Sunset at fourtrees [Open]

De poes liep door het gras. Ze wist dat ze nu in de buurt van Fourtrees moest zijn. Het was niet van een van de clans dus dan mocht zij er toch ook wel komen? Aan de rand van de open plek sprong ze in de V van een boom. Tussen de grote eiken keek ze naar de ondergaande zon. Dit was haar favoriete tijd van de dag. Alles leek kalm. Prooi en katten verdwenen in hun kamp, de vogels stopten met fluiten en de krekels begonnen. Ze sloeg haar staart over haar poten een bleef zo een lange tijd staan. Herinneringen en vragen overspoelden haar. Na een tijdje schudde ze zich wakker uit gedachten. De wind voer een kattengeur mee. Welke clan wist ze niet. Emerald had eigenlijk wel behoefte aan wat gezelschap. Stilletjes wachtte ze op de kat en spitste haar oren.

[Open]

Flameleaf trippelde over het pad naar fourtrees. Het grind knarste onder zijn poten. Hij snoof diep. Even later dringde hem een bekende, gruwelijke geur door. "Rogue!" mompelde hij grauwend. Hij sloeg zijn nagels uit en zijn dikke haar nog dikker van woede. Langzaam sloop hij dichterbijer tot hij zijn doel had bereikt. Hij zag de rogue op een V-vormige boom zich zitten te wassen. Ze zag er niets als elke rogue eruit zou zien. Ze heeft een bruine, verzorgde vacht en heldere, groene ogen. Eigenlijk is ze best wel knap. Flameleaf schudde zijn kop, geen tijd voor gedachten! Hij rende op de poes af. Vlak voor haar bleed hij staan. "Wie ben jij en wat doe je hier?!" grauwde hij. Zijn spieren gespannen, klaar voor het geval dat ze aanvalt.

Ik zit. En waarom zo boos? Dit gebied is niet van een van de clans. Dan lijkt het me wel eerlijk als rogues er ook mogen komen? Ik ga heus niet weer naar Thunderclan. Vorige keer deden de apprenticen veel te lastig. Haar ogen schitterden plagerig bij die woorden. Ze had geen zin in ruzie maar, gewoon een beetje plagen kon toch wel? Ze likte haar poot even en ging weer normaal zitten. Het was duidelijk dat ze geen aanstalten maakte om weg te gaan.

Flameleaf keek haar scherp aan. Maar humor verscheen in zijn oranje ogen. Lachend met een mrrraaauw miauwde hij "Apprentices? Ben je verslagen door apprentices?!" Zijn rode pels lsg weer plat en zijn woede verdween als sneeuw voor de zon. "Het is inderdasd voor iedereen, maar sommige katten zullen er anders over denken.. Ik ben niet zo'n kat. En het id erg verstandig door geen poot op alle territoria te stappen. Trouwens, ik heet Flameleaf. Ik ben net krijger." Heel snel likte Flameleaf zijn witte borst. Hij kan merken aan haar stem dat ze geen ruzie wil hebben. Maar ach, zelfs hij heeft geen zin in een onnodig gevecht. Speciaal op het feit dat ald hij haar als indringer beschouwt, ze samen indringers zijn.

Huh? Nee! Dat bedoelde ik niet! Maar ze gingen heel hard gillen en toen heb ik voor mijn leven gerend tot aan de highstones omdat heel Thunderclan én Windclan achter me aan zat... Ze schudde zich uit. Ach, grenzen en zo let ik niet op, maar als clans zich vriendelijk tegenover me gedragen laat ik ze wel met rust. Ze keek even weg. Windclan mist die muizen heus niet... Kijk eens naar de lucht. Oranje, rood en roze. Prachtig toch?

Flameleaf dacht diep na. Als hij betrapt word door een Clankat samen met een rogue zal hij kraaienvoer worden. Maar een tijdje kan geen kwaad? Behendig en snel sprong hij naast de poes. Hij miauwde tenslotte"Ja, dit is de beste tijd van alle Clans: sunrise." hij keek naar de lucht, die dezelfde rode kleur als zijn vacht aantoonde. Zijn dikke staart legde hij over zijn poten en slaakte een diepe zucht. Later vervolgde hij. "Maar, ik weet nogsteeds je naam niet." Zwijgend staarde hij naar de lucht.

''Ik heet Emeraldtail maar, die naam heb ik al vroeg laten vervallen. Iedereen noemt me Emerald. Dat betekent Smaragd.'' antwoordde ze. Ze staarde in de zonsondergang. Een groep vogels vloog op en hun silhouetten staken prachtig af bij de lucht. ''Hoe heet jij?'' vroeg ze op haar beurt.

De kater knikte als teken dat hij het begreep. "Ik heet Flameleaf. Ik ben pas een kwart maan warrior." hij likte zijn voorpoot en keek naar het water dat verderop bruisde. "In welke Clan zat jij eerst? Afgezien je vroeger een Clankat was." mauwde hij. "Je wás toch wel een Clankat, toch?" de laatste zangliedjes van vogels om hun heen klonken zacht in de achtergrond. Bomen begonnen harder te bewegen. "Dingen zijn veranderd in de ThunderClan sinds Silverstar de leider is." miauwde Flameleaf na een ijzige stilte. "Ze denken alleen maar aan vechten, katten beginnen de ingangen minder te bewaken." hij haalde diep adem en vervolgde. "Zo ben ik makkelijk uit kamp geglipt. Ik denk dat ze zelfs niet hebben gemerkt dat ik weg ben." Hij keek naar het territorium van zijn Clan.

''Mijn vader is Bloodclan en mijn moeder was Riverclan. Was. Iedereen behalve ik en een zusje dat ik kwijt ben is vermoord zonder dat mijn vader een poot uitstak om ons te redden. Ik haat hem. Ik denk er niet over om bij de Bloodclan te gaan.'' mauwde ze bitter. Ze keek hem geshockt aan bij de woorden over Silverstar. ''Staat dat zeggen niet gelijk aan een lichte vorm van verraad? Of in ieder geval een zwakke loyaliteit?'' Het was eruit voordat Emerald er erg in had. Silverstar leek haar juist een goede leider. Dit werd interessant. ''Sorry. Kan je misschien wat voorbeelden geven?'' vroeg ze geïnteresseerd.

Flameleaf dacht na, zal hij meer verraden? Misschien zal ze wel zijn Clan aanvallen na het weten hoe zwak zijn Clan is geworden sinds Silverstar leader werd. Hij keek naar de laatste restjes ondergaande zon en likte zijn vacht. Om meer tijd te rekken keek hij weer naar het territorium van zijn Clan en spitste zijn oren. Het enige wat hij kon horen was een zacht gepiep van een waterratje die zijn hol in kroop, klaar voor de nacht. Flameleaf voelde de zachte, maar warme bries van Greenleaf en keek weer terug in Emerald's ogen. "Ze heeft inderdaad smaragd groene ogen. Met een iets donkere tint eromheen." bedacht hij. Hij zuchtte en keek weer terug naar de sterren. Hij wist dat ze zit te wachten. Flameleaf haalde diep adem en miauwde "Silverstar is alleen niet zo'n leader als Firestar of Bluestar. Eerder een leader dat je als vijand als vriend zou krijgen." hij zweeg verder.

Emerald dacht even na. Zij was geen vijand van Thunderclan. Maar ze had een afspraak met Draco. Als Thunderclan echt zo'n slechte leider had zou het toch beter zijn als er een nieuwe kwam? Ik heb Silverstar nog maar een paar keer gesproken. Hij leek me gewoon een leider. Niets bijzonders. Maar daar heb ik geen last van.

Ik knikte "Geen tijd om over leiders te praten. Wil je dan niet terug in 1 van de Clans? Silverstar zou je vast wel een kans geven." Hij miUwde later in stilte "Zeker nu hij bijna iedereen uit wanhoop meteen als warrior wordt beschouwt." hij snoof diep en boos. Met een oncerwlkomende gedachte over zijn ouders. "Snowdrop hoort zelf bij Silverstar, die zou nooit haar vriend vervangen." hij zuchtte en keek naar zijn poten.

Ze blies verontwaardigd. "Met hangende oortjes om de bescherming van ren clan vragen? Nee bedankt. Ik pas niet in een clan. Bevelen negeer ik. Alleen vrienden kunnen me opdrachten geven. Dat zijn er weinig." miauwde ze. Ze mocht de kater wel. Hij gedroeg zich niet neerbuigend en liet haar uitpraten. [Klopt het dat Flameleaf 60 moons en dus 5 jaar is?]

Nee, dat was vroeger. Dit account was van een vriend, ik zal het wel veranderen in 13 moons.

Flameleaf draaide met z'n ogen. "Ik vroeg dat niet, trouwens, ik denk niet dat we iets aan jouw moeten hebben als je meteen zo reageert. Je zou el aardiger kunnen doen als kat dat ik niet heb verraden." hij snoof boos en sprong van de boom af. "De Clan staat ook niet te wachten op een rogue die niet in staat is op loyaliteit. Zoals ik al zei, ik verraad soms wel iets, maar alleen aan katten die ik vertrouw." humor weldde op in zijn ogen. Hij zwiepte uitdagend met haar staart. "Je zou wel goed moeten vechten als rogue, laat even 1 van je moves zien. Gewoon, voor de duidelijkheid." Flameleaf liet een uitdagend gegrauw horen.

"Maar jij bent veel groter! Dat zou mij toch nooit lukken?! Ze keek zielig.En ik wil je geen P... Ze had gewacht tot de kater echt zou luisteren. Ze onderbrak haar woord en sprong. Ze duwde hem omver zette haar voorpoten im zijn buik."Verrasing is je beste wapen." mauwde ze spottend. Ze sprong weer terug in de boom en legde haar staart over haar poten alsof er niks gebeurd was. "Als ik een clan in wil zou dat niet eens mogen. Geen kittypets en rogues in clan halen is de regel. Maar dat ik geen clan heb betekent niet dat ik geen clan vrienden heb. Ik dacht dat jij aardig was." eindigde ze kil.

Flameleaf lachtte. "Dat ben ik ook, maar jij maakte van mij een vriend. Ik blijf loyaal tegen mijn Clan. Maar rogues spelen ook een rol." hij rukte zich los en eenmaal staand schudde hij zich uit. Hij miauwde tenslotte "We kunnen nog vrienden blijven." Hij stak zijn poot in de lucht. "Trouwens, niet slecht met die aanval. Maar je kon een betere verzinnen." Hij likte zijn voorpoot en streek het langs zijn oren.

Zou ze het hem vertellen? Het kon geen kwaad. Ze stak haar poot uit met uitgestoken klauwen. ''Zie je die grijzige glans? Dat is raar spul van twolegs. Het is even hard en scherp als Thunderpath maar minder zwaar. Toen ik 3 moons was zijn mijn klauwen hierin gedoopt en het ging er nooit meer af. Af en toe slijpen en ze zijn ongelooflijk . Helaas is de truc verloren gegaan. Als ik jou nu echt niet mag en besluit je echt aan te vallen kan je beter nu al vast naar jullie medicine kat gaan. En hoe denk jij vrienden te kunnen zijn? Ik ben wel een rogue hoor en jij een clankat.

"Niet zo'n een onaardig toontje jongedame. Ik kan nog naar Silverstar toegaan. Maar, een vriend die in de ThunderClan geboren was werd gevangen door twolegs. Hij noemt dat volgens mij...ehm...oja, cement. Katten hebben heus wel een hart. Zelfs rogues zullen begrijpen wanneer je vrienden nodig hebt en wanneer niet. In mijn geval vertrouw ik jou en zullen we elkaar weer ooit tegenkomen." Hij keek haar scherp aan. "Je lijkt ongeschikt voor een rogue, zo...anders," Flameleaf snoof verontwaardig. Hij wou nog wat tegen haar zeggen maar hoorde de stem van Dreamfur zijn naam roepen.

Ik was ooit een clankat. Haar staart zwiepte heen en weer. "Zie ik je nog een keer?" vroeg ze. Het zou leuk zijn hem een keer te herzien. Ze hoorde een stem roepen. Wie was dat? [Klopt het dat jij en Dreamfur dezelfde persoon zijn?]

Helaas niet, Dreamfur is mijn buurmeisje en door haar heb ik deze site gevonden

Flameleaf knikte en zwiepte als afscheid met zijn staart. Hij zette het op een rennen en verdween in een mum van tijd de varens in, de maan scheen hoog tussen de kleine schapwolken en schitterde zijn vacht zilver.

Onderwerp: Re: Sunset at fourtrees [Open]