Under the hanging tree... +Butterstar

+Butterstar

Een zachte voorjaarsbries deed de bladeren aan de bomen zachtjes ritselen, en de zon scheen mild door het bladerdek. Het was fijn weer voor Newleaf en het was goed weer om te gaan jagen, maar het was ook goed weer om even helemaal niets te doen. En dat deed de grijze warrior dus ook. Met zijn ogen gesloten lag hij boven op een tak hoog boven de grond. Hij hield van hoogtes het gaf hem een vreemd gevoel van vrijheid en verrassend genoeg voelde hij zich veiliger hoog boven de grond. Hij wist dat hij niet zou vallen, want hij viel nooit. Tenzij hij dat wilde. Graywing was leniger dan andere katten, en hij was vertrouwder met hoogtes dan de meeste Shadow- of Thunderclan katten die hun hele leven tussen hoge bomen en dichte bossen hadden doorgebracht. Het zat in zijn bloed, zijn ouders hadden het ook en ze hadden hem geleerd te klimmen, te springen en om perfecte balans te houden. Hij was niet bang, de hoogtes waren een soort deel van hem, net zoals het ooit een deel van zijn ouders was.

Toen hij het geluid van pootstappen hoorde keek Graywing een beetje verdwaasd op. Hij was blijkbaar een beetje afgezakt. Nog een beetje loom keek hij naar beneden om te kijken wie eraan kwam en vrijwel onmiddellijk herkende hij zijn leider, Butterstar. Ze had hem blijkbaar al lang gespot en met een soepele sprong klom ze ook de boom in. Hij bewonderde die lenigheid aangezien de meeste Riverclan katten zich meer thuis voelden in het dan in de lucht, maar het was eigenlijk geen verrassing aangezien het bekend was dat de clanleidster niet bepaald gek was op water. "Graywing, geniet je van het uitzicht?" vroeg Butterstar nadat ze op dezelfde hoogte als hem gekomen was. "Jazeker." Antwoordde hij grijnzend. "Ik zou toch niet anders kunnen met zo'n mooie verschijning." Hij keek zijn leidster half uitdagend, half plagerig aan. Hij kende haar persoonlijk eigenlijk helemaal niet goed, en wist dus ook niet of ze zo'n grap zou kunnen waarderen, maar hij was niet bang om dat uit te zoeken.

Een warme glimlach gleed over haar lippen terwijl ze hem aankeek. Haar snorharen trilde even van plezier op zijn woorden en ze likte over haar pootje terwijl ze zich rustig iets uitrekte nog altijd oplettend waar ze haar gewicht plaatste. Nee ze had er geen zin in om van een boom te vallen. Absoluut niet. Ze glimlachte naar hem en keek om zich heen. Ja ze was niet vaak een kat die de hoogtes opzocht maar zo nu en dan deed ze het. Ze glimlachte zachtjes en keek hem aan. "Het is een mooie dag." Fluisterde ze zacht blij dat het eindelijk eens een keer iets rustiger was. Ja het was eindelijk een fatsoenlijke dag. Iets waar Butter maar wat blij mee was. Ze had veel te veel shit gehad de laatste tijd dus rust was wel eens nodig geweest..

Butterstar keek even verbaasd op bij zijn vraag, en Graywing glimlachte vriendelijk. Hij moest er eerlijk gezegd niet aan denken om leider te zijn. Het was een enorme verantwoordelijkheid waar waarschijnlijk geen enkele kat op voorbereid was. Hij was blij met het leven dat hij nu had. Soms werkte hij hard, en soms deed hij lekker rustig aan. Het mooiste was dat geen een kat echt lette op wat hij deed, en dat hij dus bijna alles kon doen wat hij wilde. Een leider had die vrijheid niet. "Ja het gaat, ik hoop dat Wolfgaze er binnenkort bovenop komt ik moet wel zeggen dat ik mijn deputy mis." Vertelde Butterstar. Graywing knikte even begrijpend. Zijn leider had nu natuurlijk dubbel werk, en dat maakte de baan er ook niet makkelijker op. De grijze kater zwiepte vrolijk met zijn staart. "Er zijn vast wel genoeg oudere warriors die je bij sommige taken kunnen helpen." Zei hij in een poging om haar op te beuren. Er waren natuurlijk taken die Butterstar zich niet uit de poten zou kunnen geven, maar er zouden vast wel ervaren katten zijn die erbij konden helpen.

Haar ogen twinkelde even. Ja deze kater liet haar opvrolijken. Zijn kalme gedrag zorgde er voor dat ze zich even beter voelde. Ze sloot haar ogen glimlachend en rekte zich even uit voor de flame point in de lach schoot en hem speels aankeek. "Probeer jij hier nou jezelf meer werk te geven Graywing. Volgens mij ben jij ook een van de oudere warriors." Ze schoot in de lach en duwde speels haar staart tegen hem aan voor ze even serieus knikte. "Maar ja, ik kan inderdaad veel warriors wel meer werk geven maar alsnog heb ik mijn deputy nodig. Zeker nu met de dassen en Thunderclan die in onze nek hijgt." Mompelde ze zachtjes zuchtend.

De zwarte kater was blij om te zien dat Butterstar zich wat meer ontspande, en met een grijns op zijn kop rekte hij zich even uit, soepel balancerend op de tak waarop hij zat. "Probeer jij hier nou jezelf meer werk te geven Graywing. Volgens mij ben jij ook een van de oudere warriors." Zei zijn leider. Graywing keek haar een beetje beteuterd aan. Zo had hij het niet bedoelt, en trouwens, hij faalde soms al om normale warrior taken te verrichten. "Ik bedoelde ervaren en betrouwbare warriors." Zei hij serieus. "Het feit dat je me een apprentice hebt toevertrouwd vind ik al een groot risico, en ik heb trouwens al genoeg te doen." Hij was niet het meest verantwoordelijke type, en eerlijk gezegd was de kater een beetje in zijn apprenticetijd blijven steken. "En ben ik echt al oud?" Vroeg hij een beetje beteuterd. "Maar ja, ik kan inderdaad veel warriors wel meer werk geven maar alsnog heb ik mijn deputy nodig. Zeker nu met de dassen en Thunderclan die in onze nek hijgt." Vertelde Butterstar. Graywing knikte begrijpend. "Ik hoop dat Wolfgaze er snel bovenop komt." Zei hij gemeend. "Misschien kunnen we die vieze beesten dan een lesje leren, en de dassen ook als we nog tijd over hebben."

Zee schoot nu echt in de lach van zijn beteuterde blik. Ja ze wist dat de warrior niet een van de meest serieuze was en net zoals andere nog behoorlijk in zijn apprentice tijd was blijven steken. Hij liet haar denken aan haar eerste partner di zo'n zelfde instelling had gehad. Normaal zou het Butter vreselijk storen maar ze had een te goede bui om echt zich te irriteren. "Ik vertrouw je toe met een apprentice omdat ik weet dat je het aankan Graywing en daarnaast is het een goede training." Ze glimlachte warm naar de kater voor ze opnieuw grinnikte "Oh ja vreselijk oud alleen niet zo oud als mij." ze grijnsde speels maar keek hem aan terwijl ze op zijn woorden knikte. Ja die beesten die vreselijke dasse.. Oh wait hij had het over de thunderclanners met het woord beesten. EEn schaapachtige lach gleed over haar lippen terwijl ze gewoon knikte wetend dat ze niet kon antwoorden zonder dat ze van de boom zou vallen van het lachen.

Graywing voelde zich vreemd opgelucht toen Butterstar in de lach schoot. Hij was dus nog geen saaie oude knar geworden. Toch besloot de zwarte kater voorlopig uit de buurt van de elders den te blijven in het geval dat oudheid besmettelijk was. "Ik vertrouw je toe met een apprentice omdat ik weet dat je het aankan Graywing en daarnaast is het een goede training." Zei Butter met een warme glimlach, en Gray knikte. Het was fijn om te weten dat ze leider vertrouwen in hem had. Sinds de dood van zijn ouders had niemand dat zo openlijk tegen hem gezegd, en plotseling miste hij hen een beetje. "Oh ja vreselijk oud alleen niet zo oud als mij." Zei Butter met een lach. Graywing keek oprecht een beetje verbaasd, maar grijnsde toe. "Leader is ook een baan voor oudjes die ze de elders den niet gunnen." Zei hij plagerig. "Maar als je er klaar mee bent dan kun je mij en mijn eldersgang wel joinen. Slapen, eten en oude herinneringen ophalen. Heel bruut allemaal." Hij keek zijn leider even heel serieus aan, maar grijnsde toe alweer. Als je het zo zei was oud zijn zo slecht nog niet.

Haar mond viel zowaar even open bij de woorden van Graywing en ze struikelde even oer haar woorden tussen in de lach schieten en hem tegenspreken. Toch won het lachen en schudde ze grinnikend haar kop heen en weer. "Mag ik je helpen herinneren dat de twee elders die we hebben allebei jonger zijn dan ik ben?' Ze grinnikte zachtjes. "Dus als ik jou was Graywing zou ik maar heeel erg op gaan passen voordat jij ook in de elders den terecht komt en oude herinneringen op kan halen over de tijd voor je uit een boom geduwd werd door je leaer." Ze grijnsde speels en duwde haar poot gevaarlijk dicht naar hem toe.

"Mag ik je helpen herinneren dat de twee elders die we hebben allebei jonger zijn dan ik ben?' Grinnikte Butterstar. Graywing grijnsde. "Damn, jij bent oud." Zei hij met een lach. Maar na wat zijn leidster daarna zei werd zijn lach serieus. Hij sprong behendig op om haar poot te ontwijken en stond in perfect evenwicht op de tak. "Ik ben toch echt niet zo oud?" Vroeg hij nu serieus. "Ik ben nog te jong en te knap om naar de elders den te gaan." Hij grijnsde weer, maar voelde zich toch nog een beetje beledigd. Wie weet werd hij echt oud, en zat hij nu gewoon in de ontkenningsfase. Of misschien in zijn midlife crisis. Oh Starclan, hij was nog helemaal niet klaar om een oude wijze kat te zijn. Hij kon het amper aan om een verantwoordelijke warrior te zijn. Daar ging zijn hele levensplanning.

Zachtjes grinnikte ze niet verder ingaand op de verschrikkelijke belediging die de kater naar haar slingerde en rolde even met haar ogen. "Wellicht zou ik een zekere grijze warrior maar uit de clan moeten trappen hmm?" Mompelde ze droogjes hem recht aankijkend met een zwaar sarcastische blik in haar ogen voor ze grinnikte. "Ja natuurlijk ben je oud ehct dat ik je nog niet in de elders den heb gezet is een wonder." Giegelde ze zachtjes en keek hem aan. "Hoezo scheinheilig noemde je jezelf nou echt knap?" Ze schoot in de lach. "Dat zou ik toch niet zeggen hoor." Speels keek ze hem aan en haar staart speelde heen en weer terwijl ze haar nageltjes in de tak duwde.

"Wellicht zou ik een zekere grijze warrior maar uit de clan moeten trappen hmm?" Zei Butterstar sarcastisch, en Graywing grijnsde. Misschien was hij iets over de schreef gegaan, maar hij besloot er niet op te letten. "Zei ik oud?" Vroeg hij met een grijns. "Ik bedoelde zeer jong. Echt waar." De kater ontspande weer een beetje en ging weer op de tak zitten. "Ja natuurlijk ben je oud ehct dat ik je nog niet in de elders den heb gezet is een wonder." Giechelde zijn leider, en Graywing keek haar zogenaamd een beetje beteuterd aan. "Ik voel me anders nog best wel jeugdig." Zei hij met een serieuze blik. "Hoezo scheinheilig noemde je jezelf nou echt knap? Dat zou ik toch niet zeggen hoor." Zei zijn leider waarna ze in de lach schoot. Graywing grijnsde alleen meer en zwiepte vrolijk met zijn staart. "Ja, hoezo scheinheilig?" Vroeg hij op een serieuze toon. "Ik mag dat wel bejaard zijn, maar ik weet nog wel zeker dat ik nog steeds super aantrekkelijk ben." Hij grijnsde en duwde speels tegen Butterstar aan. "Jij kunt me vast en zeker eigenlijk ook niet weerstaan."

"Hmm nee sorry oudje dat moet ik toch echt afslaan, ik ben namelijk behoorlijk blij met mijn parnter." Zei Butterstar, en Graywing grijnsde. Hij wist eigenlijk niet hoe ver hij hier kon gaan, maar het leven zou saai zijn as je niet af en toe de grenzen opzocht. Hij kende Secretvoice niet echt, maar hij wist wel dat de kater een stuk ouder dan hem was. "Ik snap het al." Zei hij op een zelfvoldane toon. "Je valt gewoon op oudje mannen, en ik ben gewoon nog niet oud genoeg." De zwarte kater rekte zich even uit. Zijn oudheid viel dus nog best wel mee. "Eerlijk gezegd best wel een opluchting."

Butterstar duwde haar poot tegen zijn borst en de donkere kater had even een paar seconden nodig om zijn evenwicht te bewaren. Misschien probeerde zijn leider hem stiekem te vermoorden door hem te pletter te laten vallen. "Hmm ja. Oude mannen die doen het goed." Graywing lachte hardop. "Toch nog een voordeel aan oud zijn dus." Zei hij met een grijns. "Oh ben ik dan zon last om te hebben?" De kater begon een beetje moeilijk te kijken. "Ehm." Stamelde hij. "Er is vast wel iemand die je voor een langere periode kan verdragen."