(Clanevent) Times need to change warriors need to be made

Galepaw was de laatste tijd enorm gegroeid en had nu al de grootte van een volwassen RiverClan kater. Het zat in zijn bloed dat de katten wat groter waren dan de gemiddelde. Zijn kenmerkende goudkleurige ogen stonden strak terwijl hij de menigte rondkeek. Het werd dus tijd om zich te bewijzen, hmn? De kater gaf een ferme lik over zijn borstkas en liet zijn blik toen weer rondgaan. Was er misschien nog een sterke warrior voor hem vrij? Jammer dat Butterstar en Futuresong al bezet waren, hij had graag zijn skills aan hen laten zien. Hij wilde de eer van zijn vader, Bravesoul, hoog houden in de clan. Galepaw was tot nu toe nooit heel populair geweest, in plaats van vrienden maken was hij bezig met trainen. Dat zorgde er wel voor dat hij nu een enorme laag spieren onder zijn dikke vacht had zitten. Rustig wachtte hij af totdat er een warrior bij zou komen om met hem te sparren.

OCC: nog alleen

''Heey, zo te zien ben jij vrij.'' Langzaam en voorzichtig keek hij op en keek vervolgens recht in een zelfverzekerde blik van een apprentice die zijn den deelde. Oké, het was waar hij een beetje op had gehoopt, maar hij had wel gehoord dat Battlepaw al wel iets over de uiterste leeftijd van een apprentice was geraakt. Toch krabbelde hij niet terug, dan had hij zich nooit in de menigte van, ondertussen vechtende, katten moeten mengen. "Ja, inderdaad." Antwoordde hij, zacht, maar niet bang. Wat was het ergste dat er zou kunnen gebeuren? Blauwe plekken?
Voorzichtig deed hij een paar pasjes naar achteren, zodat ze wel wat meer plek hadden en spande zijn spieren aan. Afwachtend richtte hij zijn gouden blik op Battlepaw en gaf hem de eerste zet. Meer omdat hij niet heel zeker was hoe hij zou moeten beginnen.

tag -- Battlepaw

-Sorry was op vakantie en computer was gecrasht

Een brede grijns lag op haar zachte lippen terwijl ze speels haar staart heen en weer liet glijden. De eerste aanval vna Sever had ze echter compleet overzien maar als inkomertje liet ze de kattin haar omlaag werken en keek op naar haar zodra haar neusje diens nek aan raakte. Ze glimlachte en duwde zichzelf weer overeind en knikte. "Dat was een goede actie maar hoe ga je overweg als iemand anders wel oplet op wat jij doet." Grapte ze zacht en schoot naar voren toe om de poten van de kattin onder haar vandaan te duwen.

Hij merkte de voorzichtigheid van de jongere kater op maar zei er niks over. Manen geleden zou hij ook zo hebben gereageerd, alhoewel hij niet eens in de buurt van de menigte zou zitten. Maar zodra de kater antwoordde kroop er een glimp van een glimlach rond de snuit van Battlepaw. Hoewel hij zelf best tegenover een warrior had willen staan om te bewijzen dat hij niet meer dat zwakke, wankelende katertje was, leek Cedarpaw voor nu ook wel een geschikte kandidaat. Hij volgde de kater in zijn passen zodat ze beide de ruimte hadden om te bewegen voor hij zijn tegenstander aankeek. De eerste zet was blijkbaar naar zijn kant toegeworpen en even nam de kater de tijd om zijn tegenstander in te schatten. Cedarpaw was zonder twijfel groter dan dat hij was, maar dat hoefde niet te betekenen dat Battle geen kans maakte. Zich voorbereidend op een eerste zet liet hij zijn oren iets zakken en haalde diep adem. Testend haalde hij enkel met zijn voorpoten uit naar die van Cedarpaw, gewoon om te kijken hoe deze zou reageren daarop. Hij hield meteen wel in de gaten dat hij zijn klauwen niet uitsloeg want dat zou rampzalig worden voor hen beide.

Tag: Cedarpaw

"Bedankt mevrouw. U bent een hele goede vechter." Daymist glimlachte en zette kalm haar stappen opzij, haar lichaam nog steeds dicht bij de grond houdend. Het was leuk om zo met een leerling te spelen, dit deed haar aan vroeger denken. Maar nu was de tijd voorbij dat ze zorgeloos kon sollen met mede apperentice. Nu had ze daadwerkelijk warrior verantwoordelijkheden om de clan te voeden en te beschermen wat haar soms nogal op haar schouders drukte, al zou Day het nooit toegeven. Haar gedachtes schoten weer terug naar de jonge kater toen ze zag hoe hij zijn spieren aanspande. Day keek hem strak in de ogen aan en sprong naar voren, haar poten vooruit strekken met de bedoeling zijn schouders te raken zodat ze een stukje verder op zouden rollen en het zo zou uitkomen dat zij boven op Bearpaw zou belanden. Maar dat was iets wat misschien in theorie kon werken maar in praktijk kwam het wel eens anders uit...

Tag: Bearpaw

A day without sunshine is like, you know, night.

A } i, het werkte niet. Snel dacht hij na. Over wat Iceshimmer had gezegd... of was het Ashbrook geweest? Ze sprong en hij verhief zich op zijn poten zodat ze zijn buik zou raken. En dat was wat ze deed. Het was duidelijk dat ze zijn schouder wou raken en dan een hele rol-truc doen om zo bovenop hem te rollen. Nu raakte ze zijn buik. De lucht werd uit zijn longen geperst en hij viel op zijn rug. Echter lag ze nu op hem en met al zijn kracht en zijn kleine pootjes trapte hij in haar buik. Dit ging veel beter als zijn eerste training.

Tag: Daymist ~

Weer verraste de kater haar, hij verhief zich waardoor ze zijn buik raakte in plaats van zijn schouders. Maar dat maakte niet uit, het kwam er nog steeds overeen met wat ze in haar gedachtes had. Day maakte zich gauw groot en zwaar en legde haar grote zware voorpoot op zijn borstkast, op de plek waar zijn hartje een snelle ritme sloeg. De pootjes die tegen haar buik net aansloegene voelde Day nauwelijks. Een glimlach sierde haar gezicht en ze keek goedkeurend 'Veel kracht oefeningen doen als ik jou was en als je zo snel blijft leren zul je op een dag een goede warrior worden.' zei ze rustig en sprong van hem af. Dit gevecht heeft haar zeker even laten ontspannen, Day keek vrolijk naar de jonge kater en gaf zichzelf gauw een paar likken over haar borstkast. Door dat er zoveel apprentice waren, waren er waarschijnlijk niet genoeg warriors waar tegen die konden sparren. Van uit haar ooghoek zag ze al hoe twee leerlingen tegen elkaar sparde, misschien dat ze zo nog even een apprentice kon pakken die er oud genoeg was om warrior te worden.

Tag: Bearpaw
Note: Sorry dat ik het zo snel al stop. Embarassed

Tot haar grote genoegen werkte ze Butterstar inderdaad op de grond. Er verscheen een ondeugende fonkeling in haar ogen en ze grijnsde vrolijk toen ze haar neusje in de nek van haar leider duwde. Há, zie je wel, zij was tenminste sterk. "Dat was een goede actie maar hoe ga je overweg als iemand anders wel oplet op wat jij doet." Miauwde Butterstar tegen haar als grapje, waarbij ze overeind kwam en Severpaw knikte. Toen opeens schoot de RiverClan leider naar haar toe en duwde tegen haar poten aan, waardoor ze even wankelde. Toch sprong de maine coon weg van de aanval. Hierbij maakte ze een soort danserige beweging, maar dat maakte niet zo veel uit; zo lang ze maar ging winnen met dit gevecht. De oude apprentice rende nu op haar leider af en probeerde zo hard mogelijk tegen de zij van deze aan te beuken. Hierna rende ze om de ander heen en trapte expres op de staart van de ander. Ja, ze moesten wel een beetje hard vechten mocht Severpaw er goed in zijn. Ze was niet goed in schijngevechtjes omdat ze dan haar harde aanvallen niet kon toepassen.

Tag: Boter

A day without sunshine is like, you know, night.

Z } e ging niet af hem, maar won. Haar zware voorpoot drukte op zijn borstkas. 'Veel kracht oefeningen doen als ik jou was en als je zo snel blijft leren zul je op een dag een goede warrior worden.' Ze ging van hem af. Bearpaw knikte aarzelend. Wat stom dat ze nu al wou stoppen. "Ik zal het onthouden mevrouw.", miauwde hij waarna hij afdroop naar de rand van het camp. Daar ging hij zitten. Wachtend op een warrior die hem nog meer kon leren.

Tag: Daymist / Nobody ~

Ze grinnikte. Als Future ergens om bekend stond, was het haar manier van vechten. Maar ze zou zich natuurlijk inhouden, anders was het niet zo goed geweest voor Leather. Ze stond wat onsteviger dan normaal, en keek toe hoe de poes op haar af kwam. Ze wist al wat ze wou doen, maar liet het toe en viel op haar rug. De bruine kat kwam boven haar en groef haar klauwen in haar vacht. "Right, en wat doe je nu precies?" Grinnikte ze en drukte met haar achterpoten op de onderbuik van de kattin om haar van haar af te gooien, beide klauwen langs haar voorpoten zodat deze uit reflex los zouden moeten laten. Ze keek de poes verwachtvol aan, op de volgende zet.

'Right, wat doe je nu percies?' grinnikte Futuresong en Leatherpaw voelde de druk van haar twee achterpoten in haar onderbuik. Met een schop van de Deputy haar achterpoten werd alle lucht uit haar longen geperst en voor de bruine poes nog iets kon doen, werd ze met een reusachtige boog als een hopeloos jonkie van de grijze kattin afgeduwd.
Met een bijna onhoorbaar kreetje vloog ze in de lucht, maar landde krabbelend en veilig in het zand. Haar mentor wachtte geduldig af, maar Leatherpaw sprong op.
Nu was het tijd voor plan B. De bruine poes schudde nogal geschrokken van het plotselinge luchttekort het stof uit haar vacht, keek haar mentor even aan en probeerde snel een andere tactiek te bedenken. Leatherpaw concentreerde zich op de borstkas van haar mentor, en liep, heen en weer springend op de grijze Deputy af.
Heen en weer zwenkend om haar tegenstander in de war te brengen, rende Leatherpaw met een geconcentreerde blik in haar ogen op Futuresong af. Ze dook opzij, gaf een harde stamp tegen de zij van de poes zodat haar evenwicht wel moest verminderd zijn. Toen dook ze met een sprong op de rug van de kattin en groef haar klauwen stevig in het grijze haar, klemde zich stevig vast en gaf toen een stevige mep tegen Futuresongs kop. Zo, dat moest voldoende zijn om haar eventjes sterren te laten zien.

Ze bleef met een kille blik in haar ogen staren naar de apprentice, ook al huppelde ze heen en weer. Future liet zich omver duwen en de rest was meer een waas, jeetje wat had zij een kracht! Ze viel op de grond maar gooide zichzelf al gauw omhoog, een glimlach op haar gezicht. "L-Leather, dat was geweldig!" Riep ze uit. "Ik bedoel..." Ze stopte en begon licht hysterisch te lachen, blij dat ze al zoveel kon. Ze liep op haar af, en fluisterde in haar oor. "Volgende ceremonie... Denk ik dat jij het wel aan kan." Haar lichaam was gevuld met trots, en ze trok haar kop weer terug om haar in de ogen aan te kijken. "Wil je nog meer sparren?" Ze trok haar kop even schuin, misschien was de apprentice al moe geworden.

'L-Leather, dat was geweldig!' hijgde de grijze poes. Ze begon te lachen, en Leatherpaws geconcentreerde uitdrukking veranderde ook in een blije, opgewonden blik. Een complimentje van haar mentor gaf haar een trots gevoel. Wauw!
Futuresong wandelde met een rustige houding op de Apprentice af en Leatherpaw likte haar poot en de plukken haar die er op rechtop stonden. Toen ze de poot over haar voorhoofd haalde, begon Futuresong te spreken.
'Ik bedoel...' startte de grijze poes, maar begon toen gelukkig te lachen. 'Volgende ceremonie... Denk ik dat jij het wel aankan.' Een beetje verbaasd hield Leatherpaw haar kopje schuin, maar sprong toen op toen het doordrong wat ze bedoelde. Warrior worden? Droomde ze?
'Wil je je nog meer sparren?' vroeg de grijze poes plots en haalde Leatherpaw uit haar frisse gedachten. De poten van de bruine Apprentice voelden nogal gehavend aan, maar de indruk van Futuresong van haar wou ze niet naar beneden doen dalen. Snel stak ze haar handengende hoofdje omhoog en keek haar mentor fier aan.
'Doe maar! Ik ben onvermoeibaar!' lachte ze naar de grijze krijgspoes.

Ze grinnikte, dit keer zal ze minder tegenhouden en de poes aardig moe krijgen. Oftewel, haar lenigheid erin zetten en zorgen dat ze haar amper raakt. Natuurlijk wel één of twee keer, misschien met opzet misschien ook niet maar dat zal goed zijn voor haar zelfvertrouwen. Future legde haar oren in haar nek en begon te blazen, een klein glimlachje toch wel in haar gezicht verborgen.

Futuresong legde haar oren in haar nek en begon te sissen, een glimlach geborgen in haar gezicht. Leatherpaw deed hetzelfde van haar mentor, glimlachte en sloop langzaam op haar "prooi" af. Op twee staartlengtes van haar Deputy bleef ze staan, klaar om aan te vallen.
Opeens herinnerde de bruine poes zich een goede tactiek, die had geholpen in een oud gevecht. In volle kracht rende ze op de grijze poes af, schoof op het laatste moment onder de kat door en schoof haar op haar zij, zodat haar achterpoten tegen die van Futuresong beukten en onder het lichaam van de poes werden geslagen.
Aan de andere kant van haar tegenstander krabbelde Leatherpaw overeind en draaide zich naar-het waarschijnlijk gevallen- lichaam van Futuresong en greep haar vast bij haar nekvel, zodat er bijna gene ontkomen aan was.

Haar ogen scherp gericht, niet zo groot openstaand, al had ze dat nooit bepaald. Ze was altijd wel alert, iets wat en in haar nadeel en in haar voordeel was. Leather schoof onder haar door, waarop ze grijnsde en omhoog sprong, opzij. Toch werd ze bij haar nekvel gegrepen maar dit schudde ze ruw weg, en gaf de poes een -zachter dan normaal, maar toch- harde klap op de zijkant van haar kop.

Nog geen halve tel nadat Leatherpaw had gereageerd, schoot Futuresongs poot naarvoor. Een harde klap tegen haar kop deed haar duizelen. Oefff! De bruine poes snakte naar adem en probeerde de duizeligheid weg te schudden in haar kop.
Snel dook ze door haar voorpoten om ze de klappen die Futuresong nog misschien ging uit delen, in de lucht terecht zou laten komen. Daarna sprong ze omhoog, tegen de grijze vacht op haar Deputy haar borst, stootte haar kop tegen de gespierde borst en hoopte de grijze poes hiermee omver te gooien.
Ze rolde met al haar kracht de poes op haar rug, plaatste haar poot rond de keel van haar mentor en groef haar klauwen wederzijds langs de keel van haar mentor in de grond, niet in het vlees, maar ernaast, in het stof en de aarde.
Toch lette de grote Apprentice er wel op dat de poes nog genoeg lucht kreeg. Met een ruk haalde ze haar klauwen, nu modderig van de aarde, uit de grond, en sprong naar achteren. Een beetje uitdagende sprankels fonkelden in haar gele ogen.
'Gewonnen!' hijgde ze triomfantelijk en paradeerde met haar staart hoog in de lucht rondom Futuresong. Daarna schoot Leatherpaw in de lach.

Bij het neergaan van Battlepaw's oren, gleed er een rilling over zijn rug. Het idee van vechten vond hij nog altijd naar, zelfs al had hij er al meerdere malen op getraind. Zijn grijze vacht kwam licht overeind, zich zo nog groter makende, in de hoop iets van dreiging uit te stralen, al straalden zijn gouden ogen een heel andere toon uit. Battlepaw nam de eerste zet ook op zich en kwam op hem af, om vervolgens met een voorpoot naar die van hem uit te halen. Een poot werd geraakt, maar zijn tweede voorpoot wist hij nog op tijd op te halen en op de grond te zetten. Zo kwam hij met gekruiste voorpoten op de grond te staan en een moment van paniek leek hem te overheersen.
Plots haalde hij met een van zijn gekruiste voorpootjes uit. Het was meer een beweging geweest om zijn houding te ontdoen van die ongemakkelijke houding, maar door er iets meer kracht onder te zetten, werd het een uithaal naar Battlepaw's kin.

tag -- Battlepaw

Hij hield de jongere kater in de gaten, hopend dat hij deze toch ergens mee kon helpen. Hij wist dat het voor hem niet lang meer wachten zou zijn tot hij warrior werd, en toch kon hij zelf nog een hoop leren. Hij keek ook wat verbaasd zodra Cedarpaw met gekruiste poten eindigde na zijn poot acties. Afwachtend bleef Battle kijken, lichtjes met zijn staart zwaaiend. Hij vroeg zich af hoe Cedarpaw dit ging oplossen, hij zelf zou niet zo kunnen blijven staan. Hij had waarschijnlijk omgelegen. Hij zag daardoor de poot net te laat die op hem af kwam. Hij probeerde het nog te ontwijken maar voelde toch hoe deze de onderkant van zijn kin raakte. Met grote ogen staarde hij naar Cedarpaw en grijnsde breed. ''Die was goed!'' Zei hij en schudde even met zijn kop voor hij zich weer concentreerde. Hij spande zijn achterhand aan en sprong richting de rug van de grotere apprentice, wetend dat hij niet veel kans maakte door zijn kleinere formaat. Dat was ook de reden dat hij zich niet vastklemde maar meteen liet vallen aan de andere kant, een poging wagend om opnieuw de poten onder Cedarpaw vandaan te slaan, hopend hem uit balans te brengen.

Right, ze moest haar wel laten winnen om te kijken hoe ze dat uberhaupt zal doen. Toen ze een klauw tegen haar keel kreeg lachtte ze, ze kon het niet helpen trots te zijn op haar apprentice die zich in een best korte tijd enorm ontwikkeld had. "Goedzo Leather. Ik denk dat ik wel genoeg weet, je mag met een ander gaan sparren of je rust pakken." Future knikte en liep wat verder weg, om daar te gaan zitten wachten op een andere apprentice.