Lose who you are

De gestreepte young-one geloofde zelf amper dat hij degene was om het te denken, maar dit was saai. Nee. Saaiheid verbleekte hiernaast. Bloodclan werd saai. voornamelijk omdat er niet echt veel leek te gebeuren, behalve die recentelijke deputy-ceremonie, dan. Maar dat kon de rosse kater niet veel schelen. Seven keek niet naar ranken, of afkomsten. "Het is hier saai!", riep de rosse kater luid. Zodat iedereen het kon horen. Al moest hij het niet luidop zeggen. Iedereen wist het al. Een onuitgesproken waarheid. Bloodclan had een oorlog nodig. Anders zouden ze alles waar ze voor stonden verliezen, en niet meer worden dan die vervelende kittypet-clans. Misschien zou hij eens met die Zira moeten praten. "Hallo", sprak Seven, met een neutrale toon in zijn stem.

eerst Zira

Met een zelfverzekerde uitdrukking liep de kersverse commander door de straten heen. Ze was van plan om eens goed te kijken of de clankatten wel op hun gebied bleven. Het was namelijk niet af en toe dat er één of andere wilde kat kwam kijken in de straten van de mensen. Misschien zou ze zelfs wel weer wat ontdekken zoals een geheime relatie, net zoals bij Hate en de thunderclanner.
Helaas was er niets interessants te ontdekken dus besloot de tabby terug te gaan richting het kamp, die ze ondertussen niet meer vermeed. Het was nu immers veel meer 'haar' plek geworden dan toen ze een member was en ze had er ook meer te regelen. Meteen toen ze het kamp bereikte hoorde ze al een zeurende toon en zuchtend keek ze om zich heen, zich afvragend wie de verveelde woorden uitgesproken had. Haar blik viel op Seven, een kersverse Young One, en bedacht dat het zijn stem geweest was. "Hallo," zei het katertje tegen haar en ze knikte hem toe. "Vind je 't saai hier?" Vroeg ze ter verduidelijking of het echt wel Seven geweest was.

"Vind je 't saai hier?", de rosse kater knikte. "Heel erg", sprak Seven, waarbij hij de ander strak aankeek. Hij wilde spanning. Hij wilde oorlog. Al werd het zijn dood. "Bloodclan heeft al lange tijd geen oorlog meer gevoerd. Waarom?", Vrede was oké, voor geringe tijd. Zelfs als we niets deden, er zou sowieso weer oorlog komen. Het was slechts natuurlijk. Maar het was toch niet verkeerd om het proces wat te versnellen?

De kleine kater knikte uitbundig en Zira was niet eens verrast. Het wás ook saai. "Heel erg," miauwde de rosse young one. "Bloodclan heeft al lange tijd geen oorlog meer gevoerd. Waarom?" Werd er aan haar gevraagd, en haar rode ogen gleden in een bedenkelijke blik. "Nou," begon ze, waarna ze even flink nadacht. "Ik denk dat Claw niet zo van onnodig vechten houdt," miauwde ze vervolgens. Het was sinds Claw de leider was van de elite dat ze minder vochten, tenminste, dat dacht de commander. Maar ze wist het niet zeker. "Wat zou je willen doen dan? Oorlog voeren of zo?" Vroeg ze vervolgens, en keek hem vragend aan, waarbij er een geamuseerde grijns op haar gezicht gleed.

De rosse kater knikte bij de uitleg. "Wat zou je willen doen dan? Oorlog voeren of zo?", vroeg de gestreepte commander. "Anders zou ik het niet vragen", grijnsde Seven. "We zouden ons gebied moeten uitbreiden", miauwde de jonge kater. "Er is veel prooi op clangebied, weet je", al was hij zeker dat Zira zich daarvan bewust was. "Niet dat die kittypets me echt tegenhouden om er te gaan, maar het word echt vervelend om om de haverklap lastig te worden gevallen", als zij het aan Claw voorstelde, zou er misschien ook echt iets gebeuren. Daarbij, ze moesten niet elke clankat vermorzelen, wie wilde zou welkom zijn om zich aan te sluiten bij bloodclan.

"Anders zou ik het niet vragen," miauwde Seven en er verscheen een grijns op zijn gezicht, die Zira beantwoordde. Hij had zeker goeie vechtlust. "We zouden ons gebied moeten uitbreiden, er is veel prooi op clangebied, weet je." Haar wenkbrauw ging overeind toen ze dit hoorde. Natuurlijk wist ze dat, ze kwam er immers zelf vandaan. "Niet dat die kittypets me echt tegenhouden om er te gaan, maar het word echt vervelend om om de haverklap lastig te worden gevallen." De rode ogen van de commander schenen geamuseerd bij zijn woorden. "Zozo, ga jij d'r al vaak naartoe dan?" Miauwde ze, haar toon ietwat grinnikend. Hij was nogal vol van zichzelf, als ze het zo zag.

"Zozo, ga jij d'r al vaak naartoe dan?", grinnikte Zira. Waarom veranderde ze van onderwerp? Misschien moest hij er maar niet te veel van verwachten, misschien zou hij de clan moeten leiden vooraleer er iets zou veranderen. "Anders zou ik het niet weten", sprak de gestreepte apprentice, die maar had besloten om op haar vraag in te gaan. Zijn enthousiasme was wat weggedropen, gezien de ietwat neerbuigende houding van de commander.