Battle Born (Graywing + open)

De sterke geur van das vulde zijn neusgaten, maar hij merkte niks anders op dan alleen de geur. Met vernauwde ogen volgde hij de geurspoor, als het beest zich nog in Riverclan territorium bevond moest 'i verjaagd worden én snel. De meeste bevonden zich in Windclan territorium, dat was bekend. Maar zolang ze daar waren, hadden ze toegang tot iedere clan en dat was dus niet de bedoeling. Butterstar had hier gelukkig een plan op verzonnen en dat beviel hem wel.

Op een snel tempo bleef Smokegaze de geur van das volgen, vers, maar toch had hij het idee dat het beest ver weg was van hem. Maar niet ver genoeg om buiten Riverclan te zijn, de spoor zich langs the Stream bevond.

Graywing wandelde rustig langs de stream. Zo nu en dan wierp hij een blik op het water om te kijken of er veel vis zat, maar eigenlijk genoot hij gewoon van het lekkere weer. Als hij het wilde kon hij een harde werker zijn, maar voornamelijk was hij een levensgenieter.

Hij was lekker relaxt totdat en ranzige geur zijn vacht overeind deed staan. Das. Ze waren weer de grens overgekomen. Eerst wilde de zwarte kater eigenlijk naar het kamp gaan om versterking te halen, hij kon zo'n beest echt niet in zijn eentje aan, maar toen zag hij een andere kater op een afstandje. Graywing rende op hem af, en het bleek dat het Smokegaze was. Die had het spoor waarschijnlijk al opgepikt. "Ook achter de dassen aan?" Vroeg hij eigenlijk onnodig. "Als we snel zijn kunnen we hem nog even laten zien waar riverclanners van gemaakt zijn."

Ondanks zijn grootte kon de kater zich snel bewegen én geruisloos. Hij zou die das vinden en het dier een aardig lesje leren. Nou, zo aardig zou het niet zijn. De grijs/bruine maine coon was ervan overtuigd het dier in zijn ééntje wel een lesje kunnen leren. Hij had al zoveel soorten strijden gewonnen in zijn ééntje. Waren die allemaal niet op vechtbasis, maar hij was een strijder, zowel mentaal als fysiek. Wanneer het mentaal honderd procent was, was het fysiek automatisch al zestig procent. De rest bestond uit ervaring en trainen. Dan had Smokegaze toch al aardig wat ervaring voor zijn leeftijd en natuurlijk getraind als een beest met zijn grote broer. Die trainingen golden eigenlijk ook wel als ervaring. Thistleclaw was een échte monster als het ging om vechten.
"Ook achter de dassen aan?" Vroeg een plotse stem. Graywing, een iets oudere warrior was naast hem beland. "Altijd, als ze er zijn," reageerde Smokegaze. "Als we snel zijn kunnen we hem nog even laten zien waar riverclanners van gemaakt zijn." Smokegaze grijnsde en versnelde zijn pas. "Kom dan," grauwde hij.

"Altijd, als ze er zijn," reageerde Smokegaze. De zwarte warrior grijnsde. Hij kende Smokegaze niet goed, maar het was algemeen bekend dat je deze kater in een gevecht het liefste aan je eigen kant wilde hebben. Graywing was dan wel geen legendarisch krijger, maar hij was niet bang om zijn poten vuil te maken. Zijn mentor had altijd gezegd dat hij een ontzettend vage vechtstijl had met veel sprongen en licht voetenwerk, maar het werkte wel uitstekend. Zijn moves waren niet iets was katten of dassen aan zagen komen. "Kom dan," Zei Smokegaze terwijl hij zijn tempo verhoogde. Gehoorzaam volgde Gray. Hij vond het niet erg dat de jongere warrior de leiding nam zolang hij maar met een das mocht vechten om vervolgens sterke verhalen te vertellen.

Het zat misschien ergens in zijn geest, het leiding nemen. Wat niet geheel gek was, gezien zijn opa Stormstar heette, overleden, dan wel. Maar hij was leader geweest. Voor een lange periode ook. Smoketear, uit verhalen dan, was ook wel een leidinggevend typetje geweest. Helaas ook overleden. Veel had hij qua familie niet meer over. Nou, familie dat om hem gaf, dan. Thistleclaw, zijn broer, daarbij had hij wel het idee dat hij om hem gaf. Hij was er altijd voor hem geweest, naar zijn idee.
Ergens verbaasde het hem wel dat Graywing zo gehoorzaam op hem reageerde. Zijn 'kom dan' was dan wel niet commanderend bedoeld geweest, hij had op z'n minst een reactie terug verwacht. "Hmm, deze das speelt echt met m'n hersenen. Hij ruikt zo dichtbij, maar ik zie of hoor hem nergens," miauwde hij licht geërgerd. Man, hij wilde zijn klauwen in dat beest steken, vóór dat beest zich een weg naar het kamp baande.

"Hmm, deze das speelt echt met m'n hersenen. Hij ruikt zo dichtbij, maar ik zie of hoor hem nergens," Zei Smokegaze. Graywing knikte. "Inderdaad." Zei hij op een zeldzame geïrriteerde toon. "Ik heb het gevoel alsof ik zijn adem kan ruiken." De zwarte kater snuffelde wat in het rond, en de geur was bijna overal even sterk. De das zou praktisch naast hem kunnen staan. "Serieus als ik zo groot was zou ik geen verstoppertje gaan spelen, en niet alleen maar omdat mijn grote lijf en stinkgeur moeilijk te verbergen zijn." Zei hij geërgerd. Hij liep een beetje zenuwachtig in het rond toen hij plotseling luid gekraak hoorde. Instinctief sprong hij weg en toen hij daarna achter zich keek zag hij de das. Precies op de plek waar hij juist nog had gestaan. Hij keek Smokegaze een seconde aan. "Het word tijd om die superieure vechtskills van jou eens te testen." Riep hij op een verrast zelfverzekerde toon. De zwarte kater was snel en hij zou de das kunnen afleiden terwijl Smoke hem aanviel.

Graywing was het met hem eens dat deze das een spelletje speelde. Goed, dan lag het dus niet aan zijn zintuigen. "Ik heb het gevoel alsof ik zijn adem kan ruiken." Smokegaze vernauwde zijn ogen en snoof nog eens goed de lucht op. Inderdaad, Graywing had gelijk. Starclan, waar was dat beest. "Serieus als ik zo groot was zou ik geen verstoppertje gaan spelen, en niet alleen maar omdat mijn grote lijf en stinkgeur moeilijk te verbergen zijn." Smokegaze grinnikte. "We krijgen dit ding wel," miauwde hij zeker. Smokegaze draaide met zijn oren en spande zijn spieren aan, klaar voor elke aanval die zou komen. Vrij snel hoorde Smokegaze een krak, Graywing leek deze ook opgemerkt te hebben. Smokegaze bleef staan waar hij stond op het moment dat Graywing juist weg sprong. Vrijwel meteen stond de das op de plek waar de grijze kater net nog had gestaan. Snel zette hij af met zijn achterpoten en wierp zijn stevige lichaam op de das. "Het word tijd om die superieure vechtskills van jou eens te testen." Hoorde Smokegaze Graywing nog zeker. "Same for you!" Grauwde hij nog voor hij zijn tanden in de dikke vacht van de das plaatste. De das schudde zijn lichaam heen en weer en wierp Smokegaze van zich af. Deze das was groot en hij kreeg het idee dat deze das niet makkelijk was.

"Same for you!" Hoorde hij Smokegaze grauwen. De kater zat op de rug van de das en nam zijn al zijn aandacht in beslag. Graywing maakte daarvan gebruik, en met een sprong stond hij bij de achterpoten van het beest. Genadeloos zette hij zijn tanden in de ene terwijl hij zijn nagels over de andere haalde. De das schreeuwde van de pijn, en wierp Smokegaze van zich af. Maar voordat het reusachtige beest zich kon omdraaien was Graywing alweer weggesprongen buiten zijn bereik.. De das was sneller dan hij leek en licht hijgend keek hij Smokegaze aan. "Heb je nog een of andere briljante tactiek klaarliggen?" Vroeg hij toch met een lichte grijns. "Hij is snel maar ik kan hem lang genoeg ontwijken om hem af te leiden."

Ja, Smokegaze was een ster in vechten. Maar de jonge warrior droeg zijn rang ook nog maar voor drie hele moons. Toen hij op de grond terecht kwam werd al zijn lucht uit zijn longen geperst. Zo snel als hij kon kwam hij weer overeind, wat niet heel snel kwam, omdat hij nog op adem moest komen. Ergens hoorde hij de stem van Graywing. In plaats van dat de das zich op Graywing focuste schoot deze op Smokegaze af en greep hem, nog voor Smokegaze zijn aanval kon ontwijken, bij ijn schouder. De tanden van de das boorde er gemakkelijk en diep en en de cyperse maine coon schreeuwde het uit van de pijn.

Vol afschuw keek Graywing toe hoe de das zijn tanden in Smokegaze's schouder boorde. De zwarte kater verstijfde voor een seconde voordat hij actie ondernam. Hij zette zich stevig af en met een grote sprong kwam hij op de schouders van de das terecht. Zonder genade boorde hij zijn nagels in de huid van het beest en zette zijn tanden in zijn nek. Het was een zeer kwetsbare plek, en zijn actie bezorgde de das zoveel pijn dat deze Smokegaze losliet. Het beest schreeuwde het uit van de pijn en stapte paniekerig in het rond om Graywing van zijn rug af te gooien. De zwarte kater hield zich goed vast, maar desondanks zou hij dit niet lang vol kunnen houden. Hij hoopte alleen maar dat Smokegaze overeind zou kunnen komen toen hij zijn grip verloor. De das schudde nog eens wild, en de zwarte kater vloog door de lucht en kwam neer met een plof.

Zijn schreeuw vulde het hele woud, waarschijnlijk goed te horen in het kamp, gezien deze niet al te ver was. Hij voelde de warme vloeistof van bloed zijn huid strelen. Maar plots werd de pijn erger toen de das zijn kop schudde, omdat waarschijnlijk Graywing zich op de das had gewaagd. Dit was wel de reden waardoor de das hem los liet. Smokegaze zakte neer op de grond en keek om naar het best dat zeker anderhalve kop groter was dan hem. Graywing viel van de rug van de das af en opdat moment probeerde Smokegaze overeind te komen. Hij verzamelde alle kracht die hij had, alle vechtlust dat in hem rustte en schoot snel naar de hals van de das, waar hij zijn tanden in plaatste, terwijl hij zijn voorpoten om de nek van de das heen sloeg. De das schudde zijn kop wild heen en probeerde met één van zijn sterke voorpoten de cyperse kater van hem af te duwen, wat de wonden alleen maar erger maakte. Als Graywing nou opstond en hem ging helpen, gezien de robuuste kater moe en zwak begon te worden, nog niet te zwak om los te laten, maar het was begonnen.

Een beetje onstabiel stond Graywing op. Hij voelde zich licht in zijn hoofd en hij stond wankelend op zijn poten. Hij wachtte een paar seconden tot het weer een beetje helderder werd en toen merkte hij pas wat er aan de hand was. Smokegaze hing aan de hals van de das die hem er met zijn poten af probeerde te duwen. Graywing schudde met zijn kop in een poging de mist in zijn kop wat op te klaren. Het hielp niet veel maar hij had geen keus. Hij moest nu in actie komen voordat er doden gingen van. Hij rende op de das af en sprong weer op diens schouders. Hij landde er scheef op maar wist zich nog vast te grijpen en zich weer op te trekken. De das was al wat verzwakt door de wonden, en was zo afgeleid door Smokegaze die in zijn nek beet dat hij niet meer goed lette op Graywing. Hij was duizelig en voelde zich misselijk maar hij wist zich stabiel te houden en zich op de das zijn zwakste plek te richten. Met een wilde uithaal haalde hij zijn nagels precies over de ogen van de das. Verblind en schreeuwend van de pijn vergat hij beide katten en zakte bijna door zijn poten. Als ze hem nu met rust zouden laten dan zou de das zich uit de voeten maken, maar Gray was niet van plan hem weg te laten komen. Haat vlamde op in zijn ogen terwijl hij zijn nagels weer over de ogen van de das haalde. Toen verloor hij bijna zijn evenwicht en greep hij zich met zijn voorpoten vast in de nek van de das.

Hoe lang Smokegaze dit nog vol ging houden wist hij niet. Maar het voelde niet als lang. Zijn spieren begonnen te tintelen en kleine sterretjes vulde zijn zicht. Ook kreeg hij een enorm zwaartekracht gevoel, als of de lucht hem naar beneden probeerde te duwen. Nee, hij moest volhouden, zo kon Graywing er een einde aanmaken. Daarnaast probeerde de das hem ook nog eens weg te duwen en dat eiste heel veel van hem. Teveel. Smokegaze liet los en klapte op de grond neer. Het ademen voelde zwaar aan en de geur van bloed, zijn bloed, was enorm aanwezig. Hij wist op te kijken naar de das, waar Graywing boven op zat. Blijkbaar had Graywing de das zo goed als verblind, echter leek het gevecht nog steeds niet over. Smokegaze probeerde overeind te komen, maar het lukte hem niet meer. "Kom op, Graywing!" Wist Smokegaze met veel moeite zijn mede warrior aan te moedigen. Het lag nu bij hem, niet meer bij Smokegaze. Tegen katten vechten was zó veel makkelijker.

De zwarte kater voelde zich nog steeds duizelig. Hij was bij zijn val zeer ongelukkig neergekomen, maar hij mocht nu niet opgeven. Smokegaze was gevallen en het kwam nu op hem aan. "Kom op, Graywing!" Hoorde hij de kater nog zeggen. Het bemoedigde hem echt en het fijn om te weten dat er iemand was die vertrouwen in hem had. De das was verblind, en zou waarschijnlijk ook nooit meer kunnen zien. Ook bloedde het beest uit vele diepe wonden, en het was in terechte doodsangst. Iemand moest die beesten een lesje leren, en als Windclan het niet deed dan deden zij het wel. Hij klauwde nog eens diep in de ogen van de das, en die uitte een hartsverscheurende schreeuw. Graywing waagde zich nu nog verder naar voren op zijn schouders en klauwde nu diep naar zijn keel. De wonden waren diep en het bloed stroomde uit de vitale plekken. De das wankelde nog even voordat hij verslagen naar voren viel. De zwarte kater viel half van zijn rug af, en keek naar het reusachtige beest dat langzaam leegbloedde. Toen keek hij weer naar Smokegaze. "Volgens mij is het ons gelukt." Zei hij met een grijns, en hij liet zichzelf neervallen. Starclan, wat was hij duizelig.

Met zijn kaken strak op elkaar gedrukt keek hij wazig naar Graywing die nog aan het worstelen was met das. Alsjeblieft, dit moest hem lukken, de das was al een heel stuk verzwakt. Graag wou hij de donkergrijze warrior te hulp schieten, maar er was teveel bloed verloren omdat nu nog te kunnen. Bij elke beweging die hij maakte leek de wereld heen en weer te schudden. De wond was diep en deed ongelooflijk veel pijn. Ja, nu had hij echt laten zien wat voor sterke top warrior hij was. Geërgerd sloot Smokegaze hij ogen en stak zijn nagels in de grond. Nu zou zijn status zeker met twintig procent omlaag gaan. Bij een plof van een val opende Smokegaze zijn vlam gekleurde ogen weer en keek naar Graywing en de das die stervende op de grond lag. De das was jong en groot geweest, een moeilijke tegenstander. In je eentje had je nooit zo'n beest kunnen verslaan. Het was hun gelukt, met de eindslag aan Graywing. "Volgens mij is het ons gelukt." Klonk de stem van de oudere warrior. Smokegaze vernauwde zijn ogen. Hij had het beest willen doden. Een zucht rolde over zijn lippen waarna hij een grijns op zijn gelaat plakte. "Ja, het is gelukt," reageerde hij. Waarna hij moeizaam zichzelf overeind probeerde te krijgen en vervolgens weer doorzakte op de grond. Een grom verliet zijn bek. "H-hij heeft me goed te pakken gehad," klonk zijn kreunende stem. Graywing zelf was ook op de grond door gezakt. Starclan, hoe kregen ze zichzelf weer terug naar het kamp?

OOC: They can use a bit of help, I guess?

"Ja, het is gelukt," Zei Smokegaze die vreemd genoeg een grijns op zijn gezicht wist te plakken. Hij probeerde overeind te komen, maar zakte weer in elkaar. "H-hij heeft me goed te pakken gehad," Graywing keek hem kritisch aan. De mist in zijn hoofd begon een beetje op te trekken, en alles werd weer een beetje helderder. Hij moest zich niet zo aanstellen. Smokegaze was er veel erger aan toe, en hij moest hem helpen. Nog een beetje onvast krabbelde hij overeind en keek de andere kater met een grijns aan in de hoop hem op te vrolijken. "Kom op." Zei hij zo optimistisch mogelijk. "Je kunt wel op mij steunen." Hij liep naar de kater toe en probeerde te verbergen dat hij niet erg vast op zijn poten stond. "Moet ik anders paniekerig naar het kamp toe rennen en rond schreeuwen dat je gewond bent?" Zei hij in een poging Smokegaze te motiveren om op te staan. De kater zag er echt niet goed uit, maar op het moment moesten ze improviseren.

Uit zijn wonden bleef het bloed eruit sijpelen. Het maakte het licht in zijn kop en misselijk. Hij vocht er tegen en probeerde zich sterk te houden, maar het werd moeilijk, waarnaast hij zich ook steeds vermoeider begon te voelen. "Kom op." Smokegaze opende zijn halfgesloten ogen en keek Graywing aan, terwijl hij zichzelf wat overeind probeerde te krijgen. "Je kunt wel op mij steunen," stelde Graywing voor. "Bedankt," klonk zijn krakende stem. "Moet ik anders paniekerig naar het kamp toe rennen en rond schreeuwen dat je gewond bent?" Smokegaze snoof geamuseerd en zette een vermoeide grijns op. "Nee, dat zou dom zijn," murmelde hij terwijl hij zo recht mogelijk ging staan en tegen de schouder van Graywing leunde. "Laten we gaan," stelde hij voor, waarbij hij omlaag keek en zag dat het bloed nog steeds uit zijn wonden sijpelden en op de grond spatte. Onder zijn kin was al een plasje ontstaan van bloed. Hij haalde diep adem, "de clan raakt zo ook wel in paniek, wanneer we zo naar binnen wandelen," bromde hij met een half lachje op zijn gelaat.

"Nee, dat zou dom zijn," murmelde Smokegaze terwijl hij moeizaam overeind kwam. Graywing keek machteloos toe en wenste dat hij de andere kater beter kon helpen, maar hij wist niet hoe. Smoke leunde tegen hem aan en een paar seconden moest ook Gray zich schrap zetten op niet te wankelen. "Laten we gaan," Stelde de ander voor en gehoorzaam begon hij langzaam een paar stappen te zetten. Voor zijn gevoel ging het wel redelijk, maar hij maakte zich zorgen over Smokegaze's wonden. Hij was geen medicine cat en hij had dus ook geen idee wat hij eraan kon doen. De enige optie voor hem was om zichzelf bijeen te rapen en de gestreepte kater zo snel mogelijk terug naar het kamp te krijgen. "de clan raakt zo ook wel in paniek, wanneer we zo naar binnen wandelen," bromde de ander met een half lachje op zijn gelaat. Graywing stond zichzelf ook toe om te grijnzen. "Moet ik je anders hier achterlaten en je om middernacht het kamp in te loodsen?" Grinnikte hij. "Al zullen je vriendinnetjes je dan wel missen." Hij probeerde de sfeer zo luchtig mogelijk te houden met zijn grapjes. Dat was dan een van de dingen die hij wel kon doen.

De twee katers begonnen te lopen, wat prima ging, al draaide de wereld wel om Smokegaze heen. Het tempo was goed vol te houden, niet te snel, maar ook niet te langzaam. Als ze zo door gingen, waren ze terug in het kamp voor het donker werd. Met een beetje geluk kwamen ze nog een patrouille tegen. "Moet ik je anders hier achterlaten en je om middernacht het kamp in te loodsen?" Smokegaze snoof nog een keer. "Dat zal de clan een hoop gestress en paniek besparen. Mogelijk mijn dood, lost als nog vrij weinig op. W-want ja, wat moet de clan zonder mij?" Smokegaze lachte vermoeid. "Zonder mij..." hij haalde een keer goed adem, "had je die das toch niet verslagen," maakte hij zijn zin af. "Al zullen je vriendinnetjes je dan wel missen." Smokegaze proestte even van een lachje. "Alsjeblieft hé..." weer haalde hij diep adem. "Welke vriendinnetjes?" Zo veel leek hij toch niet op zijn pa, Smoketear. Het was maar goed dat hij deze grap handelen kon. Meervoud van vriendinnetjes linkte hij al snel naar Smoketear en Smoketear was niet zijn favoriete onderwerp. Tijdens het lopen slipte zijn poot een keer, waardoor hij weer flink wankelde. Hij stopte ook kort met lopen op dat moment. Dit ging moeilijker worden dan gedacht, nee, hij had al geweten dat dit een moeilijk iets ging worden.