Cυrιoѕιтy ĸιlled тнe cαт

Mijn ogen waren groot van nieuwsgierigheid. De warmte steeg op van het stinkende asfalt. Het was rustig op het Thunderpath, iets wat mijn aandacht zeker getrokken had. Meestal waren er op zijn minst een paar monsters dat hier met ongelooflijke snelheid overheen raaste, maar vandaag, geen een. Een diepe frons speelde met mijn wenkbrauwen terwijl ik gehurkt het pad goed bestudeerde. Voorzichtig zette ik een pootje op het pad waardoor ik gelijk voelde dat het warm was, niet gloeiendheet maar zeker ook niet zo koel als het grond.
Ik wist dat ik me gevaarlijk dicht bij het territorium van ShadowClan en ThunderClan bevond maar daarnaast was dit niemandsland dus naar mijn gevoel kon ik hier gewoon komen. Nieuwsgierig keek in naar de overkant van het Thunderpath om vervolgens te verstijven toen ik oogcontact kreeg met een kat die zeker niet tot de RiverClan toebehoorde.

- 1st post Ashdrizzle

Er was een duidelijk contrast tussen de gebieden van Shadowclan, Thunderclan en Riverclan, bij het Thunderpath. De bomen bij Thunderclan waren niet belast met een zware lading van naalden, die samen het licht bijna perfect van de grond wisten te houden en bij Riverclan leken de bomen wel steeds verder uit elkaar te gaan staan. Dus altijd liep hij in de schaduw, een nadeel voor wanneer leafbare aanbrak, maar op een wat warmere dag hoefde je niet te vechten om een afgekoeld plekje. Het was ook wel komisch om te zijn, als je je tussen struiken verborg en naar de overkant keek, dan zagen katten aan de overkant opeens twee ogen. Vooral bij jonge apprentices kon hij er nog een hele middag van nagenieten.
Maar dit keer had hij vluchtig naar de overkant gekeken, om te checken of hij niet te dichtbij het pad kwam, maar hij had blijkbaar de blik gekruist van een warrior. Ashdrizzle bleef staan en het duurde niet lang voordat hij zijn gestreepte lichaam door de struiken duwde en uitdagend een voorpootje plaatste op het zwarte pad en vervolgens nog een stap deed op het pad. "Nu jij weer." Kondigde hij met een opgetrokken mondhoek aan.

Ongetwijfelde had de kat, waarvan ik vermoedde dat het een kater was, mij ook gespot aangezien zijn blik recht naar het mijne keek en zich door de struiken heenwurmde. Ik keek toe hoe hij uitdagend een pootje op het asfalt zette waardoor hij basically mijn actie weerspiegelde. Verward keek ik hem aan, wat wilde hij hiermee bereiken/zeggen? Niet veel later zette hij een stapje verder op het pad en mij aankeek. "Nu jij weer." sprak hij. Beduusd keek ik hem aan voordat ik begreep wat hij bedoelde. Of ik het fijn vond nog verder op dit pad te komen?, alles behalve maar ik had ook mijn trots dus besloot ik dapper twee stapjes vooruit te zetten om vervolgens de grijze kater tegenover mij uitdagend aan te kijken die mij aankeek met een opgetrokken mondhoek. Benieuwd naar zijn reactie of hij het verwacht had of niet. Of ik in de problemen zou raken om zo dicht bij het Thunderpath the zijn zag ik later wel, het was nu eenmaal toch al te laat.