I've heard you wanna talk?

Met stevige stappen bevond hij zich in de richting van de Leaders Den. Hij had woord ontvangen dat Butterstar hem wilde spreken en in zijn achterhoofd maakte hij zich zorgen dat het ging om bepaalde zaken waar hij liever niet meer over nadacht. Hij wist maar al te goed dat hij een aantal manen lang erg inactief was geweest binnen de clan, telkens weg sneakte en probeerde te ontsnappen aan zijn responsibilities, maar zou Butterstar dat echt hebben opgemerkt voordat ze leader was geworden? Hij slikte eventjes voordat hij zijn kop in de den stak. "Butterstar? Je wilde me spreken?" sprak hij naar binnen toe, wachtend op toestemming om binnen te komen.

De warme glimlach van de kattin liet hem bijna over zijn nek gaan. AL dat zoetsappige gedoe moest snel stoppen, voordat hij zijn klauwen in iemand zou zetten. Hij reageerde neutraal op zijn leader en ging zitten, hij zou niet laten zien dat hij zich zorgen maakte over wat er misschien gezegd zou worden. Niemand hoefde te weten wat er speelde toen hij een paar manen zijn gezicht bijna niet had laten zien binnen de clan. "Waarvoor wilde u me spreken?" bromde hij op zijn gebruikelijk lage manier, terwijl zijn vlamgekleurde ogen zich in de blauwe ogen van zijn leader boorde. Nee, hij was niet bang, als ze erachter zouden komen en ze wilde hem verbannen, fine for him, dan was hij weg hier. Dan had hij de clan bewezen dat hij net zo erg was als zijn vader; Smoketear.

[Over het feit dat hij een tijd lang bijna niets deed voor de clan en wat er aan de hand was (hij was toen telkens bij Littlewish, maar zal dat niet toegeven xD)]

Hij moest zich kalm houden, al hij nu zou laten zien dat hij iets op zijn geweten had kwamen er echt problemen. Hij had zichzelf beloofd om niet zo te worden als zijn vader, maar het begint erop te lijken dat hem niet echt ging lukken.
Haar gemompel trok zijn aandacht. Ondanks dat hij had gehoopt dat zo min mogelijk katten het zouden merken, moest het Butterstar natuurlijk om hem op de poten te tikken. "Ik had belangrijkere dingen aan mijn kop," zei hij op een kalme toon, terwijl hij zich in hielt zijn klauwen niet in de grond te slaan. Hij moest zijn kalmte behouden. "En ik heb gejaagd, ook ik heb mijn deel gedaan, Butterstar. Dat jij mij niet gezien hebt, is misschien jouw schuld, niet dat van mij," beet hij haar daarna toe. Nee, hij zou zich niet gewonnen geven.

Haar staart trilde heel even als enige teken van haar irritatie terwijl ze de kater strak aan bleef kijken. Haar bovenlip trok zich iets op bij zijn woorden en ze kwam omhoog. Hoewel ze kleiner was dan de warrior toonde haar gehele lichaam de autoriteit aan die ze van de kater verwachtte te krijgen. "Belangrijkere dingen dan het verdedigen en voeden van je clan?" Haar staart sloeg nu helemaal heen en weer terwijl ze de kater aanstaarde. Haar nagels sloegen zich in de grond haar woede inhoudend voor ze diep ademhaalde en zuchtte. "Ongelofelijk jij." Mompelde ze alle emotie wegvallend van haar uiterijk en staarde hem kil aan. "Als je zo veel belangrijkere dingen te doen had waarom was je dan niet helemaal verdwenen? Riverclan heeft niets aan half loyale krijgers. Dus als jij gemixte loyaliteiten hebt dan alsjeblieft. Vertrek." Mompelde ze kil en keihard. Nee natuurlijk wou ze niet dat de kater de clan zou verlaten. Maar hij moest met zijn neus op de feiten gedrukt worden. Simpel zat.

Een zacht gegrom steeg op uit zijn keel, maar hij behield zijn rust en kalmte. Woede uitbarstingen bij een leader was geen slimme zet, daar had hij wel baat bij. Maar hij zou ook niet over zich heen laten lopen. "Ik dacht dat jíj me wel zou begrijpen, Butterstar. Na alles wat gebeurd is, dacht ik dat jíj zou snappen dat ik andere dingen aan m'n hoofd zou hebben dan mijn gebruikelijke taken," brieste hij haar toe. "Ik heb de clan gevoed, want ik zal niet zo eindigen als mijn vader deed. Er zijn geen gemixte loyaliteiten, alleen gebeurtenissen die rust moesten krijgen," snoof hij daarna. Hij doelde op het feit dat hij een groot deel van zijn familie was verloren in korte tijd, dat hij daarbij alleen maar rust had kunnen vinden bij Littlewish, dat was de schuld van de clan geweest, niet die van hem. "In Riverclan is er toch niemand bij wie ik terecht kan. Niet meer," zuchtte hij daarna, zijn woede wegebbend, terwijl hij langs Butterstar keek en voor een tel in gedachten weggleed.

Een zekere pijn kwam op in haar ogen terwijl ze de kater liet spreken. Ze slikte een brok in haar keel weg voor ze omhoog kwam en haar pelt tegen de zijne duwde. Zacht zuchtte ze en ging weer zitten. "Thisteclaw. Jij bent NIETS zoals jouw vader." Sprak ze zacht en keek hem aan. "Ik heb nooit minder gedacht over Smoketear of zijn kin. OOk niet over jou. Jij bent een Riverclan warrior en je moet de schaduw van jouw vader loslaten want noch jij nog Smokegaze lopen in deze schaduw." Mompelde ze langzaam en keek hem recht aan. "Je kan tegen mij spreken.." Mompelde ze en keek hem aan. "Kijk rond in de clan. Niet iedereen zal denken dat ze jouw vader zien in jou. Ik zie een jonge warrior die nog veel te leren heeft in zijn leven, maar ik weet ook hoe moeilijk het is om jezelf los te maken van je vaders beeld." Ze draaide haar hoofd weg denkend aan haar eigen vader en sloot haar ogen. "Ik wil dat je jouw gemiste tijd inhaalt. Extra patrols loopt en jezelf snel genoeg klaar maakt om een apprentice op je te nemen. We gaan je nodig hebben Thisteclaw. Ik ga je nodig hebben."