Rush of a bleeding heart

Rainkit

Een oorverdovend geluid klonk naast haar en ze piepte geschrokken. Het was eventjes stil, maar zacht gepiep vulde de ruimte. Even plots, zoals het geluid er was geweest, werd de kitten weggegrist en de bekende, warme stem fluisterde iets tegen haar. Een vreemd geluid klonk uit haar bekje van tevredenheid. De pijn op haar hoofdje werd iets lichter toen iets ertegenaan schraapte. Haar maagje rommelde nu nog harder en vergezeld door de tuut in de omgeving - in haar oren - kroop ze naar de warmte toe. Het gebeurde instinctief. Ze botste tegen de bron van warmte op en voelde een andere warmte naast haar. Rainkit voelde een bobbeltje tegen haar neus, waar een heerlijke geur vandaan kwam. Ze nam het in haar mond en begon er op te kauwen. Toen dat niet werkte begon ze te zuigen. Even gebeurde er niets, maar toen vulde haar mondje zich met de heerlijk ruikende vloeistof. Ze maakte het rare geluidje weer en slikte zo'n 3 mondjes vol van die vloeistof door voordat ze het bobbeltje losliet en zich op krulde tussen haar zusjes en tegen de zwarte buikvacht aan. De tuut maakte het slapen niet moeilijker, het kleine meisje had het niet eens door.

Ze heeft een tuut in haar linkeroortje door een geschreeuw van Brat, maar het is niet storend :3 ~

"Help! Iemand!" Hij had de stem herkend en had met lichte irritatie opgekeken, want door dat geschreeuw was de gaai opgevlogen en had hij zich nu in de veiligheid van de bomen verborgen. Wat had Fawnstep nu weer? Wat deed die queen ook zo ver in het territorium? Meteen moest hij weer denken aan die tijd dat ze ook queen was geweest van zijn kittens en zo ver naar hier was gekomen om te drinken. De kater bromde iets onder zijn adem door en besloot maar richting het geluid te lopen, maar met veel zin was het niet. Dus haastte hij zich ook niet, want ja, die poes kon zo nu en dan nog wel heel erg goed overdrijven.
Pas toen hij een zacht gepiep hoorde kwamen zijn oortjes overeind en versnelde hij zijn pas toch wel iets. Was ze hier en nu aan het bevallen? De kater zette een rennende tred in en al snel werd hij begroet door de geur van bloed en veel ook. Te veel voor een gezonde bevalling. Oh Starclan! Maar de bron van het bloed was niet alleen van Fawnstep, dat zag hij toen hij een rossige vacht door de struiken heen zag, een bebloede rossige vacht. "What the.." Hij sprong over de struiken heen en landde tussen de twee poezen in. Zijn blauwe ogen gingen eerst over Fawnstep heen, die met vier kittens half huilend op de grond lag en vervolgens naar de vreemde poes, die een dikke geur van bloed en verderf over zich heen droeg, met een halsband om haar nek. Twee levenloze lichaampjes lagen op de grond. Ashdrizzle sperde zijn ogen op en zette zijn vacht overeind, terwijl er een diep gegrom uit zijn keel gleed. "Hoe durf jij je hier te vinden, walgelijk mormel?!" Bromde hij, meer als een belediging bedoeld dan als een vraag. "Ik zou maar weggaan, voordat er ook een volwassen kat in zijn eigen bloed ligt." Hij deed dreigend een pas naar voren, ontblootte zijn nagels in de grond en liet zijn tanden zien.

brat keek met een tevreden blik naar de huilende moeder ze had nu wel in de gaten dat de schadowclanner haar niks ging vertellen maar haar zien huilen was ook niet verkeerd onder tussen was ze weer bavallen van een kitten ' She just don'st stop' voordat de poes een vedere beweging kon maken naar de kitten's of de zwarte poes had ze niet in de gaten dat ze iemand om hulp had geroepen de poes deed een stap naar de zwarte poes Opeens sprong er een kater tussen de twee in verbaasd keek brat de kater aan What the.."  spark hij verbaasd terwijl hij rond keek geschoked deed brat een snap naar achter "Hoe durf jij je hier te vinden, walgelijk mormel?!" Bromde hij, meer als een belediging bedoeld dan als een vraag. "Ik zou maar weggaan, voordat er ook een volwassen kat in zijn eigen bloed ligt." Hij deed dreigend een pas naar voren, ontblootte zijn nagels in de grond en liet zijn tanden , met een opgerezen wenkbrouw keek brat de kater aan dacht hij nou echt dat ze zomaar weg ging? 'bring it! dreigde de poes, Ze was echt niet bang voor deze kater.

Thrushdive was de geur van Ashdrizzle achterna gegaan omdat hij gewoon even met hem wou praten. Waarschijnlijk zou het toch uitlopen in een gigantisch gevecht, maar toch, hij wou gewoon kijken hoe het zou lopen. Zijn idee veranderde echter toen hij een kreet in de verte hoorde. Tot zijn verbazing ging de geur van Ashdrizzle ook in deze richting. Met snelle passen rende hij door. Deze passen versnelde zich nog meer bij het reuken van bloed, kitten en Fawnstep. Nee, dit kon niet waar zijn. Zijn kittens werden op de wereld gebracht. Starclan, nee, Ashdrizzle mocht dit echt niet te weten komen. Toen hij er bijkwam kreeg hij bijna een hartstilstand, hij zag twee dode kitten lijkjes liggen en een Bloodclanner. Zíjn kitten, twee van zijn kittens waren gedood. Hij kon het niet geloven. "Ik zou maar weggaan, voordat er ook een volwassen kat in zijn eigen bloed ligt." Klonk de stem van Ashdrizzle. Thrushdive verscheen uit de struiken. "bring it!" Klonk de stem van de Bloodclan wicht. "Met liefde," klonk de stem van Thrushdive waarna hij zich op de rode poes wierp. Hij had Fawnstep zien liggen, compleet gebroken en in paniek, waarbij vier levende kittens en ook nog eens twee gedode. "Ziek monster," grauwde hij waarbij hij zijn klauwen over de schouder bladen haalde van de Bloodclan poes.

Brat lachte duivels naar de twee katten niet in de gaten te hebben dat een derde kat de grijze achter na kwam, Toen brat hem eindelijk in de gaten kreeg stond hij net op het punt om iets te zeggen "Met liefde," klonk de stem van de kater waarna hij op haar wierp de poes siste luid en haalde naar zijn gezicht uit 'Get off me!' siste de poes luid en shopte de kater wild van zich af de poes zag dat de kater naar de zwarte kattin keek maar dan met een andere blik dan de grijze kater ' Was dit haar mate?' de poes keek de kater strak aan en zette haar hele vacht overheind ze was nog niet klaar hier  "Ziek monster," grauwde de kater  waarbij hij zijn klauwen over de schouder bladen haalde van de Bloodclan poes, Brat schrok even maar was al snel weer alert met een snelle beweging beet ze de kater in de zij kant van zijn nek 'Hehe bedankt voor het compliment~' lachte de poes scheef.

flut~

Ze had de afstand tussen hen eerst verkleind en dit gaf hem dat extra beetje moed en overtuiging dat hij nog nodig had. Als het moest zou hij haar bij haar nekvel het territorium uitsleuren, want ze had twee van zijn clangenoten genadeloos vermoord, een hulpeloze queen bedreigd en wie weet wat ze nog meer had uitgespookt hier. En ook toen Thrushdive opeens verscheen keek hij verrast op, net als de Bloodclan poes. De kater zei wat woorden en wierp zich toen meteen op haar, iets wat Ashdrizzle niet had gedaan, omdat hij het heel misschien had gehoopt met woorden en bedreigingen op te kunnen lossen. Toen ze de aanval tegen hem inzette, kwam Ashdrizzle in actie. Hij sprong opzij en tackelde de poes, met zijn zwaardere lichaam en in die beweging draaide hij zich om, om met zijn voorpoten langs haar zij uit te halen. Hopelijk zou ze haar kop niet zo snel kunnen draaien en als dat wel het geval was, kon Thrushdive weer naar haar uithalen. Ze zou het nooit lang uit kunnen houden tegen twee volwassen en oudere clankatten.

Opeens kwam de grijze kater ook in actie hij Hij sprong opzij en tackelde haar , met zijn zwaardere lichaam en in die beweging draaide hij zich om, om met zijn voorpoten langs haar zij uit te halen brat kon nog net haar kop om draaien ze grommde luid ' Is that all you got! weaklings!' met een snelle beweging beet ze de grijze kater in zijn nek en haalde naar zijn gezicht uit ze was niet bang voor hem ze kon die twee makkelijk aan ookal houd ze er misshien wat krassen aan over ' darling misshien is her beter als we weg gaan ze zien er ook best sterk uit en we kunnen ons geen erge verwondingen vervorloven' de poes keek de grijze kater strak aan al haar haren stonden overeind ' Nee we gaan door we laten ze eens wat zien gewoon door gaan!'  de rode poes deed een stap naar achter 'Ik ben niet bang vppr jullie moeras kikker's' siste ze ze zou het niet zomaar op geven ze zat ze gewoon niet in elkaar.

Het was echt ongelooflijk waar sommige katten tot in staat waren. De poes die hij had aangevlogen was half zijn leeftijd, dus de helft minder ervaren dan hij was. Dit ging een eitje worden, zeker omdat Ashdrizzle er ook nog eens was. Samen waren ze vier keer haar leeftijd. Dus samen waren ze vier keer zoveel ervaring. Als het al niet meer was. 'Get off me!' grauwde de poes, waarbij hij van haar af werd geworpen. Thrushdive lande netjes op zijn poten en keek kwaad naar de poes. Thrushdive haalde zijn klauwen over haar schouderbladen en noemde haar 'ziek monster,' want dat was ze ook. 'Hehe bedankt voor het compliment.' Deze poes was echt geestelijk niet in orde. Thrushdive voelde een stekende pijn in zijn nek, maar het was niet schadelijk, hooguit wat vacht weg en lichte krassen over zijn huid. Maar hij voelde het wel. Ashdrizzle voegde zich ook in het gevecht. Ashdrizzle tackelde de poes en bewerkte haar zij. De poes kwam weer overeind voor Thrushdive iets kon doen. 'Ik ben niet bang vppr jullie moeras kikkers,' klonk haar stem. Thrushdive keek haar recht aan terwijl ze een stap dichter naar haar toe deed toen zij er één naar achteren had gedaan. "Dat zou je wel moeten zijn, uk," siste hij. Thrushdive had zijn haren overeind staan van woede en zijn nagels uitgeslagen waarbij zijn ook nog eens tanden zichtbaar waren. Hij zou niet stoppen tot ze weg zou gaan. "Ga weg, of je zult er niet goed vanaf komen, uk."

Hij voelde haar hete adem bij zijn nek en wist nog net een beetje weg te duiken, zodat ze slechts in zijn nekvel beet, maar voelde vervolgens wel de klauwen over zijn kop gaan. Gelukkig werden zijn ogen niet geraakt. Toch kwam hij netjes op vier poten terecht en zag dat ze weer in de aanval ging, weer richting de gestreepte kater, maar ze zag misschien in dat het haar winst niet zou worden als ze doorging. "Als je verstand had, kwam je nooit meer in de buurt van ons gebied." Grauwde hij en zag haar weer verdwijnen.
Meteen draaide hij zich om en haastte zich naar Fawnstep. Geen tijd om te vragen of het ging. "Kan je lopen? Of heb je steun nodig?" Vroeg hij en liet zijn blik snel over de vier kittens gaan. "Wij dragen de kittens wel naar het kamp, waar we zo snel mogelijk naartoe moeten gaan."

Thrushdive kon niet geloven hoeveel lef die uk had. Die Bloodclan poes had nog niet eens de leeftijd van een goede warrior, deze poes had nog niet de eenentwintig manen bereikt. Al was dat beest sowieso geen warrior te noemen. Maar ze had lef, of nee, ze was gewoon dom. Niets meer dan een domme fuzz-brain. Toen Thrushdive zijn laatste zin uitsprak zag hij hoe de poes haar spieren aanspande en op hem af sprong. Thrushdive sprong simpel weg lenig opzij en ontweek haar aanval, zo goed als mogelijk ze botste nog wel en Thrushdive viel op zijn zij. De bruine kater stond meteen weer op. De rossige poes keek hem zwijgend aan en Thrushdive keek dreigend terug. De rossige poes zei dat ze weer terug zou komen. "Als je verstand had, kwam je nooit meer in de buurt van ons gebied," grauwde Ashdrizzle de poes na. Hierna vestigde Ashdrizzle zijn aandacht op Fawnstep. "Kan je lopen? Of heb je steun nodig?" Vroeg Ashdrizzle aan haar. "Wij dragen de kittens wel naar het kamp, waar we zo snel mogelijk naartoe moeten gaan." Thrushdive knikte bij deze woorden en keek naar de kittens. "De overleden kittens kunnen we ophalen wanneer jij veilig in de nursery zit," miauwde hij met een brok in zijn keel. Het deed hem pijn deze dode kitten lijkjes te zijn, het waren toch zijn clangenoten geweest, zij waren de toekomst van de clan geweest, zij waren zijn kittens geweest.