+Tallshadow

Zijn humeur was verassend goed gezien het weer, de kater had normaal een grondige hekel aan zon, het maakte dat hij ging zweten, en veel sneller moe was, en dan had hij het nog niet eens over het feit dat het gewoon waanzinnig irritant was! Ze heetten niet voor niets Shadowclan, maar alsof de zon zich daar wat van aantrok, nee dus. In ieder geval maakte vandaag het kleine briesje het allemaal veel draaglijker dan normaal, en dus liep de kater met een glimlach door het territorium heen. Die vervaagde echter al snel toen er een indringen bleek te zijn, niet dat hij de kat al gezien had, maar de geur die het beest verspreidde was niet te harden. Het rook alleen al ongezond, moest je nagaan hoe erg diegene eraan toe was! De kater begon sneller te lopen, clan of geen clan, een kat laten sterven zonder dat die hem iets aangedaan had was niet oke!

Het had niet de volledig gewenste uitwerking, natuurlijk was het altijd mooi als meteen de aftocht ingeblazen werd, maar niet als de kat niet kon rennen en dus net als deze na een paar meter alweer neerviel. De kater liet zien hoe hij zijn nagels introk als teken van dat hij niet van plan was geweest haar pijn te doen, en kwam toen langzaam een paar stappen dichterbij. "Gaat het wel een beetje?" Mauwde hij zacht, een licht bezorgde ondertoon in zijn stem te horen. Het had er pijnlijk uitgezien.

De kater keek nog eens goed naar de poes, het was dat ze zo mager was maar hij dacht haar ergens van te kennen. Terwijl hij daar zijn hoofd over aan het breken was begon de poes uit te leggen wat… ehm.. hij wist eigenlijk niet zeker wat ze precies aan het uitleggen was. Wel wist hij, zodra ze zijn naam noemde, wie ze was. "Sunset!" Riep hij uit, blijer met het herinneren van de naam dan met het zien van de poes, maar hij mocht niet kieskeurig zijn, en toen op precies hetzelfde moment als zij meldde hij, "Boundaries, Thunderpath," En schoot in de lach zodra hij merkte dat de poes hetzelfde aan het zeggen was. "Tallshadow nu inderdaad ja, ik ben er duidelijk heel wat beter afgekomen dan jij," Gewoon een stelling, niets meer niets minder.

Hij keek naar de kat, maar richtte zijn blik op Rough zodra die aan kwam lopen. Hij glimlachte geruststellend naar de apprentice, "Rustig maar, ik weet hoe het eruit ziet, maar kijk nog eens," Mauwde hij rustig, en zette een kleine stap achteruit toen de poes begon te hoesten, "Ik was van plan haar naar de rand van het territorium te slepen, erbuiten wat prooi te vangen en mee te geven, en dan terug naar kamp te gaan," Hij richtte zijn blik weer op Sunset, "That sound good?"