Lightning only strikes once on the same place

Haar blauwe ogen schoten heen en weer terwijl ze even snoof. Ze snoof even de lucht op en opende haar mond om de lucht helemaal op te drinken voor een glimlach over haar lippen gleed. Geen spoor van dassen of duidelijke Thunderclan en dat was maar mooi ook. Ze had nu absoluut geen zin in een Thunderclan confrontatie haar gedachten lagen wel op een hele andere plek dan dat. Ze sloot haar ogen en rekte zich rustig uit. Het was heerlijk rustig, wellicht zelfs te rustig maar ja. Dat alleen kon lady luck haar vertellen.

-Lightningrush

Lightning boog zich voorover bij de rivier om wat water te drinken. Ze was zich bewust van de kat die zich aan de andere kant van diezelfde rivier bevond, maar besloot er voor nu nog een aandacht aan te besteden. Het was heel natuurlijk om op het moment RiverClan katten liever uit de weg te gaan. Er kwam bij de meeste ontmoetingen enkel ruzie van. Allemaal vanwege Sunningrocks natuurlijk. Haar hemelsblauwe ogen vielen echter weer op de flame point toen ze overeind kwam. Dat was Butterstar, geen twijfel over mogelijk.

Ze dacht nog altijd dat ze alleen was tot de wind plots draaide en de verse Thunderclan meur haar neus bereikte. Haar ogen schoten open en snel draaide haar hoofd zich om en staarde in de richting van de flame point kat die net buiten haar zichtveld had gezeten. Haar nekharen kwamen iets overeind terwijl ze zichzelf omhoog duwde en naar de thunderclanner keek. Ze herkende de warrior maar al te goed. "Lightningrush." Begroette ze haar koeltjes. "Jij bent wel heel dicht bij de border hmm." Even vernauwde ze haar ogen en sloeg haar staart heen en weer. Nee ze was niet al te blij met Thunderclanners in de buurt maar eentje kon ze nog toloreren mits deze niet haar wil zette op stoer doen en haar uitdagen voor hun o zo geliefde Sunningrocks.

De reactie van de ander viel te verwachten. RiverClan en ThunderClan stonden immers niet op goede voet met elkaar. Haar expressie bleef strak terwijl ze luisterde naar wat de RiverClan leidster te zeggen had. "Ik ben niet zo dom om te denken dat ik in mijn eentje Sunningrocks terug kan nemen, Butterstar," antwoordde ze op een toon waar bijna geen emotie in doorscheen. Ze sprak puur zakelijk. Haar vacht lag ook nog altijd plat op haar rug, want ze zag de ander er niet voor aan om de rivier over te steken om plots een potje te vechten. De ThunderClan poes ging zitten op haar plaats naast de rivier. Het was nog altijd de juiste kant waar ze op stond.

butterstar

I'm bulletproof,
nothing to lose

Een geamusseerde glans gleed in haar ogen terwijl ze naar de flamepoint keek die droogjes opmerkte dat ze niet in haar eentje sunninrocks kon overnemen. Hmm wellicht had Thunderclan toch wel hersenen? Tenminste sommige katten dan. Met een sierlijke sprong kwam ze dichter bij de flame point en een kleine grijns gleed over haar lippen. "Tja, sommige denken wel zo, ik kan geen risico nemen nietwaar?" Een grijns gleed over haar lippen terwijl haar staart heen en weer zwaaide.

You shoot me down
but I won't fall