A friendly stranger {Open

Wagbright keek naar de rivier dat de grens vormt tussen de TC en de RC. De krijgers, leerlingen, andere katten vechten op deze grens voor de zonnerotsen. Zouden de RC katten een tegenovergestelde karakter hebben dan de TC? Dat vroeg ze zich af? De ene manier om dat te kunnen ontdekken is 1 van de RC katten te kunnen spreken. Hopelijk zijn ze vriendelijk. Wag stapte met haar hoofd en staart recht door de rivier. Vol vertrouwen zette een stap aan de andere kant. Haar ogen gingen van de ene kant naar de andere kant. Wagbright zag niet veel en stapte het territorium binnen.

Het was de geur die hem voor het eerst alarmeerde. Zijn dikke grijze staart trilde en zijn ogen werden groot. Meteen speurde hij de omgeving af, op zoek naar iets wat hier niet thuis hoorde. Het bleek niet moeilijk te vinden te zijn. Een fel rossige poes stond net bij de oever en de Thunderclan geur leek van haar af te stromen. Voor een moment aarzelde de grijze apprentice of hij op haar af moest lopen en niet terug naar het kamp moest rennen, maar wie weet wat zou dan allemaal zou aanrichten hier!
Dus liep hij op haar af, zijn kop zo hoog mogelijk geheven. "Wat doe jij hier?" Er zat geen agressiviteit in zijn stem, eigenlijk nooit, zelfs niet in deze situatie. De woorden gleden gewoon kalm over zijn lippen en hij keek de Thunderclan kat neutraal aan. "Zou je weer terug willen gaan naar je eigen gebied?"

Wagbright schrok even toen er een stem haar aansprak. Het was een vriendelijke riverclan kat. Ze twijfelde, Wag was een beetje verlegen. "Ik euhm... Ik..." Ze keek naar de grond. Nu staat ze hier. Een mond vol tanden. Wag probeerde het opnieuw. "Ik zal zo meteen gaan. Maar ik heb een vraagje. Ik wil hier geen gevecht, maar wat vind je eigenlijk van de thunderclan?" Wag keek de kater nieuwsgierig aan.

Bij een stroompje water zat grijs/bruine kater met vurige ogen. Deze ogen waren gericht op een cirkelende vis. Niet groot, niet klein, perfect om te vangen. Hij wachtte nog even, geruisloos en beweging loos. Zijn poot schoot het water in, nog voor je het aan kon zien komen. Door zijn krachtige snelheid raakte hij de vis, stak zijn nagels er in en sloeg het beest uit het water. Met een sprong er achterna doodde hij de vis. Na dat gebeurd was merkte hij andere geluiden op en een onaangename geur. Thunderclan. Wat moesten die mormels. Hij stond op, liet zijn vis achter, waarvoor hij er nog bladeren en aarde overheen had geschoven en trok in de richting van de geur.
"Beste Thunderclan Warrior," klonk zijn spottende stem. "Wat denk je, even leuk op Ríverclan territorium een gesprekje voeren met een apprentice. Verkeerde keuze," klonk zijn stem, waarschuwend. "Cedarpaw, herhaal je vraag," miauwde hij rustig tegen de apprentice. De jonge warrior had alles opgepikt.

Ze leek van hem te schrikken en wat verbaasd hief de kater een wenkbrauw op. Iemand was geschrokken .. van hem? "Ik zal zo meteen gaan. Maar ik heb een vraagje. Ik wil hier geen gevecht, maar wat vind je eigenlijk van de thunderclan?" Was haar tweede poging tot het vormen van woorden en zijn verbazing werd groter. Huh? "Uh.." Verder kwam hij niet echt.
Al snel kwam er iemand bij en het was iemand van zijn kant. Smokegaze. Deze pakte het probleem wat harder aan. "Cedarpaw, herhaal je vraag," Zijn staart trilde wat nerveus. "Zou je weer terug willen gaan naar je gebied?" Vroeg hij nogmaals, dit keer met een minder harde blik in zijn ogen, aangezien hij wist, nee dacht, dat deze poes niet veel kwaads in haar zin had. Toch bevond Smokegaze zich naast hem en hij vond de aanwezigheid van de kater maar wat dringend.

Wagbright keek de apprentice vriendelijker aan. Zij wa misschien een warrior en moest misschien een beter voorbeeld geven. Wag verschoot weer en deinsde een paar stapjes naar achteren toen er een grotere kat naast de leerling ging staan. Een gesprek storen is ook niet zo netjes! Maar zij bevond zich wel op de plaats van hun territorium. Wag knikte als afscheid naar de leerling vriendelijk. Met een bozere blik keek Wag naar de warrior. Toen ze over de rivier was ging ze op haar buik liggen aan de kant van de Thunderclan. Ze staarde naar de 2 katers.

Lichte, spottende grijns op zijn gelaat kon Smokegaze niet onderdrukken. De Thunderclan warrior deinsde wat naar achteren bij de verschijning van de robuuste kater. Toen Cedarpaw naar hem luisterde, met de vraag of de apprentice zijn vraag weer wou herhalen, knikte hij goedkeurend naar de apprentice, met een dwingende blik op de Thunderclanner gericht. "Zou je weer terug willen gaan naar je gebied?" Waren de woorden van Cedarpaw.
De Thunderclan warrior gehoorzaamde naar de vraag van Cedarpaw, met een boze blik op Smokegaze gericht. Daarbij krulde zijn lippen alleen nog maar iets meer op. Ze had beter moeten weten. Ze was geen warrior geworden om de rebel naar de Warrior code uit te hangen. Al zag hij ook wel in dat Thunderclan niet de puurste clan was. Smokegaze rolde met zijn ogen toen de Thunderclan warrior aan de kant van Thunderclan bij de rivier ging liggen om naar hun te staren. Hoefde Thunderclan geen prooi op de prooistapel, of een goed gevulde Border Patrol? "Goed zo, Cedarpaw," miauwde Smokegaze, waarbij hij zijn rug naar de warrior toekeerde. "Ik snap dat het verkeerd voelt, want de Thunderclanner was niet zo zeer onaardig. Maar bedenk wel dat het gewoon niet toegestaan is om zonder geldige reden de grens over te steken," miauwde hij. "De warrior bevond zich op onze territorium om een gesprekje met jou te voeren, niet bepaald zoals een warrior zich behoort te gedragen, waarbij nog komt dat Thunderclan kwaad is op ons om die Sunningrocks," vervolgde Smokegaze. "Laat je niet verlijden door hun manipulatieve, vriendelijke uitdrukking," vervolgde hij, met een tikje van zijn staart op de rug van Cedarpaw.