Finally! Let's start!

Cedarflake at langzaam haar muis op. Ze had een glimlach rond haar mond en knikte elke kat vriendelijk toe. Ze was populair in de clan, heel wat anders dan haar zus. Maar ze was even slecht en kon even onpopulair zijn, maar met die titel werd je geen deputy of leader. Dat was haar doel. De poes likte de laatste restjes af haar snorharen en stond op. Ze had geen zin in trainen en was in een uiterst slecht humeur, maar voor Briar kon ze zich nog wat ophouden. Op naar de Sandy Hollow.

*Time skip*

Op een drafje kwam ze bij de kuil aan. Ze knikte haar leerling toe, die tevens ook haar kitten was. Echter bleef ze bovenaan staan. "Je hebt de Sandy Hollow gevonden zie ik." Ze gebaarde naar de zanderige put. "Je snapt het wel waarom het zo genoemd word en hier worden de leerlingen getraind." Ze keek naar achteren. "Maar jij traint hier later, ik zal je eerst het territorium laten zien."

Ze zag de teleurstelling op het kopje wel dus gaf ze de schouder een zetje eenmaal Briarpaw naast haar was komen lopen. "Als je nog niet te moe bent straks wil ik je wel wat jaagtechnieken leren.", miauwde ze opgewonden. Ze was een pro in het verbergen van boze gevoelens. Ze spoorde haar donkergrijze poten aan om sneller te lopen. "Ik laat je eerst de Owl Tree zien."

"Wat is dat? Is het ver? Wordt het een gevaarlijke tocht?" Ze keek om naar de poes en glimlachte breed. "Het is niet zo ver hiervandaan." Op de laatste vraag antwoordde ze niet. Briarpaw wist dat ze dat soort vragen niet mocht vragen. Nee, Cedarflake stond misschien op het verkeerde pad, maar haar kitten ging niet dezelfde weg op als haar. Moorden en gevaarlijke dingen leuk vinden... Ze schudde de gedachte uit haar hoofd. Voor haar doemde een grote boom op. Goed. Met het witte puntje van haar staart wees ze naar de onderkant van de boom. "Wroet met je neus daar eens tussen de bladeren." Als ze dat deed zou ze een paar "lekkere" uilenballen vinden. Het stonk verschrikkelijk en smaakte ook afschuwelijk. Eens kijken hoe haar apprentice daar op reageerde.

"Bleurk!!! Wat is dat!? Walgelijk!" Cedarflake grinnikte. Ze reageerde er geweldig op. Echter rende ze nu boos weg. De slanke poes zuchtte en rende erachteraan. Ze haalde haar pleegkitten al snel in en greep die bij haar nekvel. Ze remde hard af waardoor Briarpaw gedwongen moest stoppen. "Dat was een uilenbal.", miauwde ze toen ze losliet. "In de Owl Tree leeft een uil, ze eten dezelfde prooien als wij, maar verteren de botjes niet. Dat braken ze weer uit in de vorm van een bal. Mijn mentor had me hetzelfde gelapt." Ze glimlachte breed bij de gedachte aan Deerkiller. Ja zij was geweldig, maar ook degene die haar op het slechte pad had gestuurd. Ze wenkte met haar grijze staart. "We lopen door naar de Great Sycamore en daarna naar de Sunningrocks." De Sunningrocks zou Briar wel moeten interesseren. Sowieso want de vorige keer was ze er heel boos over.

Ze rende naar de Sunningrocks, maar bleef voor de grens staan. Ze wenkte haar apprentice. "Wat ruik je?" Riverclan - Visgeur, in één woord: Afschuwelijk! Ze hadden de Sunningrocks overgenomen omdat ze te weinig prooi hadden. Belachelijk, en daardoor had onze leider, de dapperste leider van alle clans moeten sterven.

SPT~