Sneeze, freeze!

Haar blauwe oogjes traanden verschrikkelijk en haar neusje moest ze continu ophalen, als ze niet aan het niesen was. Iedereen in de nursery werd gek van haar en de geluidjes die ze maakte dus werd ze naar de Medicine Cat gebracht. Sparrowfeather heette hij, en de twee waren nu al zeker bekenden. Mousekit was al zo vaak hier geweest, en iedere keer vond ze het leuk. Ze hoorde van anderen dat die het jammer vonden als ze daar binnen moesten zijn, maar zij niet. Nee, zij vond alles interessant en was nieuwsgierig als wat naar alle kruiden en dingen die overal en nergens lagen. "Hweei Spwawwow!" Miauwde ze, al klonk haar stem raar door de hoeveelheid snot in haar neus. Ze giechelde om de geluidjes die ze produceerde tijdens het praten.

Magpiekit niesde. Hij veegde het water dat uit zijn neus kwam aan zijn poot af, wat gebeurde er met hem. Zijn rode ogen stonden zorgelijk en vooral angstig. Hij stond op van zijn nest wat hem weer een niesbui gaf. Hij struikelde en viel voorover met zijn mond recht op de grond. Hij proefde zand en bloed. Uit het niets voelde hij zich omhoog gaan. Hij spartelde zwakjes en gromde protesterend. Ze wandelde door het kamp en het was niet bepaald comfortabel. De kleine kitten probeerde zich te ontdoen van de poes die hem naar een den droeg. Het rook er naar kruiden en ziektes, brrr... "...het weer zover?", ving hij op. Hij werd neergezet en naar voren geschoven. Magpiekit keek met tranende oogjes naar de reusachtige kater en Mousekit er voor. Zijn lip bloedde nog steeds, maar dat weerhield hem er niet van om nog eens te niezen. "S-sorry.", mompelde hij met een vreemde, dikke stem.

Al snel verscheen de kop van Sparrowfeather om de hoek. "Ah, Mousekit. Is het weer zover?" Zei hij en geamuseerd liep Mouse op de kater af. "Hmhm," humde ze als antwoord en knikte hierbij. Ze trippelde naar hem toe, en hij wenkte haar mee. Toen ze met hem mee wilde lopen, hoorde ze echter een plof achter haar en ze draaide zich om. Daar stond Magpiekit, die naar hen toegeschoven werd door een queen die ze niet kende. "Hwooi Mawgpwe!" Miauwde ze, haar neusje verstopt. Echter zei de andere kitten niks terug maar beantwoordde haar met een nies, waardoor Mousekit hard begon te lachen. Dat was grappig! "S-sorry." Zei de ander zachtjes maar de rode kitten schudde haar kop. "Mwaawk nwie uiw." Antwoordde ze, waarna ze luid haar neusje ophaalde en even met haar oogjes knipperde tegen de traantjes die alweer opkwamen.

"Mwaawk nwie uiw." Magpiekit glimlachte voorzichtig, een glimlach die er zelden was. "Kom mee Magpiekit, dan doen we ook meteen wat aan die lip." Het was voor kittens niet goed om wondjes te hebben, die gingen bij hen veel sneller infecteren en dat moesten ze natuurlijk niet hebben. Het kleine kittentje voelde hoe de queen wegliep. "Kom mee Magpiekit, dan doen we ook meteen wat aan die lip." Hij dribbelde nog steeds angstig sniffend achter de kater aan. "Denk erom, niks aanraken of eten zonder mijn toestemming." Zijn oogjes spreidde zich zorgelijk open, waren ze dodelijk dan? Hij ging prompt zitten en hield zich voor om nooit meer te bewegen. Altans zijn poten niet. Hij draaide zijn hoofd naar Mousekit. "Gwa ikkej dwoowd?, mompelde hij angstig met een dikke stem.

Mousekit's ogen vielen op de bloedlip van Magpiekit en geschrokken keek ze hem aan. Oh nee, was dat dodelijk? "Kom mee Magpiekit, dan doen we ook meteen wat aan die lip." Hoorde ze Sparrowfeather achter zich en opgelucht zuchtte ze. Nou, dan zou het vast niet iets zijn om aan dood te gaan. Ondanks dat de Medicine Cat alleen maar gevraagd had aan Magpie om mee te gaan, trippelde Mousekit eigenwijs mee. Ze glimlachte naar de grote kater toen deze omkeek. De onschuldigheid zelve! Maar ze vond het ook allemaal zo interessant. Vrijwel meteen toen ze alle kruiden zag trippelde ze erop af, en snuffelde overal aan. Net toen ze een grappig blaadje in haar mond wilde stoppen waarschuwde Sparrowfeather haar hiervoor. "Denk erom, niks aanraken of eten zonder mijn toestemming," miauwde hij en met een onschuldige blik keek ze hem aan. "Mwaar iwk bwen dwame!" Miauwde ze koppig, al probeerde ze niks meer te eten. "Gwa ikkej dwoowd?" Klonk het opeens naast haar en haar blauwe ogen vonden de grappige rode van Magpiekit. "Nweej hoow." Antwoordde ze en gaf geruststellend een klopje op de schouder van de andere kitten met haar voorpoot.

"Gwa ikkej dwoowd?, mompelde hij angstig met een dikke stem. "Nweej hoow." Hij zuchtte opgelucht en voelde amper het pootje op zijn schouder. Oef... "We gaan wat spinnenrag op je wond drukken zodat het bloeden stopt, dan zal de wond dus ook sneller helen. Denk je dat je het er met je eigen pootje op gedrukt kan houden?" Hij schrok van de kater die plots voor zijn neus stond, maar knikte toch. Hij nam de spinrag ofzoiets over van de kater en drukte dat op zijn lip. Zijn bruine oortjes wiebelde ongemakkelijk heen en weer. Hij voelde weer een kriebel in zijn neus en niet veel later niesde hij enorm hard. Met drie poten was het moeilijk om hem overeind te houden, maar het lukte toch. Hij luisterde half-geïnteresseerd naar de grote kater. Hij was best lief en hij had een grappige poot. Dat was hem twee seconden geleden opgevallen. "Jwe hewbt een grwappwige pwoot, menweer."

Nieuwsgierig keek ze toe hoe Sparrowfeather alles uitzocht en van alles precies wist wat het was. Ze wist dat hetgeen wat hij vast had spinrag was. Sparrow kwam bij hun zitten en vrolijk keek ze hem aan, waarna ze met haar pootje in haar oog wreef die irritant begon te prikken. Langzaam kwamen er traantjes in maar Mousekit schudde het van zich af. "We gaan wat spinnenrag op je wond drukken zodat het bloeden stopt, dan zal de wond dus ook sneller helen. Denk je dat je het er met je eigen pootje op gedrukt kan houden?" Wow, een bom vol informatie kwam op Mouse af en ze wist niet goed meer waarom het nou precies was. "Jwa," antwoordde ze dus. Toen pas merkte ze dat het tegen Magpiekit geweest was en ze grinnikte om zichzelf. "Haha, sowwy," glimlachte ze voordat ze weer luisterde naar wat Sparrowfeather te zeggen had. "Nog last van andere dingen behalve de loopneus? Keelpijn? Buikpijn? Hoofdpijn?" Er verscheen een frons op het voorhoofdje van Mousekit. Ze concentreerde zich goed op haar hoofd, buik en keel maar ze leek niks te voelen. "Nwee," ze schudde haar kop ter verduidelijking. "Awween swotweus. En kwiebewoowen." Magpiekit naast haar maakte een opmerking over de poot van Sparrow en nieuwsgierig stond ze op waarna ze naar zijn poot keek. "Wow, mwooi." Miauwde ze en glunderend keek ze naar hem. Wat was hij toch bijzonder <3