Relaxed ❀ OPEN

Met een tevreden blik en een kleine glimlach op haar gelaat trippelde de ThunderClan leerling door de schaduwen van de metershoge bomen die de grenzen van verschillende Clans moesten voorstellen. Hier kwamen ze ook elke maan bij elkaar. Fawn had het altijd al een fascinerende plek gevonden. Het had vast een hele geschiedenis. Hier waren ruzies ontstaan, maar ook verboden vriendschappen gesloten. Super spannend allemaal.
Het was een mooie lente dag. Het waterige zonnetje scheen haar stralen over het hele gebied. In de zon werd haar vacht fijn verwarmd, maar de schaduwen van de eiken boden de nodige koelte. Zon was fijn, maar niet te veel. Fawn kon echt genieten van dit weer. Na die strenge Leafbare hadden alle Clans dit wel verdiend. Zelfs de rogues en BloodClan. Niemand verdiende een ijskoude winter zonder prooi, want dat betekende problemen voor hun allemaal.
De leerling werd uit haar gedachten getrokken door de geur van een andere kat. Hopelijk kwam deze vreemdeling geen problemen zoeken. Dat was wel het laatste waar ze zin in had op deze mooie dag.

[ Open ! ]

Spinpaw zag een apprentice in het territoria rond lopen. Hij ging ze achterna. Wat zou de poes doen? Spin bleef haar volgen tot ze stopte. Hij besefte dat ze bij de Fourtrees waren. Spin is nog nooit mee geweest naar de vergaderingen. "Hallo, wie ben jij?" vroeg hij vriendelijk toen hij dichter kwam.

Achter haar klonk een stem. Voor ze omdraaide snoof ze even. ThunderClan, mooi zo. Ze richtte haar blik op die van de ThunderClan leerling en glimlachte. ''Ik ben Fawnpaw, misschien heb je me ooit in het kamp zien rondlopen,'' sprak ze op vriendelijke toon terug. ''Wat brengt jou hier op deze mooie, zonnige dag?'' Ze was benieuwd wat de leerling hier deed, al kon hij dat zich misschien ook van haar afvragen.

Spinpaw knikte. Fawnpaw. Die naam had hij al eens horen vallen. Spinpaw zette zich naast de poes. Kijkend naar de vier bomen. "Ik ben Spinpaw. Misschien herken je me van in de apprentice den." Hij keek haar vriendelijk aan. Wat was ze mooi! "Ik zag een poes alleen stappen in het territoria en ik ben haar achterna gegaan. " miauwde Spin. Hij keek in de mooie groene ogen van de poes.

Wachtend op antwoord haalde ze enkele keren haar tong over een van haar pootjes. Spinpaw, die naam kwam haar vaag bekend voor. Nu ze de kater beter bekeek herkende ze hem ook wel van de enkele keren dat ze hem het kamp had zien rondwandelen. In het leerlingen hol zag ze echter nooit iemand, maar dat kwam omdat ze meestal pas naar bed ging als het donker was en ook als een van de laatste opstond. Tja, dan zie je niet veel katten nee. ''Aw, dat is lief, al had ik zelf prima gered in de 'wildernis','' grapte ze en gaf de kater een speelse duw tegen de schouder. ''Natuurlijk is gezelschap wel altijd een stuk gezelliger.'' Al was ze soms een beetje verlegen, Fawn hield ervan om bij andere katten in de buurt te zijn.

Spinpaw werd een beetje verlegen. Was hij verliefd? Spinpaw moest zich in houden om niet weg te rennen van verliefdheid. Hij werd wat losser toen de poes wat speels deed. Hij knikte naar Fawnpaw. "Ben jij al eens naar een grote vergadering geweest hier?" vroeg hij aan Fawnpaw.

Fawn schudde haar hoofd met een teleurstellende blik in haar cyaan blauwe kijkers. Ze wilde dolgraag eens naar een grote vergadering, maar was nog nooit meegevraagd. Iedere leerling mocht er een keer heen, dus haar moment kwam vast ook nog wel. ''Nee, helaas niet,''miauwde ze als antwoord. ''Jij?'' Als Spinpaw wel geweest was kon hij haar vast het een en ander vertellen. Als hij ook nog nooit geweest was moesten ze samen maar afwachten tot ze aan de beurt waren.

Spinpaw keek naar de vier grote bomen. "Ik ben ook nooit meegevraagd. Ons moment komt nog wel." Hij snorde bij de gedachten om samen met een andere apprentice aan zijn zij naar de grote vergadering kon gaan.

Met een glimlach knikte ze. Dat was waar. Elke leerling mocht ooit mee naar een grote vergadering en Silverstar zal hen heus niet overslaan.
Ze richtte haar aandacht weer op de kater. ''Misschien kunnen we samen wat gaan jagen?'' stelde ze toen voor. De Clan zou wat extra verse prooi wel kunnen waarderen. ''Ik denk dat we de Clan daar erg gelukkig mee maken,'' vervolgde ze met een vriendelijke twinkeling in haar ogen.

Spinpaw knikte. Hij zette zijn rug naar de richting van de vierboom. Hij glimlachte naar de poes. Wat is ze mooi. Zijn gedachten waren weer even weg. Spinpaw botste met zijn hoofd tegen een boom. Spin schudde met zijn hoofd. Vanwaar komt deze boom? Ah ja juist van de TC. Hij was even de kluts kwijt.