Zijn poten hadden hem naar een of ander ex- clangebied gestuurd. Met een ongeïnteresseerde blik staarde hij even rond om vervolgens met zijn voorpoot in de oude, verbrandde bodem te drukken. Het zou nog lang duren voordat de natuur hier hersteld was. Zijn glanzende bruine vacht scheen op toen een kleine zonnestraal zich een weg naar beneden wist te vechten door de duisternis heen. Het was nog best vroeg en dat zag je ook aan de grijzige dauwdruppels die zich hadden neergelegd op het bed van grijze as. Maar de kater was er graag vroeg uit, het vaak lastig vindende dat iedereen tegelijk met hem op stond. Die kleine kittens werden dan ook wakker of de iets jongere katten in de Elite, en vooral dat deerde hem. Hij haatte het om hun gezeur te moeten aanhoren. Vandaar dus de redenering dat hij liefst zo snel mogelijk weg was uit het kamp. Stiekem gebruikte hij de Elite dan ook enkel als slaapplek. Hij voelde geen sprankje loyaliteit of dergelijke. Net zoals hij over al het andere in de wereld geen uitgesproken mening had.
1ste post Seven