Extraordinary

De lange sprieten van het gras veegde over de rosse vacht van de kater. Hij kwam niet vaak in het Windclan gebied, al was het wel een redelijk fijne plaats om te wandelen. Er stonden amper bomen waardoor je eigenlijk aan een stuk recht door kon lopen. Een lichte Windclangeur drong zijn neusgaten binnen. Rechts voor hem. De geur leek niet ver weg te zijn al was die toch zwak. Uit nieuwsgierigheid wandelde Hellhound richting de bron van de geur. Langzaam werd die sterker al kwam er nog geen kat in zicht. In het deel van het Moorland waar hij nu stond was het gras niet zo hoog. Als er een kat in de buurt zou zijn zou de rosse kater die moeten kunnen zien. Zoekend keek hij nog maals in het rond, geen kat te zien, toch was er die geur.

{Even alleen Swankit, open als we het zeggen}

Waar. Was. Het. De rosse kater moest het vinden, de Windclan geur kwam van dichtbij maar er was geen kat te zien. Zoekend liep hij rustig in het rond, stapje voor stapje en bij elke stap om zich heen kijkend. Na enkele stappen verscheen er iets wits in zijn ooghoek. Meteen draaide hij zijn lichaam er naar toe om een witte kitten te zien liggen. Wat? Voorzichtig liep Hellhound richting de kitten. Windclan was wel erg goed bezig, een kitten zo ver in het territorium moest al een tijdje weg zijn. Voorzichtig tikte de kater tegen het witte lijfje aan om te kijken of het nog leefde.

Er kwam een reactie van de witte kitten. Het katje werd wakker door zijn aanraking en schrok op zodra hij hem zag. Een poging tot wegrennen kwam niet ver, de kitten had er alles behalve genoeg energie voor. "W...Wie ben jij?" Kwam er van de witte kitten af. De angst was duidelijk te zien. Het was ook wel logisch voor een kitten om bang te zijn voor een onbekende kat. Rustig ging Hellhound voor de kitten liggen zodat hij wat meer op de zelfde hoogte zou zijn. Een zwak voor kittens zou hij waarschijnlijk altijd wel houden. "De naam is Hellhound, en hoe heet jij little one?"

"S... Swankit, meneer Hellhound," stelde de kitten zich verrassend netjes voor. Het was in ieder geval fijn dat het niet zo'n brutaal kreng was. "Wat doe jij in het Winclan territorium? Ik heb jou nog nooit in het kamp gezien." Vervolgde de kitten. Een klein glimlachje verscheen op Hellhound's kop. "Ik hoor hier eigenlijk niet," vertelde hij waarna de kitten hem weer een vraag stelde. "Kun je mij helpen, ik ben de weg naar ons kamp kwijt en ik ben zo moe." De rosse kater fronste even. Hij zou wel willen, want ja het was een kitten, maar dat was niet echt de makkelijkste optie. Zuchtend schudde de rosse kater zijn kop. "Ik zal je een eind richting het kamp dragen, er helemaal in lijkt me geen goed plan voor mij," zei de kater terwijl hij opstond. Voorzichtig greep hij de kitten bij zijn nekvel en tilde hem om. Met rustige passen begon de kater zich, in de richting van waar het Windclan kamp zich zou bevinden, te lopen.

{Open voor een Windclan warrior die Hell wil aanvallen omdat die dan denkt dat Swan word ontvoerd ofzo}