{ For this, we are family

De rood witte kitten somde wederom enkele familieleden in zijn hoofd op. Het was gewoon gemeen hoe veel hij er had, hij moest het gewoon aan andere vragen. Maar nu bleek dat Aurynight, een van zijn grote zussen, ook kittens had. Deze waren ook apprentice en hij wou deze ook leren kennen. Hoe waren hun namen nu ook al weer? Sliverpaw, Icepaw, Stormpaw en Vixenpaw. Weer een hele rits. Toch was degene aan wie hij het had gevraagd zo lief geweest te vertellen dat een van zijn nichten, Icepaw, een zilveren tabby was. Nu hij dus al enkele zilveren tabby’s aangevallen en gevraagd of ze familie waren. Bij allemaal was het antwoord nee geweest. Maar Leopardkit gaf de hoop niet op en volgde nu al weer een nieuwe, eenmaal dichtbij genoeg zakte hij door zijn poten en sloop dichterbij. En toen, whoep, sprong hij op diens staart en beet in de zilverkleurige staart. ‘Bwen jwij Icepwaw?’ vroeg hij, wat onduidelijk door de staart in zijn mond.

{ Eerste post Icepaw :3

Snel dook ze het kamp in, als er een warrior was die haar zag kreeg ze waarschijnlijk weer op d'r kop dat ze zonder prooi was terug gekomen van haar jacht. Ze vervloekte zichzelf, waarom deed ze nog de moeite? Jagen zou nooit haar sterkste kant worden, het merendeel van de prooi rook ze niet eens totdat het te laat was en ze niet meer dan een staartje tussen de bosjes zag verdwijnen. Ze zuchtte zachtjes en sloeg haar ogen neer, terwijl ze haar weg in de richting van de Apprentice Den vervolgde. Een pijnscheut schoot door haar staart heen en blazend draaide ze zich om. Haar ijzigblauwe ogen vonden een rode kitten die haar staartje in zijn bek hielt en haar oortjes zakte in d'r nek. Ze hoopte maar dat ze hem niet bang had gemaakt, ze kon af en toe wat grof uit de hoek komen. Het katertje vroeg aan haar of ze Icepaw was, al klonk het meer als gemompel. Ze slikte eventjes en knikte. "Dat ben ik ja, en zou je misschien mijn staart los willen laten?" vroeg ze met een kleine glimlach op d'r gezicht. "Wie ben jij?"

Met diens staart nog altijd tussen zijn kaken keek hij naar haar reactie. Deze was nogal.. agressief. De kater had zeker al eens snauw gehad maar echt geblaas, dat was nieuw. Het was duidelijk dat hij wat twijfelde, maar bang was hij niet. Grote warriors werden ook niet bang, al was het duidelijk dat hij was geschrokken doordat al zijn pluisvacht omhoog stond. Toch was hij blijven staan op zijn plek, prooi nog altijd in zijn mond en wachtte op een verdere reactie van de poes, aangezien hij niet wist hoe hij op het andere moest reageren. Toen deze reactie positief bleek te zijn klaarde hij al weer op en kwam hij terug op zijn doel. Al moest hij van de ander eerst haar staart vrij laten, dus legde hij deze weer op de grond. Opgewekt stapte hij nu dichterbij, ze was immers Icepaw. Bij de terugvraag duwde hij zijn pluizig witte borstje naar voren. ‘Ik ben Leopardkit.’ Er lag een trotse glans in zijn blauwe ogen terwijl hij omhoog keek. ‘Maar wij zijn familie, want jou mama is mijn grote zus. Au- Aurynight dacht ik’ Bij de naam keek hij even voor zich uit terwijl hij de naam weer op probeerde te brengen. Maar het klonk goed. Het kittentje leek in ieder geval enthousiast te zijn om het feit dat hij familie gevonden had.