Hush my dear, I'm speaking

Rowanlapse staarde een beetje verdrietig voor zich uit. Hij had nog steeds geen apprentice terwijl 13 moons jonge, nieuwe warriors er twee kregen. Hij zuchtte en keek naar zijn witte pootjes. Was het omdat hij stotterde, of omdat hij... De kater boog zijn hoofd weg van het weiland voor hem dat verstrikt was met gedachten. Het was een wonder dat hij warrior was geworden, maar hij was gestraft geweest met zijn naam. Lapse betekend terugvallen. En hij is genoemd naar zijn gestotter. Is dat nu iets om trots op te zijn. Hij zuchtte en vouwde zijn poten onder hem. Hij legde zijn witte crème-kleurige kop op het zomerse, korte gras en sloot zijn ogen.

+ Hushpaw

Op de openplek van Riverclan zocht hij naar Rowanlapse, het was al een tijdje geleden dat hij hem nog eens gezien had en vandaag was hij echt eens toe in een gesprek met zijn broer. Bijna overal had hij gekeken maar hij had hem niet gevonden... Waarschijnlijk had hij het kamp verlaten en was hij weer aan het denken over het feit dat hij nu nog steeds geen apprentice had, dus besloot hij hem te gaan opzoeken. Meteen ging hij naar The Highlands, ergens in de verre verte zag hij de mooie pels van Rowan liggen. Hij trippelde er heen en zag meteen dat hij juist gedacht had, hij lag er maar sober bij. Rustig legde hij zich bij zijn broer en gaf hem een kopje. 'Je krijgt er heus nog wel één hoor' zei hij sussend.

Een dikke pels kwam in aanraking met zijn kortere vacht. Hij opende zijn ogen en zag dat Hush naast hem was komen liggen. 'Je krijgt er heus nog wel één hoor' Rowan glimlachte zwakjes en liet een gespin horen. Hij gaf een kopje terug. "B-bedankt broert-tje.", miauwde hij zachtjes terwijl hij dichter tegen het kleinere katje kroop. Hij kon niet bevatten dat Hushpaw zo'n vrolijkerd kon zijn. Hij werd vast een gerespecteerd warrior, vooral met zijn mentor. Hij drukte zijn kop in de dikke witte vacht, om de gedachten weg te drukken. "H-hoe gaa-at ie?" Het klonk gedempt in zijn vacht, maar hij was niet van plan om zijn kop eruit te halen. Het was hier veel te warm.

Zijn het nu broers, of zien ze elkaar als broers?~

De créme-kleurige kat legde zijn snoot in zijn vacht, terwijl vroeg hij 'H-hoe gaa-at ie? Waarbij Huhspaw antwoorde:'Goed hoor, vandaag heb ik een beetje hoofdpijn maar het gaat wel, daarvoor ga ik niet naar de medicine cat gaan hoor.' Hij legde zijn kopje op zijn voorpootjes en genoot van de geluiden die de insecten maakten rondom hem, ook was de ademhaling van zijn broer erg prettig.

~OOC: Tot nu toe is het dat ze elkaar als broers zien, want Rowan heeft niet de zelfde ouders als Hush, right?

Hij luisterde aandachtig naar zijn broertje. Uiteindelijk moest hij zijn kop wel uit de vacht halen. Zijn lichtgekleurde, ambere ogen keken naar de appelgroene van Hushpaw. Hij neusde tegen zijn kop. Ach, h-het zal w-wel niet zo er-rg zi-ijn.", miauwde hij zachtjes. Zijn ogen gleden naar het gras onder hem, waar een glimmend beestje zijn aandacht trok. Hij porde er met zijn poot tegen. "H-hoe gaan de t-tr-traini-ingen met C-Crea-creao-cream-o..." Hij zweeg even, sommige namen kon hij niet uitspreken. "... je m-mentor." Zijn witte broer wist vast wel wat hij bedoelde.

Haha nee ^^, nu snap ik het x'D~

'H-hoe gaan de t-tr-traini-ingen met C-Crea-creao-cream-o...' zei Rowanlaspe en hij zweeg even. '... je m-mentor.' Hushpaw had het van de eerste keer al verstaan en vond het nogmaals erg dat Rowan een spraak probleempje had. 'Super, Creamyfrost geeft goed les' zei hij dan maar snel zodat Rowan zich niet hoefde te schamen over zijn spraakgebrek.

'Super, Creamyfrost geeft goed les' Rowan glimlachte iets breder. "A-als je g-goed ku-unt vechten een-en j-jagen moe-oet je het mij o-ook ler-leren." Hij had een mentor gehad ja, maar hij bakte er nog steeds niets van. Hopelijk keek Hushpaw nu niet raar. De kater porde zwijgend nog eens tegen de glimmende kever. Die deed alsof hij dood was... misschien moest hij dat ook eens proberen.

'Rowan, je bent een goede krijger. Twijfel niet aan jezelf' zei hij tegen Rowanlapse terwijl hij hem een kopje gaf. 'Maar natuurlijk wil ik je wel dingen bijleren hoor' zei hij speels.

Hij keek naar Hushpaw. Hij wou dat hij kon wisselen met hem. Deze kater was gewoon geboren met optimisme, Rowan niet. 'Maar natuurlijk wil ik je wel dingen bijleren hoor' Hij glimlachte zwakjes. "I-ik heb n-nog nooit e-een m-muis gevangen," deelde hij maar mee. Dat wou hij wel eens doen, een muis vangen. Hij gaf de kater een lik over zijn kop. "Hu-hussie." Daarna stond hij op en rekte zich uit. "W-wil je w-wan-wandelr-warnde..." Hij fronste en keek om zich heen naar een oplossing zodat hij zich verstaanbaar kon maken. Hij tikte dan maar met zijn staart op zijn poten en zette een klein stapje naar voren.

'I-ik heb n-nog nooit e-een m-muis gevangen, hu-hussie.' zei Rowan. Hij keek verbaasd op, dit moest toch een grapje zijn nee? 'W-wil je w-wan-wandelr-warnde...' Vroeg hij daarna, Hushpaw verstond het niet meteen maar toen hij een gebaar deed om verder te gaan had hij het wel begrepen. 'Natuurlijk Row, en als we onderweg een muis zien vangen we hem samen' knipoogde hij naar hem.'

'Natuurlijk Row, en als we onderweg een muis zien vangen we hem samen' knipoogde hij naar hem.' Rowanlapse begon breed te grijnzen. Hij knikte heftig en begon steviger te wandelen. Misschien lukte het wel met gezelschap, misschien konden ze samenwerken. Hij werd helemaal vrolijk van het idee.

Ze wandelde een tijdje en onderweg hoorde Hush plots het piepend geluid van een muisje. 'Rowan, een muisje in de buurt' fluisterde hij. Snel spiste hij zijn oren en zette hij zich rustig in jachhouding. Nu was het enkel nog wachten op het juiste moment.

Hushpaw en hij liepen een tijdje in stilte naast elkaar. Het gras kietelde onder zijn pootjes. Hij sloot genietend zijn ogen, maar die vlogen al snel weer open bij de woorden van Hushpaw. Wiebelend met zijn oren probeerde hij de plaats te bepalen, toen dat niet lukte volgde hij de blik van de witte kater. Een bruin muisje was eten aan het zoeken in het korte gras. Met een vlugge blik op Hush dook hij in een nogal stuntelige jachthouding. Hij probeerde zijn broertje te kopiëren. Wat niet zo goed lukte. Hij probeerde een paar stappen naar voren, maar het klonk als een luid gedreun. Het muisje keek op. Nu kon hij zichzelf wel op de kop slaan...

Bijna zou hij het muisje aanvallen, 'drie, twee, een, nu...' zijn laatste tel maakte hij niet af omdat Rowan een geluid maakte door zich te verplaatsen. Hierdoor had het muisje hun opgemerkt en zette ze op een rennen, zo ver als hij kon sprong Hushpaw een paar meter verder, als hij dit later zou moeten navertellen dan zou hij niet weten hoe hij het juist deed maar waarschijnlijk wou hij gewoon Rowan geen slecht gevoel laten hebben. Kantje boord had hij de muis tussen zijn klauw, het muisje zat nu in de val en kon geen kant meer op. Snel prikte hij het muisje met zijn klauwen lek zodat het niet al te lang moest lijden, hij dankte Starclan voor deze muis en liet hem zien aan Rowan. 'Zie eens wat we gevangen hebben' zei hij vriendelijk terwijl hij naar zijn broer keek...

Hij keek beteuterd naar de grond terwijl hij al zijn concentratie moest verzamelen om niet weg te lopen van Hushpaw. Echter dreef de geur van bloed in zijn neus. Hij keek verbaasd op. 'Zie eens wat we gevangen hebben' Zijn ogen waren groot en keken neer op zijn broertje met de muis tussen zijn tanden. "Hmm... d-die jij he-hebt ver-verrangen... Uhm... ver-verv-vervangen." Hij schudde zijn hoofd. Vervangen, dat leek nu echt op gevangen, maar zijn stem werkte nu eenmaal niet mee.

'Rustig maar' zei hij terwijl hij zijn broertje een kopje gaf. 'Dat overkomt iedereen wel eens, dat van mij was gewoon puur geluk van Starclan' vervolgde Hushpaw. 'Kom laten we naar het kamp gaan en deze muis op de prooi stapel leggen..' zei hij vervolgens, hij had enorm veel zin om de muis nu samen met Row op te eten maar dat zou tegen de warrior code zijn.
Hij stapte al in de richting van het kamp en keek onderweg even achterom om te zien of z'n broer wel volgde...

Hij zuchtte, maar knikte toch en volgde de apprentice. Nu leek het alsof hij 7 moons was en Hushpaw 20. Hij sjokte naast de witte kater en zo bleven ze een tijdje in stilte lopen. Toen het kamp in zicht kwam stopte hij eventjes. Hij liet zijn staart over de rug van Hush strijken. "B-bedankt b-broer-rtje." Hij glimlachte zijn witte tandjes bloot.

Rowan bedankte hem, 'Graag gedaan, jij ook bedankt trouwens' zei hij. 'Laten we gaan' vervolgde hij terwijl hij zijn staart in de richting van het kamp aanwees, hij trippelde ernaartoe en ging het kamp binnen.

~Topic out voor Hushpaw~

'Graag gedaan, jij ook bedankt trouwens' zei hij. Rowanlapse zwaaide nerveus met het puntje van zijn staart. 'Laten we gaan' Hij knikte en liep het kamp binnen.

Topic ook uit~

Onderwerp: Re: Hush my dear, I'm speaking