Curly }

H } et kleine katertje voelde zijn buikje grommen. Hij was nog half in slaapstand dus duurde het eventjes voor hij het door had. De kleine witte kitten duwde zijn neus in een vacht. Hij niesde en rolde zich boos om. Dit was niet de vacht van mama, maar van een van zijn siblings. Door die "luide" nies was hij klaar wakker. Hij hief zijn kopje op. Mama was er niet. Paniek rees op uit zijn borst. Hij opende zijn mondje en een klagelijke, luide piep welde op uit zijn keel. Hij piepte nog eens.

Open }

Spînpaw stapte op een heel gevaarlijk gebied. Namelijk de bloodclankatten. Hij stapte voorzichtig rond. Spin hoorde gepiep van een klein jong. Hij dook ineen voor als de moeder kwam, maar nee geen enkele kattin kwam om voor het jong te zorgen. Spin sloop rustig naar de kitten. "Heey, je moet niet bang zijn. Je bent veilig. Shhh" zei hij met een hele warme stem. Deze stem gebruikt hij voor jonge kittens rustig te maken.

P } iepjes bleven komen, steeds luider en klaaglijker. Hij hief zijn kopje op om meer geluid te produceren. Een warme stem klonk in zijn oren. De kleine kitten hield op met piepen en luisterde aandachtig. Op het einde kwam een "Shhh." Hij snoof en piepte nog een keer. Hij kroop naar de bron van warmte toe. Ugh wat ging dat langzaam. Toen hij uiteindelijk iets harig had bereikt liet hij zijn kopje er uitgeput op neer vallen. Hij piepte iets zachter nu en krulde zich rond het harige ding.

Note; het is heel gevaarlijk terrein want je bevind je namelijk midden in hun camp ^-^, maar enjoy it xxx xD }

H } et kleine katertje rolde zich nog verder op. Hij maakte zachte, smakkende snurkgeluidjes. Hij lag onschuldig opgekruld op de staart van de jonge kater. Zijn witte vachtje stond in verschillende pieken overeind. Met een grote geeuw draaide hij zich om, om zich nog dieper in de staart te verstoppen. Als de kater nu bewoog ging hij alles bijeen krijsen. Dat was zeker.

Een geïrriteerde uitdrukking op haar gezicht was niet te missen toen ze één of andere kat zag lopen die duidelijk niet bij de Elite hoorde. Zo makkelijk kwam hij niet binnen, en natuurlijk zou hij hier nooit meer wegkomen.
Het begon haar te vervelen. Die vervelende rotkatten dachten dat ze zomaar alles konden maken, maar in één goeie beweging van haar zouden ze morsdood zijn. Zira trippelde achter de apprentice aan die naar de barn van de kittens ging - ze was de tel allang kwijt van al die schuren, veel te veel gedoe - en haar oren gleden in haar nek. Probeerde de ander nou een kitten te stelen of wat?
Toen de tabby de barn in trippelde zag ze tot haar verbazing Claw zitten. Die had ze niet zien binnenkomen. Zonder een woord te spreken ging ze naast hem zitten, haar spieren spande ze aan en ze trok haar wenkbrauw vragend op naar de ander die een kitten opgekruld in zijn staart liet slapen.

Spinpaw hoorde een miauw van een kater die de schuur binnenkwam. Hij werd al vastgegrepen door een paar andere katten. Wat voor iets dom had hij gedaan! "Dus je laat deze kleine kitten helemaal alleen in een nest?" Zei hij verbaasd tegen de zwarte kater. "De kitten ligt op mijn staart. Ik kan me niet verplaatsen." Spinpaw keek naar het schattige kitten dat zachtjes in zijn staart zat gewikkeld. Als Spinpaw er niet was geweest was de kitten misschien al doodgevroren of door een mindere aardigere kat opgegeten. Ze mochten dankbaar zijn dat hij hier was om de kitten te helpen. Waar is misschien de moeder van de kitten?

H } et ene moment lag hij nog rustig te slapen in de warme staart, het andere moment rolde hij weer tegen zijn siblings. Hij piepte verontwaardigd. Trillend wurmde hij zich tussen de andere warme vachtjes.

Toen hij eenmaal bekomen was trok hij zijn bekje open. Gepiep vulde de den nu. Hoe durfde die warme bron nu te verplaatsen. Hij kneeddede grond met zijn kleine pootjes terwijl hij tussen zijn broertje en zusje lag. Hij bleef zachtjes piepen, alleen mama kon hem nu nog troosten.