harde slag van zijn grijze voorpoot sloeg hij de muis van zijn poten af. Meteen rolde hij naar het gestruikelde beest toe en sloeg zijn beide voorpoten op het wurmende beest, waarna hij zijn kaken snel om het nekje klemde en het met een snelle beweging doorbeet. Het lichaampje vertoonde nog enkele stuiptrekkingen, maar uiteindelijk bleef het op de grond liggen. Met een koude blik keek Ashdrizzle naar beneden en kwam overeind, waarna hij zijn vacht uitschudde.
Helaas waren zijn voorpoten nu wel bevlekt met rood, door het bloed dat uit de wond op de nek van de muis was gekomen. Hm, dat was dus wel een smetje op zijn vangst. Toch brak er uiteindelijk een glimlach op zijn gelaat uit en begon hij zich te wassen. Hij had tenminste iets gevangen.

Tag -- Aurorapaw

Dat ze een gebroken familie had, betekende niet dat ze geen contact zou houden. Daarom voelde Aurorapaw een warme gloed van blijdschap toen ze haar vader zag staan. "Pap!" Ze rende op hem af, zonder af te remmen. Uiteindelijk beukte ze zowat tegen hem aan. Ze drukte haar snuit in zijn vacht, en glimlachte. "Hoi! Goede jacht gehad?" Met haar moeder die een nieuw iemand ontmoet had, en haar vader met een nieuwe partner, kwam er steeds meer blijdschap in de familie. Nu haar zussen nog. Het liefste wat ze wilde, was dat haar familie blij was. Vroeger had ze de droom van een gelukkig gezinnetje, maar al vrij jong kwam ze erachter dat dat onmogelijk was. Nu wou ze gewoon dat zowel haar vader als haar moeder als haar siblings iemand vonden waarmee ze blij waren. Dat leek haar ideaal. "Verder alles goed?"

Het laatste wat het muisje ooit gezien zou hebben, waren twee grijze voorpoten en een paar kaken die zich om zijn kopje hadden geklemd. Een vervelende manier om aan zijn einde te komen, maar uiteindelijk zou het toch op zo'n manier zijn afgelopen. Er waren meerdere gevaren voor een muis op dit soort gebied, katten, dassen, vogels, alles zat ze tegen. Deze filosofische gedachten werden onderbroken door een kreet, van blijdschap. De kater keek op met zijn heldere blauwe ogen en zag een zwart witte apprentice op hem aflopen. Als hij niet iets groter en zwaarder was geweest dan haar, dan lag hij nu op de grond. Gelukkig wist hij zijn evenwicht te houden en drukte zijn snuitje tegen haar wang. "Hoi! Goede jacht gehad?" Hij lachte op de snelgestelde vraag. "Ja hoor, Aurorapaw, maar hij is nog maar net begonnen."
"Verder alles goed?" Hij haalde zijn schouders wat op. "Ja hoor, alles goed met jou? Je begint al oud te worden zeg, straks krijg je mijn kleur vacht nog!"

"Ja hoor, Aurorapaw, maar hij is nog maar net begonnen." Ze grijnsde haar vader toe. Eigenlijk had ze zijn jacht verstoord, hehe, oeps... "Ja hoor, alles goed met jou? Je begint al oud te worden zeg, straks krijg je mijn kleur vacht nog!" Aurora grinnikte. "Nee hoor, daar er zijn er al drie van!" Ze ging zitten. "Alles gaat prima! Ik kan niet wachten om warrior te worden." Ze droomde niet echt van een mate of kits, maar ze wou graag een rang omhoog. Of een apprentice krijgen. Nou ja, zij was jong en vol energie. Ze kon zich voorstellen dat oudere warriors ook wel eens zat werden van een luie apprentice die nog vijf minuten in zijn nest wou liggen. Maar eerst moest ze maar eens haar training afronden. Glimlachend keek ze haar vader aan. Vroeger moest ze altijd haar kopje in haar nek gooien om hem te kunnen zien, maar nu kon ze hem gewoon in de ogen kijken. Een heel raar gevoel.