It was him « CLAN

Onderwerp: It was him « CLAN za 23 mei 2015 - 21:18

BEARPAW «

Bearpaw rende struikelend het camp binnen. Zijn kop was nat en zijn nek, rug, buik en wang zaten onder het bloed. Hij hijgde zwaar. Zijn ene oog zat dicht door de 3 lijnen die er door liepen en het rood dat er over liep. Midden in het camp zakte hij met een zucht ineen. Ripa... Bonepaw van de ThunderClan. Butterstar moest het weten. "Butterstar?", piepte hij zwakjes.

Clan "event" «

robb stark · Onderwerp: Re: It was him « CLAN zo 24 mei 2015 - 14:13

The Gray Son of Gotham

Bij het geluid van renende pootstappen keek de zwarte kater op van zijn middageten. Een van de apprentices rende het kamp binnen en hij zat onder het bloed. Bezorgd sprong hij op en liep in zijn richting. "Butterstar?", piepte de apprentice zwakjes. Graywing zag Butterstar zo snel even niet, maar die zou snel genoeg wel verschijnen. "Ik denk dat we Whisperwind ook wel nodig hebben." Zei hij tegen niemand in het algemeen terwijl hij met een bezorgde blik naar de apprentice keek.

Onderwerp: Re: It was him « CLAN zo 24 mei 2015 - 15:41

Warpaw spitste zijn oren bij het horen van gejaagde pootstappen. Wat voor drama was er nu weer gaande? Met deze gedachte hief hij zichzelf overeind. Zijn zilveren blik gleed over het kamp tot zijn blik op een apprentice viel. Bearpaw. De kater zat onder het bloed en vroeg om de leidster. De calico kater kneep zijn ogen samen en duwde zijn oren in zijn nek. Welke idioot had gedacht dat het een goed idee was een apprentice van Riverclan aan te vallen? Op zulke momenten kwam zijn loyaliteit weer in beeld en vastberaden liep hij op Bearpaw af. Natuurlijk deed het de kater wat op de geur van bloed te ruiken op iets anders dan prooi, hij was nog onervaren voor zijn leeftijd. Maar hij had de eigenschap van zijn vader gekregen om onaangedaan te ogen, zoals hij nu deed terwijl hij dichterbij kwam. Hij ging naast de kater staan en probeerde hem te ondersteunen, zo ook bloed op zijn vacht krijgend. ‘Je moet naar de Medicine den’ sprak hij onnodig, Graywing had het verderop ook al gezegd. Maar de calico had het gevoel dat Bearpaw pas aan zichzelf ging denken op het moment dat hij zijn woord had gedaan naar Butterstar.

Onderwerp: Re: It was him « CLAN ma 25 mei 2015 - 14:35

BEARPAW «

Bearpaw hoorde een warrior praten. Hij keek naar hem op. Later... Een schouder kwam onder de zijne. De kleine apprentice probeerde op trillende poten op te staan. ‘Je moet naar de Medicine den’ Hij knikte, maar keek naar de leaders den. "Butterstar.", miauwde hij zwakjes.

Hij vond het niet leuk om zo zwak te zijn. Het was alleen dat hij nog geen training had gehad, alleen zijn instincten waren een hulp. De pers keek naar de grond. "ThunderClan."

Onderwerp: Re: It was him « CLAN ma 25 mei 2015 - 18:17

Bezorgd ging Graywing naast Bearpaw staan. ‘Je moet naar de Medicine den’ Zei een andere apprentice die hem begon te ondersteunen. De zwarte warrior hielp hem en ondersteunde Bear's andere schouder. "Butterstar.", Miauwde de apprentice zacht. "Butterstar!" Herhaalde Gray hem voor de katten die het niet konden verstaan. "ThunderClan." Mompelde Bear nu. Graywing herhaalde dit niet. Winterplume. Het was het eerste dat door zijn gedachten schoot. Ze hadden er al eens over gepraat wat er zou gebeuren als er oorlog kwam tussen de clans maar hij had nooit verwacht dat het daadwerkelijk ook zo ver zou komen. Wat zou hij doen als hij tegen haar moest vechten? Hij staarde even voor zich uit, maar werd toen weer terug het moment ingetrokken. Bearpaw moest dit eerst overleven, en dan zou Butterstar wel beslissen wat er ging gebeuren.

Onderwerp: Re: It was him « CLAN wo 27 mei 2015 - 23:39

Wanneer leerde de apprentices het toch eens? Ze moesten beter weten dan zomaar een gevecht aangaan met een andere kat, wie het dan ook was. Toch sprak de gitzwarte poes geen woord zodra ze verscheen, al haar woorden werden zo onderhand ook alweer half afgekeurd door iedereen. Stilletjes bekeek ze de gehele situatie en zuchtte diep. ''Ga Butterstar gewoon halen, hij zal niet ter plekke dood neervallen.'' Sprak ze tegen niemand in het algemeen voor ze zich weer omdraaide en haar den kort in verdween. Nog altijd voelde de zwarte poes het steken terwijl het alweer een tijd terug was. Met een flinke lading spinrag aan haar staart verscheen ze weer. Ze had het altijd makkelijker gevonden om maar pluizige staart ervoor te gebruiken in plaats van haar poten. Ze bleef bij de apprentice staan voor ze haar ogen sloot en zich focuste op de taak die voor haar lag. ''Ik wil dat je gaat liggen, echt als iedereen zo doorgaat blijven er niet veel apprentices over om te trainen.'' Het laatste bromde ze meer tegen zichzelf maar wachtte ongeduldig tot de kater lag.

Onderwerp: Re: It was him « CLAN do 28 mei 2015 - 16:30

Haar naam werd meerdere keren over het kamp geschreeuwd terwijl de flame popint al uit haar den was gekomen. Haar blauwe ogen stonden vragend en ze zuchtte even. Wat was er zo belangrijk dat zij haar den bijna uit gesleurd werd? Nog voor dat ze het eigenlijk kon vragen werd ze al geconfronteerd met een gruwelijke waarheid. Voor haar ogen speelde zich iets af dat ze nooit had gedacht te kunnen zien als leader. Bearpaw zag er uit alsof hij elk moment neer kon vallen. Graywing en Warpaw hadden duidelijk geen idee wat ze moesten doen en Whisperwind probeerde om de apprentice te laten liggen. Het eerste dat ze zich af vroeg was waarom maar zonder echt te vragen stapte ze naar Bearpaw toe en liet haar staart even op zijn rug rusten. "Luister naar Whisperwind en ga liggen als zij bezig is en het goed vind kan je mij uitleggen wat er gebeurd is." Mompelde ze zachtjes en keek Whisperwind even aan. Zoekend naar een geruststelling dat zijn wonden makkelijk te genezen waren. ZE hadden alle apprentices nodig die er waren. ZE hadden alle warriors nodig. NEe Riverclan kon niemand missen.

Onderwerp: Re: It was him « CLAN do 28 mei 2015 - 17:46

BEARPAW «

Whisperwind kwam op hem afgelopen voordat hij echt kon liggen stond de flame point poes al voor hem. Hij knikte nederig en zakte door zijn voorpoten. Hij liet zijn uitgeputte lichaam vallen. Bearpaw sloot zijn ogen half. "Maar het was niet mijn schuld." Hij keek naar zijn rode poten die hij voor hem uitgestrekt had. "Om h-heel eerlijk te zijn wilde ik weglopen." Hij hoestte. "En toen pakte hij mij vast en stak hij m-mijn hoofd in het water en toen kon ik niets meer doen." Zijn blauwe ogen traande en keken van de zwarte kat naar de flame point poes. "Ik moest zijn naam onthouden. R-Ripa, Bonepaw van ThunderClan."

Onderwerp: Re: It was him « CLAN za 30 mei 2015 - 1:32

Ze berekende alles en haalde diep adem terwijl ze afwachtte. Ze zou beginnen met de oppervlakkige wonden die overduidelijk waren en ook het meest bloedde. De rest moest de jonge kater zelf half aangeven voor ze verder kon gaan met het precisiewerk dat haar te bekend was. Ze keek niet op zodra ze de stem van Butterstar hoorde maar gaf nog geen antwoord terwijl ze de kater wat verder onderzocht. Ze keek even op en ontmoette de blik van de flamepoint poes voor ze langzaam knikte. Al gaven haar ogen geen antwoord op wat de poes waarschijnlijk zocht. ''Geen bezwaren vanaf hier.'' Antwoordde ze simpelweg voor ze haar staart naar haar poten bracht en een deel van het spinrag eraf haalde en het zacht tegen de ergste wonden op zijn buik drukte. ''Ik heb wel water nodig zodat ik dat oog goed kan zien.'' Sprak ze bijna als bevel voor ze zich richtte op het bedekken van de anderen sneden en krassen die ze vond op het lijfje van de apprentice. Ze luisterde zelf maar half naar het verhaal maar nam enkel de details op van hoe zijn situatie nu was. Ze ging ook niet verder in op wat ze zojuist had gemompeld, ze was gewoon lichtjes uit haar doen waardoor ze wellicht wat kritischer was dan normaal. ''Je hebt verder geen vreemde sprongen gemaakt of iets waardoor je botten of gewrichten een klap hebben gehad?'' Vroeg ze en keek nu de jonge kater weer aan.

Onderwerp: Re: It was him « CLAN zo 31 mei 2015 - 13:47

BEARPAW «

Whisperwind drukte spinrag op zijn wonden. Bearpaws mond vertrok, maar hij wilde een sterke warrior worden dus mocht hij zijn pijn niet laten zien. ''Je hebt verder geen vreemde sprongen gemaakt of iets waardoor je botten of gewrichten een klap hebben gehad?'' Ze klonk kritisch en misschien ook een beetje geïrriteerd. De kleine apprentice wiebelde met zijn oren. "N-nee mevrouw."

Onderwerp: Re: It was him « CLAN wo 3 jun 2015 - 17:29

In stilte knikte ze naar de zwarte medicine cat een kleine steek voelend dat diens ogen haar niet de geruststelling hadden gegeven die ze wanhopig had willen zoeken maar liet het niet merken terwijl ze haar aandacht op Bearpaw richtte. Haar maag leek letterlijk om te keren terwijl deze vertelde wat er gebeurd was. Bijna verdronken.. Kon het nog erger? HEt voelde alsof de thunderclanner hun gewoon kleineerde.. Gadverdamme. Zodra ze echter de naam hoorde keek ze twijfelend even op maar reageerde er verder niet op. Ja ze kon Bonepaw maar nee die kon hier niet toe instaat zijn? Het was een uit de kluiven gegroeide kitten met een grote mond toch?

Onderwerp: Re: It was him « CLAN ma 6 jul 2015 - 22:55

Ze hield de jonge kater in de gaten maar zei verder niet veel. Het was maar beter dat ze niet teveel zei, ze had gewoon nog teveel aan haar hoofd om over vriendelijk te zijn voor de wereld. Ze merkte op dat ze hem wel pijn deed maar hij probeerde het niet te tonen, iets wat ze niet begreep. Toch knikte ze kort zodra hij haar vraag beantwoordde. ''Mooi, ik wil je sowieso straks een nacht in mijn den hebben.'' Mompelde ze zonder eigenlijk echt te luisteren naar een verdere uitleg. Zodra ze de oppervlakkige wonden had behandeld boog ze zich naar zijn kop voor ze half om hem heen liep. ''Wat is er verder met je oog gebeurd?'' Vroeg ze terwijl ze hem kort aankeek. ''Ik heb water nodig en niet schrikken.'' Het eerste was bijna een bevel maar het tweede een waarschuwing voor wat ze ging doen. Langzaam hief ze haar poot op en strekte haar nagel voorzichtig uit naar Bearpaws ooglid. ''Ontspan.'' Murmelde ze bijna terwijl ze met haar nagel zo voorzichtig mogelijk het ooglid optrok om beter te kunnen zien.

Ooc: Please don't shoot me, heb het te druk gehad met school.

Onderwerp: Re: It was him « CLAN ma 6 jul 2015 - 23:47

De hele dag al leek het als of er iets mis was, haar huid bleef maar tintelen en ze begreep maar niet waarom. Toen Day terug kwam van haar patrouille zag ze hoe een paar katten om een jonge apprentice stonden. Ongerust maar ook ergens nieuwsgierig liep Day er naar toe. Daar zag ze een jonge apprentice liggen waar ze de naam even niet kon herinneren. Haar neusgaten waren gevuld met bloed van de kater. Daymist begreep maar niet wie hier ooit tot in staat was. Misschien was het weer iemand uit de bloodclan?! Maar voor dat ze het verhaal kon horen, hoorde ze van de Whisperwind dat er water gehaald moest woorden, toen er niemand zijn poot uitstak zette Day zich af en rende eerst naar de warrior den, waar een mooie diepe schelp lag bij haar slaapplek die ze kon gebruiken. Voorzichtig pakte de jonge warrior haar schelp vast met haar tanden en rende richting het water. Ze rende zo hard ze kon naar de dichts bijzijnde bron. Bij het water aangekomen dompelde Daymist haar schelp voorzichtig in water zodat er water in kon komen en haastte zich terug naar de clan. Nu moest ze wat langzamer aan doen zodat ze niet al te veel water verloor bij de terugweg.
In de clan aangekomen hoorde ze Whisperwind weer: ''Ik heb water nodig en niet schrikken.'' Haar eerste gedeelte kwam uit als een bevel en de jonge warrior haastte zich naar haar toe. Ze kon niks zeggen maar raakte met haar pluizige staart Whisper voorzichtig aan voor dat die het oog van de apprentice opende. Hopelijk was dit genoeg.

Woep woep, ik spring even binnen met water, als jullie dat niet erg vinden? Smile

Onderwerp: Re: It was him « CLAN di 7 jul 2015 - 0:11

BEARPAW «

Bearpaw probeerde niet te trillen, wat niet zo goed lukte. ''Mooi, ik wil je sowieso straks een nacht in mijn den hebben.'' Hij knikte. Niet zo erg, het was bijna zijn thuis na die ziekte toen hij apprentice werd. Al was dit een andere medicine cat. Nightstream was de vorige. Vriendelijker, maar deze was in een paar opzichten ook wel vriendelijk. Alleen een beetje enger. ''Wat is er verder met je oog gebeurd?'' Hij draaide zijn kop niet, dat zou het alleen maar moeilijk maken. Hij wilde net zijn mond open doen toen ze weer sprak. ''Ik heb water nodig en niet schrikken.'' Hij wist niet wat ze ging doen, want dat zag hij niet. Getrek aan zijn oog deed hem nog meer trillen. ''Ontspan.'' De jonge apprentice haalde diep adem en dwong zijn lichaam om te stoppen met trillen en te ontspannen. Misschien dat praten hielp. Zachtjes blies hij terug uit. "Hij heeft lange nagels... hij krabde over mijn hoofd en toen voelde ik een pijn in mijn ehm oog. Maar ik kon er nog doorzien, denk ik. Ik weet het niet goed meer." Bearpaw slikte zachtjes, was hij wat maar sterker geweest, meer ervaren, dapperder.

Onderwerp: Re: It was him « CLAN