Closure

+Vinal

Een siddering liep over haar heen toen Yu poot zette in Sushi's gebied. Het was dom, idioot, en veel te dichtbij huis, maar ze had het nodig. Ze moest het afsluiten. Ondanks alles had ze nog wel dingen geleerd bij Sushi. Maar veel had ze nu ook elite geleerd. Ze was gegroeid, ze was geen kitten meer. Ze zag er steeds meer uit als een volgroeide poes, bijna een dame. De poes dacht terug aan haar, ehm, trainingsmaatje. Die had echt een hekel aan haar gehad. Ze stond nu midden in het territorium, en keek om zich heen, en ademde diep. Rustig blijven. Ze ging een wandelingetje maken, en weer terug. Daarna hoefde ze nooit meer poot in dit gebied te zetten. Met kalme en welbeheerste passen liep ze voort. Vooral niet in paniek raken, vooral niet de weg kwijt raken.

Met een flinke tred liep de, ondertussen volwassen, kater door het territorium van zijn mentor. Hoewel dit Sushi's territorium was, leefde Vinal hier al sinds hij een 5-tal moons was. Hij bleef dit zien als haar gebied, ook al hing zijn geur hier overal rond, en beschermde dit gedeelte dan ook. Nadat die jonge poes, Yinyang, verdwenen was uit het territorium, waren zijn trainingen er nog sneller op vooruit gegaan. Bij het passeren van de grens van Sushi's territorium wreef hij kort met zijn kopje langs de boomstam om de markeringen nog eens te verversen. Met dat te doen drong er een oude bekende geur in zijn neusgaten. Vinal's oren schoten direct naar voren en een kleine grijns verscheen op zijn snoetje. Als je het over de duivel had. Die kleine zwart-witte poes was wederkeert. Hij volgde direct het spoor van de poes. Zijn tempo was behoorlijk traag, maar hij zou zich nu ook niet gaan haasten speciaal voor deze kattin. "Wel, wel, de kitten is wederkeert." mauwde hij met een kleine grijns rond zijn lippen, toen hij plots achter haar verscheen.

"Wel, wel, de kitten is wederkeert." Ze had zijn geur opgepikt, maar besloot niet te rennen. Ze zou hem kalm ontvangen. Vinal. De witte kater was gegeroeit, tijd was natuurlijk niet stil gaan staan. Ze was enkel ook ouder, hij had dus geen recht om haar kitten te noemen. Haar kaak verstrakte een tikje. "Geen kitten meer, Vinal." Sprak ze kalm, maar met een scherpe ondertoon. "En niet wederkeert" Hij moest haar bloodclangeur al geroken hebben. De slanke kattin ging zitten, en sloeg haar staart over haar poten. "Je ziet er sterker uit." Merkte ze neutraal op. Vinal had haar nooit echt gemogen. tenminste, dat dacht ze. Maar hij was ouder, en omdat ze een tijdje met hem getraind had, kon ze ergens nog wel een flintertje respect voor hem opbrengen. "Nog steeds in de leer bij Sushi?" Ondanks alles vermeide ze oogcontact, daar had ze geen zin in.

"Geen kitten meer, Vinal." Een geamuseerde blik stond op Vinal's snoetje bij wat de jongere poes te zeggen had. Hij moest toegeven dat, ondanks hij haar als kitten behandelde als afval, ze behoorlijk koeltjes overkwam. Niet alleen hij, maar ook zij was er op vooruit gegaan. "Je ziet er sterker uit." Een enkele seconde schoot zijn ene mondhoek de lucht in. "Ik ben hier niet de enige." mauwde hij. Directe complimenten geven was niet aan hem besteed. "Er valt niets meer te leren bij Sushi." zei hij vervolgens en wenkte kort met zijn oortje. Hij had zijn mentor al even niet meer gezien, wat hem deed vermoeden dat Sushi net hetzelfde dacht. Vinal was er meer dan klaar voor om alleen op pad te gaan, maar iets hield hem toch tegen om Sushi's territorium te verlaten.

Ik was dit topic helemaal vergeten ^^'

"Ik ben hier niet de enige." Hm, blijkbaar was hij niet zo slecht als ze hem had herinnerd. Ze waardeerde zijn compliment, al was het niet zo recht door zee. Bij het volgende antwoord hield ze haar kopje scheef. "Er valt niets meer te leren bij Sushi." Dan moest hij sterk zijn. Sushi was geen kattin om te onderschatten. "Werkelijk? En wat zij je plannen nu? Aansluiten bij de Terrors Claws?" Vlug liet ze haar groene blik over zijn lichaam gaan, speurend op nieuwe littekens. Door zijn lange vacht was het echter niet makkelijk om iets te spotten. Ze vroeg zich af of je nog steeds drie rafelige strepen zag op haar wang, of dat al een beetje had geheeld. Ze besefte zich dat het onbeleefd was om iemand aan te staren, en vond Vinal's ogen weer. Yu staarde hem doordringend aan, wachtend op antwoord.