What do you think you are to me?

Hij was zo snel mogelijk weggegaan uit het kamp, meer omdat hij chagrijnig werd van alle drukte in het kamp. Bovendien, als hij wilde genieten van de zon wilde hij dat op een mogelijk provocerende plek doen. Als hij ''per ongeluk'' een gevecht zou uitlokken had hij ten minste ook nog wat leuks te doen. En met dat in zijn hoofd begon de grote kater zijn pad te vinden richting de Sunningrocks. Het was echt zijn favoriete plek geworden sinds hij het voor de clan had gewonnen. Okee wellicht had hij naderhand wel flink veel moeite gehad met de verwondingen waarmee hij uit het gevecht kwam, maar dat deerde hem nu niet meer.
Eenmaal aangekomen liep hij eerst naar de rand en bewonderde de gehele omgeving even met een bijna arrogante grijns rond zijn snuit en zijn kop geheven. Zonder na te denken liet hij zich zakken op zijn zij en rekte zich even uit. De manier waarop hij nu lag maakte duidelijk dat het hem niks kon interesseren wat een ander nu zou denken. Toch zuchtte de kater zodra hij een geluid hoorde. Nu had hij de keus tussen omhoog komen en degene die in de buurt was af te snauwen of gewoon te blijven liggen en stilletjes hopen dat hij met rust gelaten werd.

-Eerste post voor Lionpaw

Met zijn staartje in de lucht gestoken en zijn heldere, blauwe kijkers ontspannen op het paadje voor zich gericht trippelde de jonge leerling richting Sunningrocks. Hij was benieuwd of de ThunderClan leerling er weer zou zijn. Vorige keer had hij haar een kleine rondleiding gegeven, maar gelukkig had hij dat tot nu toe een geheim kunnen houden voor de Clan.
Al snel drong er een andere RiverClan geur zijn neus in. Oh, er was al iemand. Gezellig! Vrolijk versnelde hij zijn pas en met een sierlijke boog sprong hij op een van de stenen, om zo voor de neus van een andere zwart-witte kater te landen. ''Hallo, meneer!'' spinde hij. Hij boog zijn hoofdje als teken van respect voor de krijger, en ging vervolgens zitten.

Hoe erg hij ook had gehoopt om met rust gelaten te worden, de poten kwamen steeds dichterbij. Nu het nog kon zuchtte hij diep maar bleef met zijn gesloten ogen liggen, misschien kon hij nog voor slapend aangezien worden. Natuurlijk was er een veel simpelere optie om van zijn aankomende gezelschap af te komen, maar dat zou hem veel te slecht komen te staan. Dan zou hij de belofte aan zichzelf hebben gebroken, gezien hij had gezworen dat hij alles buiten de grenzen en buiten de clan zou houden. Hij schrok dan ook niet zodra het geluid van landende poten net voor zijn neus vandaan kwam, hij opende niet eens zijn ogen ervoor. Het was voor hem niet raar dat hij bijna nergens meer van schrok, er was geen ding wat hem angst aan joeg. Althans hij was nog niks tegen gekomen waar hij bang voor was, wellicht dat er ooit nog zoiets zou komen.
De stem die hem aansprak was jong en voor hem veel te vrolijk. Hij onderdrukte een grauw en rolde achter zijn gesloten oogleden met zijn ogen. ''Vanwaar dit idee?'' Vroeg hij bijna toonloos voor hij langzaam zijn bleke ogen opende en zich omhoog duwde. Hij fronste even zodra de veel kleinere kater toch respect toonde naar hem, dat was absoluut iets nieuws van de laatste tijd. De jongere kater was net zoals hijzelf zwart wit, maar iets in hem daagde een oud gevoel. ''Wie moet jij voorstellen?'' Vroeg hij vervolgens zonder weg te kijken, maar vanaf zijn positie toch neerkijkend op de jongere kater.

☾ l i o n p a w ☽

Courage, above all things, is the first quality of a warrior.

Toen de grote krijgskat omhoog kwam viel het de leerling pas op hoe groot hij was. Zijn dikke vacht speelde daar natuurlijk ook een rol in. 'Vanwaar dit idee?'' miauwde de kater wiens naam hij nog niet echt kende. De leerling haalde kort zijn schouders op. ''Vandaag leek me een mooie dag om te gaan zonnen, en toen zag ik u.'' Echt een idee was er niet geweest. ''Ik ben Lionpaw,'' stelde hij zich voor. ''Ik weet niet of u mij kent. Ik ben nog niet heel lang leerling. Misschien schiet er iets te binnen bij de naam 'Lionclaw'?'' Hij was erachter gekomen dat zijn vader erg bekend was, dus de meeste zouden hem wel herkennen als ze wisten wie zijn vader was.

thank you Sarah of Kickstart!

Onderwerp: Re: What do you think you are to me?