Jamie 4524 Actief "Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know.
Live and die on this day, live and die on this day"
| |
| Onderwerp: New plants, new friends wo 22 jul 2015 - 13:57 | |
| Hij had plannen, zeker, wederom ging hij plantjes zoeken. Maar nog voor hij des betreffende slachtoffers ging wakker maken zou hij nog een rondje lopen door Shadowclan gebied. Het was nog donker en dan had hij de beste kans spinrag te vinden. Overdag werd het plakkerige spul ook vaak kapot gemaakt door andere, dus sloeg hij nu zijn kans. Uiteindelijk had hij een flinke poot vol van het spul en enkele lege webben opgeruimd. Op zijn terugweg zag hij echter nog eentje glinsteren, maar deze werd nog bewoond. Teleurgesteld keek hij naar het redelijk grote en donkere wezentje. ‘Ehem sorry mevrouw spin, ik heb je web nodig’ Hij duwde voorzichtig met zijn pootje tegen de meerpotige aan, maar deze bleef resoluut zitten. ‘Ik weet dat het je huis is maar ik heb het nodig’ Nu wat harder gaf hij het beestje een por, maar deze bewoog gewoon mee en leek niet van plan de grote kater zijn zin te geven. Na nog een aanraking kroop ze gewoon op de enorme grijze poot en bleef daar zitten ‘Goed dan, trek dan maar bij mij in’ zuchtte hij terwijl hij de spin tijdelijk op zijn kop zette voor hij diens web pakte en weer terugliep. Eenmaal in zijn den legde hij zijn vondsten op hun plek en vond een goed plekje voor de spin. ‘Zo, ga hier maar zitten’ terwijl hij het zwarte diertje weglegde. ‘Nu je een Medicine cat van Shadowclan bent heb je ook een goede naam nodig’ Even dacht hij na terwijl zijn blik de spin volgde, die wat rondkroop. ‘Spiderfriend? Ja, Spiderfriend past goed bij je’ mauwde hij heel creatief waarna hij naar buiten keek. ‘Ik moet weer gaan, tot straks Spider’ met deze woorden liep hij in een drafje naar de apprentice den en liep naar binnen. Hmff, het was altijd zo klein geweest hier. Maar gelukkig vond hij al snel de apprentice die hij wou en gaf haar een por. ‘Goedemorgen Roughpaw, we gaan planten zoeken’ verklaarde hij opgewekt. ‘Pak wat van de prooistapel en dan gaan we’ Hierna draaide hij zich weer om, bijna iemand raaktrappend, en liep de den uit. Hierna liep hij naar de Warrior den en porde een random kat. Pas toen hij deze gepord had keek hij wie het was. ‘Ah, Solarberry, we gaan naar de Twoleg place voor planten, pak een ontbijtje en dan zijn we op weg.’ Eenmaal dit gedaan hebbend volgde hij zijn eigen advies en pakte een beest van de prooistapel, hij hielt van ontbijt, net zoals iedere andere maaltijd. Na drie happen was er van zijn ontbijt echter weinig over en wachtte hij op de andere. Even drong een gedachte hem binnen. Wat aten spinnen eigenlijk voor ontbijt?
{ Eerste post Roughpaw en Solarberry :3 |
|
Isa 111 Actief
| |
| Onderwerp: Re: New plants, new friends wo 22 jul 2015 - 14:27 | |
| Hmm, voor de zoveelste keer ging de poes verliggen. Ze bracht haar pootjes naar haar snuit en rolde zich zo tot een bolletje. Ondanks dat ze probeerde om alle geluiden buiten te sluiten, ving ze enkele geluiden van pootstappen en fluisterende stemmen op. Was het al ochtend? Maar waarom opstaan als ze net zo goed kon blijven liggen? Jammer genoeg dacht niet iedereen daar zo over. Ze opende haar ogen en keek recht in de ogen van een grote wollige kater. Ze herkende hem meteen. 'Acefray?' mompelde ze slaperig, wat moest die van haar? 'Ah, Solarberry, we gaan naar de Twoleg place voor planten, pak een ontbijtje en dan zijn we op weg.' En verdwenen was hij. Solar kreunde zachtjes en hees zichzelf omhoog. Ze wist niet zo goed wat ze hier van vond. Ja, het was jammer dat ze haar nest uit moest, maar een legaal tripje naar de Twoleg place klonk interessant. Snel gaf ze een likje aan haar poot en haalde deze langs haar kopje, waarna ze richting het licht trippelde. Rustig greep ze een vogel van de prooistapel en nam een paar kleine hapjes, ze vond het niet nodig om te haasten.
Ondanks dat de zon nog maar net op was, merkte ze nu al dat het vast en zeker een warme dag ging worden. Zo eentje die waarschijnlijk eindigde in een onweersbui. Hopelijk waren ze dan bij die tijd weer terug in het kamp. Ze liet zich onverschillig voor Acefray neerzakken. Ze was zelf aardig lang, toch stak de kater nog steeds een stukje boven haar uit. 'Solarberry, present.' sprak ze en rolde glimlachend met haar ogen.
|
|