The Night

Onderwerp: The Night za 13 jun 2015 - 19:59

Ripa sloop door rustig door het territory heen, hij wist nooit echt waar hij was alleen als hij bij de Elite was. Hij sloop in stilte wat meer de richting in van het gebied, hij rook de geur van water. Hij sloop daar naar toe en bekeek het koude stralende water goed, de maan straalde erin. Het licht kleurde het water, ook de rotsen en het gras. De sterren kleurde ook alles geweldig alles straalde en het leek anders dan anders te zijn, hij deed zijn poot rustig in het water. Ook wist hij niet wat dat deed, het maakte rimpelingen. Hij besloot er mee te spelen en deed nu een paar keer zijn poten in het water, het voelde koud en nat. Hij schudden zijn kop, hij moest zich met andere dingen bezig houden. Hij besloot weer de bossen op te zoeken waar hij bedekt zou zijn, hij kwam uiteindelijk aan bij de bossen en ging weer verder met sluipen. De vele prooien waren duidelijk te ruiken, konijnen, muizen en ratten. Vogels ook maar dat iets minder, veel meer water en vis. Hij wist eigenlijk niet wat hij precies moest doen, hij staarde gewoon maar in het rond. Dat was dan maar het enige wat hij kon doen, hij moest namelijk zoeken naar katten.

~Eerste post voor Lucidpaw

OCC: Bonepaw veranderd straks pas naar Ripa dus ik post met de naam Ripa

Onderwerp: Re: The Night ma 15 jun 2015 - 22:37

Haar mentor had haar er op uit gestuurd. Ze mocht alleen jagen, als ze maar niet te ver van het kamp afdwaalde. Dit was voor haar eigen veiligheid, was haar verteld. Het zilveren poesje zelf vond het natuurlijk mousecrap, maar ze had er naar te luisteren. Regels zijn regels en Lucidpaw was nou éénmaal het soort poesje dat van status hield. Dan wel een goede status, natuurlijk.
Goed in jagen was het jonge poesje nog niet, ze was nog maar net apprentice en had nauwelijks haar trainingen gehad. Het aantal trainingen dat ze had gehad, was op één poot te tellen, niet veel dus. Vechten had ze al helemaal nog niet gehad en durfde ze dus ook nog niet.
Rustig trippelde Lucidpaw langzaam steeds verder van het kamp af, tot ze pootstapjes hoorde. Haar neus was niet optimaal, dus goed reuken kon ze niet, laat staan geuren goed onderscheiden. Wel was ze gaan oefenen op hoe katten liepen, of daar verschil in was op te merken. Maar zo ver was ze nog niet, dit was dus ook nog niet van toepassing "Hé? Wie is daar?" Klonk haar liefelijke stem. Mocht het een onaangenaam iemand zijn, had ze nog niet meteen de vos op z'n teentjes getrapt.

Onderwerp: Re: The Night di 16 jun 2015 - 23:19

Ripa sloop rond, hij zou nog gaan jagen op clanners. Hij spitste zijn oren toen een vriendelijke stem achter hem klonk, een grijns ontstond en hij draaide zich met een ruk om naar de kattin. "Hé? Wie is daar?" vroeg ze, hij zag de kattin ergens in de bossen staan. Hij staarde haar aan, haar vriendelijke blik. Ergens leek hij die te herkennen maar niet van de kattin voor zich, hij liep naar haar toe met uitgeklapte klauwen en ontbloten nagels. Tot hij voor haar stond, "jouw ergste nachtmerrie." Sprak hij waarna hij uithaalde naar haar gezicht en daar zou het gevecht beginnen. Hij was niet echt de vriendelijkste, meer was hij uit op het verwonden om Clans te laten zien om bang te zijn van de Bloodclan. Wraak zou altijd winnen, wat ze hem hebben aangedaan zal niemand gedaan hebben. Wat ze van hem hadden gestolen, hij sloeg nog eens hard tegen haar gezicht aan. Raakte of niet, maakte niet eens uit. Als ze maar de grond raakten, als ze maar op de grond lag kon hij haar buik bewerken. Hij ramde tegen haar aan en haalde nog eens uit, hij zou de Bloodclan helpen met het overheersen van het bos. Hij probeerde haar tegen de grond aan te pinnen, daarna haalde hij nog eens uit maar daarna nog een harde duw erna. Hij zou niet verliezen, toch. Hij wilde niet zo geweldig graag zorgen voor haat, hij wilde juist angst. Angst voor iedereen creëren die dacht dat hij zwak zou zijn, net zo dat iedereen zo dacht. Hij zal de kattin stukje van stukje bij brengen dat ze niet moet geloven in aardige katten.

Onderwerp: Re: The Night wo 17 jun 2015 - 18:31

"Jouw ergste nachtmerrie!" Geschrokken hapte Lucidpaw naar adem toen de kater voor haar was verschenen en dat had gezegd. Angstig met haar oren naar achteren geklapt deinsde ze naar achteren. Dit was ook een Bloodclanner, ze kon het zien aan zijn houding, daar had ze haar slechte neus niet voor nodig. Toen de kater ook nog eens naar haar kop uit haalde en haar wang open haalde slaakte ze een kreetje. "Auw! Hou op!" Klonk haar angstige stem. De kater leek daar niks van aan te trekken en sloeg nog een keer naar haar kop. Dit keer ontweek ze zijn aanval. De kater leek haar tegen de grond te willen pinnen, maar Lucidpaw kwam vrij. Met een ruk draaide Lucidpaw zich om en begon te rennen. Ze kon niet vechten, dat durfde ze niet. Ze moest van deze kater af zien te komen. Haar poten raakte de grond snel, ze was ook snel, ze hoopte dat de kater gewoon niet achter haar aan ging. Hier geen moeite in ging steken.

Onderwerp: Re: The Night do 18 jun 2015 - 9:35

Het zonnetje scheen op zijn crèmekleurige vacht en hij had zijn lichtblauwe ogen gesloten. Een zuchtje wind waaide tussen zijn middellange haren door en toonde enkele littekens op zijn huid. Het deed zijn ogen weer open toen een RiverClan warrior zijn kant op kwam. Hij knikte hem respectvol en toe terwijl er een vriendelijke blik in zijn ogen verscheen. ‘Wil je samen met mij jagen?’ Creamyfrost knikte meteen. “Natuurlijk.” Hij stond op en liep samen met de andere kater het kamp uit. Meteen opende hij zijn bek om de geuren van zijn omgeving op te nemen opzoek naar prooi, maar in plaats van de geur van prooi bereikte een andere geur zijn zintuigen. Zijn haren resen overeind en er ontstond een kwade fonkeling in zijn ogen. Hij keek om hem heen maar de andere RiverClan warrior was de andere kant opgelopen. De geur rook naar de ThunderClanner, Bonepaw. De apprentice die Cloudkit vermoord en Bearpaw ernstig verwond had. De geur rook alleen niet meer naar ThunderClan, maar naar BloodClan. Hij voelde nog steeds een grote haat voor die kater, het beeld van het lichaampje van de jonge kitten Cloudkit zou nooit meer uit zijn geheugen verdwijnen en het deed hem elke keer weer pijn. Ook rook hij Lucidpaw, dus hij wist dat hij moest ingrijpen. Hij bracht zijn gewicht op zijn achterpoten en stoof in de richting van de geuren. Hij zag nog net hoe Ripa de RiverClan apprentice een klap gaf. “Ooh nee dat dacht ik niet.” Zei hij terwijl hij tussen de BloodClanner en Lucidpaw in rende. “Niet nog een keer, jij blijft van onze kittens en apprentices af moordenaar.” De haat was duidelijk in zijn ogen zichtbaar.

Onderwerp: Re: The Night zo 21 jun 2015 - 20:28

Ripa stond voor de jonge kattin, zijn ogen op haar gericht en gaf nog eens een felle mep in haar gezicht. Hij zag dat zijn prooi dat ontweek en op de vlug sloeg, hij grijnsde. "Hide and Seek huh." Sprak hij en rende achter de kattin aan, hij wist dat hij snel was en ook veel meer gespierder was. Hij volgde haar en sprong naar haar toe en probeerde haar weer tegen de grond aan te pinnen, deze keer zal ze niet zomaar ontsnappen. Hij deelde een paar harde klappen uit, alleen sprong een cream kleurige kater tussen hun in. Hij sprong vlug naar achteren met een kwade blik keek hij streng naar de twee katten, zijn klauwen waren ontbloot. Hij zag dat de kater hem met haat aan keek, hij luisterde niet naar de pijn kreten die de kattin leed. Hij letten nu op de krachtige kater voor hem, hij zelf zou er beter in zijn of ieder geval hoopte hij. Hij moest zijn eer bewijzen aan Claw, zijn leider. “Ooh nee dat dacht ik niet.” Zei de kater kwaad. Even staarde hij hem vragend aan, waar had deze kater het over. Hij kende hem niet eens, hij staarde hem verwarrend aan. “Niet nog een keer, jij blijft van onze kittens en apprentices af moordenaar.” Gromde de kater. Ripa haalde kort zijn schouders op maar bleef stil, hij sprong met uitgeslagen klauwen naar de kater toe en hapte naar de kater toe. Meer en deels naar de poten, eerst de wapens uitschakelen en dan pas de kat zelf voor eens en altijd of hij moest een goed gevecht geven of iets waar hij trots op kon zijn als hij het terug stuurde naar de Clan waar de kater woonde.

Onderwerp: Re: The Night zo 12 jul 2015 - 17:00

Jammer genoeg stak de kater wel moeite in zijn vlucht poging en ging hij achter haar na. Lucidpaw kreeg het gevoel dat ze haar poten onder haar lijf vandaan rende toen de kater hem probeerde te grijpen. Toen werd ze onderuit gehaald en klapte ze hard tegen de grond aan. De klappen die de kater toen uitdeelde voelde ze niet, omdat de klap tegen de grond de overhand nam. Echter hield het snel op, want een andere kat haalde de Bloodclanner van haar af. Naar adem snakkend kwam Lucidpaw overeind en zag dat het Creamyfrost was die de kat van haar af had geduwd. "Kijk uit!" Riep ze toen de kater met uitgeslagen klauwen op Creamyfrost afsprong. Als aan de grond genageld bleef ze staan waar ze stond en keek ze angstig toe. Ze kon niks, terwijl ze zoveel wou. Panthergrowl moest haar zeker wat lessen gaan geven op het gebied van vechten.

Onderwerp: Re: The Night ma 13 jul 2015 - 10:56

Hij spande meteen zijn spieren toen Lucidpaw een waarschuwing naar hem schreeuwde. Hij ontweek de eerste paar klappen van de andere kater, maar de laatste raakte zijn poot en sneed zijn huid open. Er liep even een siddering door zijn lijf, maar toen herstelde hij zich, maakte een schijnbeweging naar links maar sprong toen over de BloodClanner heen en mepte naar zijn rechter zij. “Ben je verbannen uit de ThunderClan Bonepaw.” Zijn oren waren plat in zijn nek gegleden en zijn ogen fonkelden kwaad. "Dus toen dacht je laat ik mij aansluiten bij de BloodClan en het RiverClan territorium binnen dringen om nog meer katten te vermoorden, is het niet?” Hij was echt pisnijdig op de andere kater, na wat hij allemaal had gedaan. “Lucidpaw ga naar het kamp en waarschuw de Clan dat er een BloodClanner in ons territorium rondloopt.” In zijn ooghoek keek hij naar de apprentice, maar toen richtte hij zich weer op Ripa. “Verdwijn moordenaar.” Spuugde hij terwijl hij nogmaals naar de zij van de andere kater sloeg.

Onderwerp: Re: The Night za 18 jul 2015 - 17:27

Ripa grijnsden toen zijn klap geslaagd was van de grote cream kater, zijn ogen keken naar de twee. "Kijk uit!" Riep de jonge kattin om haar mede Clan genoot te waarschuwen, hij haalde nog een paar keer uit naar de lang harige kater. Hij zag hoe de kater over hem heen sprong, hij probeerde zich zo snel mogelijk om te draaien. Hij voelde de klap in zijn zij, bloed stroomde eruit maar hij hield zich sterk en ramde de kater voor zich. Hij probeerde zijn rechter poot op de nek te duwen van de Riverclan krijger. “Ben je verbannen uit de ThunderClan Bonepaw.” Sprak de Riverclanner. Zijn ogen versmalde, hij wist niks over zijn verleden zo waarom wist bijna iedereen er wel wat over. Het was zo verwarrend. "Dus toen dacht je laat ik mij aansluiten bij de BloodClan en het RiverClan territorium binnen dringen om nog meer katten te vermoorden, is het niet?” Vervolgde de kater voor hem pisnijdig. Ripa haalde zijn kin omhoog en gromde, hij ging met zijn poten de katers zijn poten verzwakken door er tegen aan te duwen en erover heen te krassen. “Lucidpaw ga naar het kamp en waarschuw de Clan dat er een BloodClanner in ons territorium rondloopt.” Sprak de kater, een glimlach ontstond rond de lippen van Ripa. Hij had bereikt om Riverclan banger te maken voor wat hun te wachten staat. “Verdwijn moordenaar.” Spuugde de kater die wilde uit halen naar zijn zij. Ripa zag dit keer aan komen en ontweek deze, vlak daarna hapte hij naar de poot om zich er in vast te klemmen. Hierna zou hij eraan kunnen trekken zodat het pijnlijke en vaste wonden zou geven, zijn staart zwiepten en probeerde met zijn rechter poot op de andere poot van de kater te staan.

Onderwerp: Re: The Night za 18 jul 2015 - 18:51

Toen ze de geur van Bloodclan rook schoot haar kop meteen recht omhoog. Wat moesten die mormels nou weer? Ze zuchtte en zette het maar op een sprint, ze had wind tegen wat haar beter hielp de geur te volgen. Ze kwam met een ruk tot stilstand en rolde vervolgens met haar ogen. Stom beest, kon die niet een dag zonder op het Riverclan territorium te komen? Ze gromde hard en liep op de kat af, duwde Creamyfrost zachtjes weg. "Wie denk je wel niet dat je bent klein mormel?" Sprak ze fel en keek de kat aan. "Als jij jou poten nog een keer op mijn territorium zet en ik kom erachter maak ik die smoel van jou nog lelijker dan hij al is." Vervolgde ze, haar lichaam gespannen zodat ze altijd kon ontwijken of uithalen.

@Speler van ripa. Laat het please duidelijk zijn dat je Future bijna onmogelijk kan raken, ze is niet voor niks deputy en haar lenigheid is gewoon veel meer dan die van een ander. x

Onderwerp: Re: The Night zo 19 jul 2015 - 1:32

Haar angstgeur spoot waarschijnlijk van haar af als een fontein. “Ben je verbannen uit de ThunderClan Bonepaw.” Oh dus het was echt een kater die vroeger een Thunderclanner was geweest. Lucidpaw zelf had er nauwelijks iets van mee gekregen omdat zijzelf waarschijnlijk toen nog geen apprentice was. "Dus toen dacht je laat ik mij aansluiten bij de BloodClan en het RiverClan territorium binnen dringen om nog meer katten te vermoorden, is het niet?” Vroeg Creamyfrost vervolgens. De Riverclan warrior leek duidelijk deze kat al te kennen en flink te haten ook. “Lucidpaw ga naar het kamp en waarschuw de Clan dat er een BloodClanner in ons territorium rondloopt.” Lucidpaw knikte zonder enige aarzeling. Ineens kon ze weer bewegen, ze stond niet meer als aan de grond genageld. Maar net toen ze weg wou rennen kwam de Riverclan deputy inbeeld. Ze glimlachte naar de poes en wist even niet zeker of ze nog naar het kamp moest, de deputy was er inmiddels toch al. Ook bij Futuresong kreeg ze het idee dat deze Bonepaw al zeer bekend is.

Onderwerp: Re: The Night zo 19 jul 2015 - 9:24

De gruwelijke geur van Bloodclan drong diep in de neusgaten van de jonge warrior. Hij walmde uit boven de geur van verse prooi en zoute rivier. Meteen sprong Leatherpetal op, sprintte met woede borrelend in haar buik naar de geurwalm en bleef afwisselend staan, met haar neus in de lucht.
Wacht... Was dat de geur van Futuresong? En Creamyfrost? Er was nog een andere kat bij, een apprentice dan nog.
Meteen brak Leatherpetal moeiteloos door een struikgewas. Ze passeerde een kleiner poesje dat naar het camp rende op bevel van Futuresong.
'Wie denk je wel die je bent klein mormel?' Leatherpaw ging verdedigend naast haar oude mentor staan, haar haar woest overeind. Was dat die Ripa?
Elk haar van Leatherpetals lijf staan ijzig overeind. Wie weet wat deze stomme bloodclanner uit zijn mouw kon halen.

Onderwerp: Re: The Night zo 19 jul 2015 - 20:19

Hij kromp ineen van de pijn toen Ripa meerdere keren zijn voorpoten raakte. Zijn poten waren inmiddels al roodgekleurd van het bloed, maar hij zette zijn kaken op elkaar en rolde onder de andere kater door om hem een harde schop in zijn buik te geven. Snel krabbelde hij overeind en voordat hij weer naar de oud Thunderclanner kon slaan duwde iets hem aan de kant. Geschrokken viel hij op de grond, maar toen hij zag dat het Futuresong was verliet een opgeluchte zucht zijn keel. Hij bleef even liggen om op adem te komen en hij probeerde het kloppen in zijn voorpoten te negeren. Toen dwong hij zichzelf op te staan en zich weer naast zijn deputy te voegen. Een waterig glimlachje ontstond om zijn lippen toen Leatherpetal aan de andere kant van Futuresong ging staan. Zijn blik richtte zich weer op Ripa voordat hij een veelbetekenende blik op de andere Riverclanners wierp. Ze konden hem te pakken krijgen, ze waren nu met genoeg. Hij wachtte op het teken van hun deputy en zei verder niets. Het was nou aan haar om het woord te nemen.

Onderwerp: Re: The Night zo 19 jul 2015 - 20:45

Ripa stond tegen over de twee katten, de jonge kat werd weggestuurd om te gaan waarschuwen. Nu zal de Bloodclan bekender worden, een grimas sierde zijn lippen. Tot hij merkte dat de Cream kleurige kater in de aanval ging, ging hij ook. De poten had hij al tot bloed gekrabd nu zal dus de kater minder snel kunnen reageren, alleen voelde hij een klap in zijn buik. Hij schoot omhoog waarna hij op zijn rug terecht kwam op de harde grond, hij krabbelde overeind en zag dat de kater op de grond lag. De perfecte kans om de kater te vermoorden, hij liep met uitgespreide klauwen op de kater af. Alleen toen hij beter keek stonde er twee katten, twee krijgers. De ene had hij al eerder gezien, zijn ogen versmalden. 3 krijgers tegen 1, hij had er weleens 2 tegen zich gehad. Hij keek even goed, hoe moest hij dit gevecht winnen. Er was geen ontkomen aan, hij gromde en stapte iets naar achteren. Hij rook hun geuren maar angst toonde hij niet, hij moest slim nadenken in deze situatie. "Wie denk je wel niet dat je bent klein mormel?" Sprak de kattin fel die hij eerder gezien had. Haar sterke geur kon hij niet vergeten. "Als jij jou poten nog een keer op mijn territorium zet en ik kom erachter maak ik die smoel van jou nog lelijker dan hij al is." Vervolgde de kattin. Hij haalde kort zijn schouders op, zijn ogen keken uitdagend. De woorden maakten hem niks uit, het maakte hem kwader dan dat hij al was op de clans. hij klapte zijn nagels in en staarde de drie aan. "Ik heb mijn werk hier gedaan, dus zal ik maar het gebied dan verlaten?" Glimlachten hij, waarna hij naar achter deinsden. Zijn ogen lette fel op elke stap die ze zetten, hij kon nog achter zich vluchten. Voor hem stonden de drie, de cream achtige kater was nu gered maar niet voor lang. Hij zou dit voor Claw doen, voor Bloodclan. Hij zal alles doen maar hij merkte ook al dat hij een goede reputatie hier had door de zoveel katten, ze zouden maar moeten vrezen wat zou kunnen komen.

Onderwerp: Re: The Night zo 19 jul 2015 - 20:56

Haar ogen werden zwart, pikzwart na zijn woorden. Ze stapte iets naar voren, haar borst vooruit nu groter dan ooit. Ze zag er verschrikkelijk eng uit, en het boeide haar op dit moment totaal niet wat de andere twee van haar zouden vinden. "Oh, verlaten?" Lachte ze toen hysterisch. "Je kan maar beter rennen voor je leven. Leuk aan je leidertje vertellen wat je vandaag bereikt heb, schep maar op maar je hebt totaal niks bereikt." Vervolgde ze, kwaad dat ze was. "Je voelt je nu vast heel wat, een van onze warriors verwonden. Maar dat wondje is morgen weer geheeld. Zal een ander verhaal zijn als jij niet nu je poten van dit territorium afhaalt. Mocht ik je nog een keer hier zien drop ik je half dood voor Butterstars den, kijken hoe je dat aanpakt." Oooh en wat had ze daar zin in gehad, hem nu gewoon voor haar den leggen. Maar ze wist niet eens of Butter dit wel een goed idee zal vinden, dus liet ze dit maar even. "Moet ik je eruit escorteren?" Haar klauwen waren nog steeds uitgeslagen, en nog steeds stond ze er heel groot bij, haar stem verschrikkelijk eng.

//Neem aan dat dit voor de ceremonie is

Onderwerp: Re: The Night