That smelly stank

Onderwerp: That smelly stank ma 22 jun 2015 - 7:59



		The inside is what matters Flameleaf trippelde dwars door de varens heen en voelde de grond knarsen onder zijn kussens. Hij bekeek goed zijn uitzicht om de weg terug te weten. Als young warrior is het zijn eerste keer bijna buiten de grens van zijn Clan. Wat zou Silverstar wel niet denken? Flameleaf knipperde de gedachtes weg en liep verder. Hij had van iemand gehoord over het Thunderpath. Hij zou dat wel willen zien. Maar wel uitkijken voor monsters, zeggen ze alijd. Dacht de donkerrode kater. Hij wurmde zich in de struiken. Het duurde niet lang voordat hij de Thunderpath rook. Die scherpe, smerige stank wurmde zich in zijn neusgaten en liet hem niezen. Hij schudde zijn vacht en tussen een paar struiken zag hij net een monster voorbijrazen. Zo groot als een boom. Flameleaf nagelde zich aan de grond vast bij het zien van het grote beest. Hij haalde diep adem en bij de rand rukte het volgende monster zijn snorharen en vacht. De stank kleurde delen van zijn vacht donkergrijs van het sintel en deed de stank op zijn vacht plakken als hongerig vuur. Flameleaf snoof om de stank uit zijn longen te wurmen. Zou hij er op staan? Na een volgende monster deed hij zijn voorpoot op de harde, zwartgrijze grond. Het voelde heet aan doordat de zon hevig erop scheen. Flameleaf deed dan beide poten op het Thunderpath. Hij keek of er een monster aankwam en dan pas durfde hij zijn derde poot op te zetten. Hij liet een monster voorbij razen en met zijn laatste poot stond hij erop. Eindelijk! Wat zou hij de katten dit verhaal vertellen! Een young warrior die zonder problemen het Thunderpath overgestoken is heen en terug. Voor hij het weet word hij gerespecteerd. Met die gedachtes blufte Flameleaf veel meer. Met lage buik sloop hij naar het midden. Hij voelde de haartjes op zijn buik schuren tegen de harde grond en liep helemaal aan de overkant. Flameleaf glom van trots. Nu nog naar de overkant. Hij stond recht op en liep doodleuk op de weg, de weg was best breed en niet zo breed van hup, konijnenhupjes en klaar. Hij voelde iets onder zijn poten trillen, iets dat zijn haren deed overeind staan. Hij was maar in het midden en hoorde iets... een monser! Flameleaf rende zo hard als hij kon tot aan de pverkant, hij voelde het monster al bij zijn nek blazen en hij sprong met een boog op de grond. De monster raasde gewoon voorbij. Zijn grote banden rolden op de plek waar Flameleaf geen seconde geleden was. Flameleaf slaakte een opgeluchte zucht. Nog even en hij was er geweest. Toch rook Flameleaf een andere geur, een geur dat nog net boven de stinkende walm van de monsters oprees. Flameleaf miauwde "Kom eruit of ik doe het!" Hij siste boos, met zijn vacht overeind en uitgestrekte klauwen. Wat als ide kat hem had gezien? Dan zou hem verklikken op Silverstar, kan hij zijn respect wel vergeten.