Steelfang lag lekker te pitten en snurkte in zijn slaap. Tot plots. In zijn slaap verscheen zijn eerste en enige moord. "Jij idioot je hebt me vermoord. Ik blijf je eeuwig tijsteren in je dromen. NANANA NANANA, VOOR EEUWIG EN ALTIJD!" De kat keek kwaadaardig naar Steelfang. Steelfang gromde en sprong op de kat af en mis. Hij sprong door de lucht alsof het een geest was. De Rogue kwam op een andere plaats te voorschijn en zei "Zo simpel kom je niet van me af hoor, vergeet dat maar. Tot je dood blijf ik hier lekker zitten en dan zien we elkaar in the Darkforest, jij bent een katten moordenaar, jij komt daar dus ook" Zei de kater gemeen. Hij lachte en Steelfang zag verschrikkelijke beelden van die dag terug. De glazige dode ogen. De open keel. Het bloed. Alleen nu leek het karkas aangevreten en er leek koudvuur te zitten op het geraamte. Steelfang schrok wakker en keekom zich heen en besefte later pas dat hij in de Warrior´s den lag en probeerde weer te slapen. "Zo simpel kom je er niet vanaf donderclankatje" De kat keek hem vals aan en grijnsde breed, ik zei het je en heb het nog eens gezegd. Steelfang schrok nogmaals wakker en schudde zijn hoofd heen en weer en staarde de duisternis in en dacht. ´misschien kan ik nu niet meer in de sterrenclan komen. Dan zie ik me ouders later niet meer.´ Hij keek voorzichuit half angstig half nieuwsgierig.