Keep your place down

De grijze pluizige staart sloeg een aantal keer heen en neer terwijl haar poten rondjes liepen voor ze haar brede lichaam echt verplaatste en in de richting van het op een na bekenste hol voor haar. Vinal's hol. Ze had er een tijdje overna gedacht om hem in de groep te zetten en er was maar een ding die haar nu nog tegen hield. Een ding dat van hem niet echt lag bij haar Al had ze het hem zelf aangeleerd het was niet de bedoeling geweest dat hij het tegen haar ging gebruiken. Altijd zorgen dat jou plaats boven die van de rest valt. Nou was het niet de bedoeling dat hij ging denken dat hij boven haar kon komen te staan. Alles wat hij wist had ze van hem, elk klein truckje tot elke beweging in een gevecht. Zij was zijn mentor, zij zou altijd boven hem staan en dat zou ze hem nog eens een keer duidelijk laten zien. Haar oren draaide naar achter terwijl ze naar het hol keek. Zij had die witte pluizenbal getrained, verzorgd alsof het haar eigen kitten was maar nu moest hij toch echt even een andere kant van haar zien. 'Vinal come here right now' gromde ze een beetje met een strenge blik in haar ogen.

{ V I N A L }

Vinal lag uitgebreid in het hol en had zijn ogen zorgeloos gesloten. Hij beschouwde dit hol niet meer als een hol van Sushi. Dit was zijn hol, ondanks dat het in Sushi's territorium lag. Hij opende dan ook even één oog toen hij zijn naam door het hol hoorde galmen. 'Vinal come here right now' Een korte zucht ontsnapte langs zijn lippen. Dagen krijgt hij haar niet te zien en dan komt ze hem bevelen zonder enige begroeting? Vinal trok zichzelf uiteindelijk toch maar recht en nam de tijd om uiteindelijk in de opening van het hol te verschijnen. "Wat?" mauwde hij, alle beleefdheden achterwege houdend. Hij liet zijn blik over de poes gaan die enkele staartlengtes voor hem zat met een, uitzonderlijk, strenge blik op haar snoetje.

Sushi liet zich door haar achterpoten zakken en ging zitten. Dat hield haar teminste een beetje tegen van hem meteen haar nagels in zijn keel te krijgen. Hij dacht toch niet echt dat hij boven haar stond of wel soms. Kwaad sloeg haar staart heen en weer. Haar nagels schoof uit haar hulsen. Ze had veel tijd in hem gestopt maar als hij echt ging proberen beter te zijn dan aar was ze heel makkelijk in haar werk weggooien. Hij ging leren waar zijn plek was en als hij het niet wou leren zou hij zich maar in een ander leven hoog gaan voelen. 'Waar denk je dat je mee bezig bent' gromde ze terwijl ze de witte kater aankeek toen hij eindelijk het hol uit kwam stappen met een arrogante blik. Die mocht hij heel snel van zijn kop af halen.

Hij vroeg zich toch af waar die strenge blik vandaan kwam. Haar stekende opmerkingen was hij gewoon, maar de strenge blik was nieuw. Hij haalde dan ook even luchtig zijn wenkbrauw op bij wat ze vervolgens zei. 'Waar denk je dat je mee bezig bent' Nu kon hij toch even niet meer volgen. Hij had toch niets fout gedaan? "Wel, ik was aan het slapen totdat jij me wakker riep?" Zijn antwoord kwam er lichtelijk vragend uit, aangezien hij niet wist of ze dit nu bedoelde. Als ze wilde dat hij iets nuttigs ging doen, kon ze dat toch ook gewoon vragen.

Kort bekeek ze haar leerling. Ze had hem goed getraind, sterk en groot maar hij kon haar nogsteeds niet verslaan. Waarom zou ze iemand trainen zodat ie haar aan kon, dat was gewoon dom. Ze hield haar kont op de grond terwijl ze naar zijn reactie luisterde. 'I mean that behaviour of yours kitty' gromde ze en keek hem recht aan. Hij mocht best weten dat ze er niet blij mee was met hoe hij zich gedroeg. Ze kraste even wat in de grond. 'Do you even remember where your place is' gromde ze naar hem.

'I mean that behaviour of yours kitty' Vinal zette nog een enkele stap naar voren zodat hij niet langer in de schaduw van het hol zat en zette zich, net zoals Sushi, neer. Het puntje van zijn staart zwiepte lichtjes heen en weer bij het horen van haar opmerking. "There's nothing wrong with my behaviour," mompelde hij en richtte zich iets meer op. Hij had haar alles goed aangeleerd, misschien iets te goed naar haar goesting. Maar Vinal liet zich niet snel meer kleineren zoals ze vroeger altijd deed. 'Do you even remember where your place is,' Even snoof hij bij haar woorden. "My place is next to you, like always." zei hij eigenwijs en sloeg kort met zijn staart op de stoffige ondergrond. Hij had wel door dat ze haar nagels in de grond gedrukt had, dat was iets waardoor Vinal zelf wat meer gespannen door werd.

Sushi keek toe hij haar naar voren stapte en zich voor haar neerzette. De houding die hij trok, de positie waarin hij zat. Alles had hij van haar. Ze had hem elk van deze moves geleerd, maar wel richting een ander dan haar. Want zij was hier niet van gediend. Ze had zo voor hem gezorgd dat hij er sterk, groot en verzorgd uit kwam en zo bedankte hij haar. Een grom gleed uit haar keek terwijl ze op hem neer keek. 'Everything is wrong with your behaviour arrogant bastard' gromde ze met een zwaai van haar staart. En zijn volgende woorden bevielen hem al helemaal niet. Naast haar, hij dacht dat hij op hetzelfde niveau zat. 'No, you're place in under me, not higher, not just to me, you're under me. I am your mentor and I am still smarter and stronger then you, I know your every move because they are mine' gromde ze waarna ze naar hem uithaalde. Ze moest hem zijn plek nog maar eens een keer laten zien.

'Everything is wrong with your behaviour arrogant bastard' Vinal's oren schoten in zijn nek bij de grommende ondertoon die zijn mentor tegen hem gebruikte. 'No, you're place in under me, not higher, not just to me, you're under me. I am your mentor and I am still smarter and stronger then you, I know your every move because they are mine' Een kort moment haalde hij zijn lip op bij het horen van haar woorden, maar nog voor hij haar kon tegen spreken kreeg hij zowat een klauw in zijn gezicht. De kater de deinsde automatisch wat naar achteren en liet zijn arrogante houding lichtelijk varen. "I don't like that theory." mopperde hij nu en richtte zijn ogen kort op de grond, waarna hij terug naar zijn mentor keek. Het grootste deel van arrogantie was dan wel weg, maar dat wilde niet zeggen dat hij haar nog kon tegenspreken.

Misschien was ze een beetje te ver bezig maar hij was wel erg dom bezig met zijn woorden. Daar was ze nou eenmaal niet van gediend en als ze hem niet meteen liet zien dat ze dat echt niet ging toe laten zou ze het alleen maar vaker naar haar kop gesmeten krijgen. Ze kon et meteen maar beter goed uit zijn kop praten zodat hij het nooit meer zou zeggen of zich zou zou gedragen. Gezien zijn houding was hij al niet op zijn gemak met haar strenge blik maar toen ze naar hem uithaalde liep hij meteen achteruit. Hij was ergens nogsteeds de witte kitten die ze tussen de boomstronken vandaag geplukt had en onder haar hoede genomen had. 'You better start liking it because that is how it works, you will never stand above me, next to me, sure, when I'm dying but untill then am I still your mentor' sprak ze een stuk kalmer.

'You better start liking it because that is how it works, you will never stand above me, next to me, sure, when I'm dying but untill then am I still your mentor' Vinal richtte zijn poten strak op zijn poten en zijn staart bewoog nu bedenkelijk heen en weer. Hij wilde niet accepteren wat ze zei, maar ze had wel gelijk over het deel dat zij zijn mentor was en dat zij degene was die hem alles had aangeleerd. Respect kwam sowieso langs zijn kant. "Alright alright," mompelde hij nu, nog steeds met wat tegenzin en keek de poes weer terug gewoon aan. Het puntje was zijn staart was nu nog het enige wat bewoog en zijn oortjes schoten weer naar voren.

Haar oren waren nogsteeds naar achter gericht terwijl ze recht naar hem keek. Ze waren niet in haar nek gekomen en ze hoopt dat dat ook niet hoefte te gebeuren. Ze zag zijn houding veranderen. Zijn blik omlaag een teken van onderdanigheid. Het zwaaien van zijn staart was voor het meeste gestopt en zijn oren waren weer gewoon naar voor, net als de blik in zijn ogen die voor zo ver normaal was. Haar houding daarin tegen was nogsteeds groot opgesteld met een een minderwaardige blik in haar ogen terwijl ze op hem neer keek. Kort zuchtte ze en trok haar houding in. Hij was niet haar vijand. Ze likte zijn oor even voor ze weer ging zitten. 'Just act normal to me okay'

Vinal trok kort met zijn oortje toen Sushi hem een kort likje gaf en trok zich vervolgens terug wat rechter. Die onderdanige houding was iets wat hij nog niet vaak had aangenomen, en het maakte hem tegelijkertijd ook wat ongemakkelijk. 'Just act normal to me okay' Kort knikte de kater naar zijn mentor. Nu begreep hij tenminste waardoor ze zo kwaad was geweest. Dat was misschien ook wel de reden dat ze zich een paar dagen aan een stuk niet had laten zien. Nu hij zich terug wat meer leek e ontspannen sloeg hij zijn staart over zijn poten en richtte hij zich nog iets meer op, al zorgde hij er nu wel voor dat hij niet boven Sushi zou uitsteken.

Een lichtte grijns trok over haar kop toen hij met zijn oor trok. Hmm, zij kon er niets aan doen. Dat kreeg je nou eenmaal als een poes een kitten opvoedde, of het nou om hem een goede kater te krijgen zoals moeders vaak wouden of dat het was om een sterke kat achter haar te hebben staan zoals zij deed. Je werd toch wel geraakt door ze. Al zou ze dat nooit zeggen en zou Vinal de enige waar ze zich zo bij zou voelen. De rest, naah ze hoefde geen kittens. 'Now, I think you're wondering where I go when I leave you here...'

Even was zijn blik gegaan naar de lucht, maar deze schoot al snel terug naar Sushi toen ze terug begon te spreken. 'Now, I think you're wondering where I go when I leave you here...' Wel, nu wekte ze zijn interesse. "Always," mompelde hij instemmend. Hij hield zijn blik nu nieuwsgierig op Sushi gericht, wetend dat het antwoord achter haar lippen lag, klaar om verteld te worden.

Rustig keek ze naar de witte kater. Ze zou het hem nu wel vertellen, eerder had ze hem niet mee kunnen nemen naar de groep, hij zou afgemaakt worden. Maar nu hij was groot, sterk en breek. Hij zou ze wel aankunnen. En dan zou hij zich plekje voor een aantal andere katten ook nog eens hebben. 'Well, as you know this territotium is not only mine, I share it with my group. But we dont just life together, we fight together, we hunt down as much as we can from the clans' Legde ze uit. 'And I think it's time you join us, ofcourse you'll take a test just like the others but you'll succeed easily'

'Well, as you know this territotium is not only mine, I share it with my group. But we dont just life together, we fight together, we hunt down as much as we can from the clans' Hij luisterde in stilte naar wat Sushi te zeggen had en hield toch even z'n kopje schuin bij wat hij te horen kreeg. "Your group? You're a leader?" vroeg hij lichtelijk verbaasd. Een klein grijns speelde rond zijn lippen. Wel, dit was pas nieuws, al had het het wel kunnen zien aankomen. 'And I think it's time you join us, ofcourse you'll take a test just like the others but you'll succeed easily' "What kind of test?" Het was logisch dat hij vol met vragen zat. Dit was dan ook een nieuwe wereld die voor hem open ging. Al wist hij zelf niet of hij wel zou kunnen omgaan met meerdere katten om hem heen. De keer dat hij zijn nest moest delen met een andere kat, had hij haar zowat weggepest. Niet dat hij daar problemen mee had. Men kon zijn aangeleerde houding en attitude nu eenmaal niet veranderen.

Een kleine grijns kwam op haar kop toen de zijne schuin ging hangen. 'Yes, as long as Gravepath, the other leader isn't here I'm the leader yeah' mompelde ze. 'If Gravepath returns he stands above me again' sprak ze rustig terwijl ze haar staart over haar poten legde. Dan was ze nog wel zijn rechter hand en stond ze in haar ogen op een lijn met hem. "What kind of test?" vroeg de kater. Kort knikte ze, het was logisch dat hij vragen had. 'Tests to see if you belong with us, we're going to look at your skills, hunting, fighting, everything' antwoordde ze en liet haar blik van de omgeving weer naar hem gaan. 'But since you learned everything form me you will succeed' maakte ze haar zin kalm af. Ze verwachtte niet anders van hem dan dat hij zou slagen. 'But I am needed to give you some information, so you get the option to say no to the group' legde ze uit. Hij zou meer kans maken om aangenomen te worden als hij bijvoorbeeld wist hoe de groep uberhaupt heette.

Opnieuw knikte ze. Ze had hem geleerd elke clan en groep te haten en dan vroeg ze hem of hij in de hare wilde komen, dat klonk stom, zeker. 'We are against the clans. As you know, one cat on his own cant fight to a whole clan, thats why we build a team and fight together, so we are stronger, train eachother and kill more' grijnsde ze. 'We're not a group that really take care of eachother, unless someone is hurt and worth saving, else we're just a bunch of rogue's playing the same game'

'We are against the clans. As you know, one cat on his own cant fight to a whole clan, thats why we build a team and fight together, so we are stronger, train eachother and kill more,' Een kort moment schoot zijn mondhoek de lucht in toen ze verder ging met haar uitleg. Wel, dit was inderdaad wel interessant. 'We're not a group that really take care of eachother, unless someone is hurt and worth saving, else we're just a bunch of rogue's playing the same game.' De laatste zin leek hem te overtuigen, want hij had nu een grijns op zijn gezicht staan. "And the name of the group?" was zijn laatste vraag. Eigenlijk was hij al overtuigd, maar een naam weten was wel handig. "When do I start?"