Adulescentis [Open+spt]

Met een hoog tempo rende ik tussen de bomen door. Het konijn dat ik achternazat was snel, en ik was niet zeker of ik hem wel kon pakken. Toch ging ik vrolijk verder met de achtervolging. Mijn conditie was met de tijd een stuk verbeterd. Misschien nog niet zo goed als ik wilde, maar ik kon de meesten nu wel bijhouden. Ik had hard gewerkt, en dat was te zien. Ik was gegroeid, en niet zo'n beetje ook. Eindelijk was ik een beetje gelijk aan mijn leeftijdgenootjes. Ook kon je lichte spierbundels onder mijn huid zien opbollen als ik zo in beweging wad. Het konijn schoot door een struik, en met een grijns remde ik af. Hij had gewonnen. Ik draaide me om, en sjokte richting het kamp. Een plotseling geluid deed me opkijken. Prooi? Nee, het rook als een kat. Vijand? Misschien. 'Wie is daar?' Mauwde ik op mijn hoede. Soms schrok ik zelf een beetje van mijn stem, die ook een hele verandering had doorgemaakt.

[Open voor iedereen // spt]

Bloodclan. Zodra ik de nare geur rook, gingen mijn nekharen overeind staan. Ik schoot snel in een verdedigende positie, zoals ik de geleerd had. De geur was niet heel sterk, en gemengd met .. een andere geur, maar toch was ik meteen op mijn hoede. Sinds ik echte trainingen had had ik nog nooit echt gevochten. Oke, de oorlog met Windclan, maar die telde ik liever niet mee. De littekens in mijn poten waren nog steeds zichtbaar, en ik was daar geen partij geweest. Maar nu had ik veel vooruitgang gemaakt. Plotseling sprong de bloodclanner tevoorschijn uit de bosjes. Het was een kater, een stukje jonger dan hijzelf en ongeveer even groot. Als dit uit ging lopen op een gevecht, zou dat een spannende zijn. "Een waardige leerling, ben je klaar voor een gevecht." Een gevecht dus. Ik blies zachtjes, en verplaatste mezelf in een meer aanvallende houding. Als deze kater een gevecht wilde, kon hij een gevecht krijgen. 'Wat moet je hier, op Shadowclan territorium?' Gromde ik half.

Plotseling begon de kat als een dolle aan te vallen. Hij sprong op me, en zette zijn klauwen in mijn flank. Ik gaf een klein kreetje van de pijn, maar vermande mezelf snel en schudde de kater van me af. Vervolgens haalde mijn tegenstander nog enkele keren naar me uit. Hij hapte naar mijn nek, haalde uit naar mijn snuit. Ik ontweek deze aanvallen zo goed als mogelijk, maar toen hij uithaalde naar mijn borst ontstond daar toch een ondiepe snee. Ik beet even op mijn lip, en dwong mezelf om snel na te denken. Ik moest nu snel gaan aanvallen. De kater stopte even met zijn snelle reeks aanvallen, en ik haalde uit naar zijn neus en ogen, in de hoop zijn zintuigen te ontmantelen. Vervolgens dook ik weg voor hij weer terug kon slaan. Ik haalde nog een keer uit naar zijn borst, maar hield me een beetje gedeisd.