Just some looking around

Onderwerp: Just some looking around di 14 jul 2015 - 14:33

Voorzichtig liep Flashpaw de den binnen. Hij was hier nog nooit geweest en had zijn nieuwsgierigheid niet langer kunnen onderdrukken. Natuurlijk had de rossige apprentice eerst gewacht tot hij zeker wist dat de den leeg was, want hij had geen zin om iemand tegen te komen en uit te moeten leggen wat hij hier deed. Dat zou vast niet gewaardeerd worden. De geuren in de den verrasten hem. Hij had verwacht dat het hier naar ziekte en bloed zou reuken, maar het rook naar kruiden en vers mos. Nieuwsgierig liep hij verder naar de plek waar de kruidengeur vandaan kwam. De meesten van hen herkende hij, omdat hij ze dagelijks tegenkwam, maar sommige waren volkomen onbekend. Je moest die namen maar allemaal uit je hoofd moeten kennen.

-Eerste post voor Sparrowfeather

De kater had een kleine pauze genomen en had een groepje elders naar een klein stroompje niet ver weg van het kamp begeleid. Normaal gesproken zou er wel een warrior met hen meegaan, maar er waren de laatste tijd steeds meer patrouilles en dus werden dit soort kleine dingetjes wel eens vergeten. Maar gelukkig was hij er dan weer, altijd klaarstaand voor een klusje als deze. Kort groette hij het groepje oude katten met een glimlach en ging toen weer in de richting van zijn eigen den. Tot zijn verbazing was er al iemand anders in de den aanwezig, een apprentice met een rossige vacht. "Gegroet, Flashpaw," mauwde hij rustig terwijl hij langs de kater liep en een aantal bessen die hij onderweg geplukt had neerlegde. "Is er iets wat ik voor je kan doen?" vroeg Sparrowfeather terwijl hij zijn gele ogen op de apprentice richtte.

"Gegroet, Flashpaw," De rossige apprentice verstijfde. Het plan was geweest om even rustig rond te kijken, en daarna weer weg te glippen, maar hij was te lang blijven hangen. Nerveus keek hij op en zag de medicine cat staan. Hij had hem nog nooit echt ontmoet, en hij voelde de zenuwen weer opkomen. Flashpaw had al sinds zolang hij zich kon herinneren moeite met het praten tegen anderen, behalve tegen het kleine groepje waar hij zich wel op zijn gemak bij voelde, en die bestond op het moment alleen maar uit Lusterpaw, die niet meer tegen hem praatte, en Brokenpaw. "H-hallo Sparrowfeather." Wist hij uit te brengen. Ondertussen liep de kater verder en legde wat bessen tussen de andere kruiden. "Is er iets wat ik voor je kan doen?" Vroeg hij vervolgens. Niets, ik ben al weg. Was zijn eerste gedachte, maar in plaats daarvan negeerde hij de vraag. "Wat voor bessen zijn dat?" Vroeg hij iets zekerder.

Sparrowfeather kantelde vragend zijn kopje en wist een kleine frons in te houden toen de apprentice zijn vraag ontweek en vroeg wat voor bessen hij daar had. Hmn, misschien kwam hij er later dan nog wel op. De kater stond erom bekend dat hij een goed luisterend oor was omdat hij wist hoe hij in dit soort situaties moest reageren. "Dat zijn jeneverbessen," zei hij terwijl hij naar de kleine, blauwpaarse besjes keek die hij in een oud eikenblad had verzameld. "Die gebruik je vooral in stressende situaties waarin een kat moet kalmeren, het helpt ook met het verzachten van buikpijn en het kalmeren van de ademhaling," mauwde hij met een kort knikje. "Toch moet je ze niet zomaar plukken, want ze worden nog wel eens verward met doodsbessen of dodelijke nachtzaden. Die twee mag je absoluut niet eten."

"Dat zijn jeneverbessen," Vertelde Sparrowfeather, en Flashpaw knikte terwijl hij zich voorover boog om ze nog wat beter te bekijken. Het waren kleine, blauwpaarse besjes, en ze lagen in een blad dat leek op die van de fourtrees dus het was waarschijnlijk afkomstig van een eik of iets in die trend. Dat wist hij niet zeker aangezien er op het Windclan territorium niet veel bomen groeiden. Geïnteresseerd luisterde Flash naar het verhaal van de Medicine cat, en meteen kwamen er weer tien andere vragen in hem op. Toch wist hij het aantal vragen nog te beperken. "Maar hoeveel van die bessen moet je dan eten? En waarvoor zou je die doodsbessen dan kunnen gebruiken?"

Het was duidelijk dat de rode kater wel een beetje interesse toonde in zijn werk. Dat was fijn, want er waren zat katten die hem maar onzin vonden met zijn blaadjes en besjes. "Je moet er absoluut niet teveel nemen, jeneverbessen kunnen best snel werken. Het hangt af van de situatie hoeveel je er moet geven. Een volwassen kat mag je er bijvoorbeeld meer geven dan een jonge kit." De vraag over doodsbessen was eentje die hij wel heel serieus nam. "Doodsbessen zijn nergens goed voor. Als je er eentje eet verspreid het gif zich razendsnel door je lichaam en zelfs de sterkste warrior kan binnen een paar minuten dood zijn." Hij keek de rode kater aan met een serieuze blik. "Eet daarom nooit zomaar een bes."

Flashpaw keek de medicine cat geïnteresseerd aan, en was opgelucht om te zien dat hij niet moe werd van zijn vragen. Hij wilde oprecht de antwoorden weten, en misschien kon deze informatie nog wel eens handig zijn in noodgevallen. In zijn hoofd maakte hij aantekeningen. Jeneverbessen, Kalmerend, werkt ook tegen hoofdpijn, niet verwarren met doodsbessen* [zie aantekening over doodsbessen], Werkt snel, en houd bij de dosering rekening met de grootte van de kat. Flashpaw knikte heftig na het verhaal over de doodsbessen, gevaarlijk spul. "En wat moet je nou precies doen als een kat gewond is geraakt? bijvoorbeeld door een dassenaanval" Vroeg hij nu aardig ontspannen.

Onderwerp: Re: Just some looking around