Never trust the charming guy(Draco)

Goed, het was tijd voor een nieuwe poging. Ondanks dat het bijna nooit goed afliep was hij hier opnieuw. Het gebied van de meest duistere clan, afgezien van de Elite. Waar hij Stonepaw had ontmoet, gevochten met vele en toch steeds weer terugkeerde. Natuurlijk had hij nu een later tijdstip gekozen. Het begon te schemeren en de meeste katten zouden hem niet opmerken hier. Draco bevond zich niet eens zover van het kamp, maar wist dat niemand hem hier zou zien. Behalve als ze direct op hem afliepen. Ontspannen keek hij neer vanaf de tak die ongeveer een meter boven de grond hing. Nog voor ze hem opmerkte zag hij een kitten rondscharrelen. Niet veel later merkte ze hem wel op en met een grijns sprong hij van de tak af. Vlak voor haar lande hij. Zijn ogen scande de poes voor hij antwoordde. 'Misschien niet nee, ga je me nu wegjagen?' Het enige wat hem nog kon tegenhouden was een warrior, maar die zouden niet komen. 'Of ga je met me mee?' Hij wees met zijn staart naar de omgeving. 'Ik wed dat je nog nooit eerder buiten bent geweest." Better straight to the point, en als ze niet wou... wel, jammer voor haar.

Hij grijnsde toen hij het verlangen in haar ogen zag. Iedere kat verlangde naar avontuur en sommige hadden alleen nog een charmante kater nodig om hen over te halen. In zijn hoofd begon hij al te plannen waar ze heen zouden gaan. Waarschijnlijk zouden ze eerst hier blijven, als er dan een Shadowclanner kwam kon hij vluchten en kreeg zij straf. Pas als ze ouder was zouden ze verder trekken. Steeds meer zou hij haar vertellen over de Elite tot ze zich er bij aansloot. Dat was dan de tweede kat die hij had overgehaald. Claw zou trots op hem zijn. Hem mischien wel een hogere rang geven... Leider worden leek op eens makkelijker voor de witte kater. 'Helaas wel ja, ik ben je terug.' Er lag wat van weerzin in zijn stem maar ja. 'We beginnen daar kleintje.' Met zijn pluizge staart wees hij naar een punt in de verte. Daar waar het donkerder was en kittens absoluut niet mochten komen. Dit werd fantastisch.

De grijns op zijn gezicht verbreedde toen ze toestemde. Ze deed precies wat hij wou en dat was perfect. Meestal zaten andere katten hem tegen maar deze voor de verandering niet. 'Perfect kitty' antwoordde hij. Draco had dat trekje van Demon overgenomen, bijnamen waren leuke dingen. Je kon er mee experimenteren en het werd nooit saai. De halve clan had inmiddels een bijnaam gekregen. 'Je bent een slimme, ik kom inderdaad niet van deze clan.' Hij sloeg zijn witte staart om het kleine grijze poesje heen. Zo werd duidelijk dat hij wel wat ouder was. 'Ik kom van de Elite.' De meeste katten hadden daar wel eens van gehoord. De kleinste kittens kregen verhalen te horen over bloeddorstige moordenaars zoals hij. Toch vertelde hij het nonchalant alsof het niks was, de grijns nog steeds op zijn gelaat. 'Wil je nog doorgaan?' Het jammere was dat als ze nee zei hij haar wel moest vermoorden. No way dat de Shadowclan te horen kreeg dat hij terug was gekomen. Maar ze zou ja zeggen, ze zou dit niet kunnen weerstaan. Elegant liet hij zijn staart op haar rug rusten terwijl hij wachtte op het antwoord. Niemand kon hem weerstaan.

Hij knikte tevreden toen ze antwoorde dat ze mee wou. 'Natuurlijk hou ik me aan mijn beloftes.' Tenminste, dat was wat ze moest denken. Meestal deed hij dat ook, behalve als zijn beloftes in de weg stonden. Dan brak hij ze met gemak. 'Die zijn waar.' Verder ging hij er niet op in. In plaats daarvan wenkte hij met zijn staart dat ze moest volgen en begon te lopen. Hij nam expres het moeilijke pad om te zien of ze sterk genoeg was om hem bij te houden. Als het haar zou lukken was het perfect. Hij sprong over een omgevallen boom om eenvoudig aan de andere kant te landen. Door een paar doornstruiken kon je er niet onderdoor en overheen was erg moeilijk. 'Probeer maar kitty' miauwde hij en wachtte tot ze er op een of andere manier overheen kwam. Hij ving ondertussen snel een muis en legde die voor zijn poten. Ze moest wel goed gevoed zijn zodat ze niet ging klagen onderweg.

Ontspannen bleef hij zitten terwijl ze nadacht over een oplossing. Ze raakte niet in paniek en dat was een goed ding. Wat ze wel deed was slim nadenken. Hij keek toe hoe ze met haar kleine pootjes zichzelf over de boomstam hees. Later als ze groter werd zou het makkelijker worden. Hij knikte. 'Maar als je de boom beter had bekeken zag je deze inkeping hier.' Met zijn poot wees hij hem aan. 'Als je je voorpoten daarin had gezet was het makkelijker geweest. Onthou dit en gebruik het de volgende keer, dit was namelijk je eerste officiële les.' Toch deed ze het niet slecht voor de eerste keer. Hij schoof de muis naar haar toe. 'Honger of niet, je eet hem op. We moeten namelijk nog een stuk lopen als je echt avontuur wil en ik heb geen behoefte aan gezeur.' Misschien moest hij deze techniek ook toepassen als hij een leerling had. Dat zou over niet al te lange tijd zijn. Bovendien was het leuk om iemand rond te comanderen. Draco kon niet wachten tot hij dit full-time mocht doen.

Starclan dit, starclan dat, boring. Draco rolde verveeld met zijn ogen terwijl hij de muis weer naar zichzelf toeschoof. Plechtig zette hij zijn poot op de muis en keek omhoog naar de hemel. 'Allermachtige Starclan, ik Draco Lucius Malfoy, wil jullie krijgsvoorvaderen van alle clans die op ons neerkijken bedanken voor de bron van voedsel die jullie ons op deze prachtige dag hebben aangeboden, dank u.' Hij maakte een dramatische buiging en keek toen naar Airkit. 'Tevreden?' Zijn hele toespraak was vol sarcasme geweest en hij was er aardig trots op. Vervolgens schoof hij de muis weer naar het kitten toe. Smakkelijk.'

Zijn plechtige worden hadden het gewenste effect. De kleine poes begon met het eten van de muis en leek ervan te genieten. Hij liet zichzelf zakken en bleef liggend wachten tot ze klaar was. Toen de muis op was begroef hij de botjes met zijn geur erop. Als iemand ze nu zou vinden werd de Elite verdacht, misschien zou hij een oorlog kunnen starten. 'Nu is het al laat dus ik stel voor dat we zo weer terug gaan.' Hij glimlachte. 'Maar dat is niet het einde van dit avontuur, als je apprentice bent moet je gewoon naar de Elite komen. Als je zegt dat je voor mij komt laten ze je er wel langs. Dan kunnen we doorgaan met de training.' Oh ja, dit was pas het voorproefje. Later zou deze poes grootte macht kunnen bezitten. En natuurlijk was hij daar de oorzaak van, wat hem ook een machtige positie op leverde. Zijn plan was perfect, bijna net zo perfect als hij was.