Loïs 36 Actief
| |
| Onderwerp: Deathwish di 2 jun 2015 - 11:35 | |
| Zo snel als ze kon rende de Windclanpoes achter het konijn aan. Hij liep haar de hele tijd uit; ze kon hem maar niet bijhouden en het frustreerde haar. De zwart-witte nekharen van de poes stonden overeind in frustratie en ze klauwde naar het konijn, wat haar alleen maar deed afremmen. Ashtail wist dat ze gewoon te weinig jaagde, maar ze vond het ook zo moeilijk! Iedere keer was de prooi sneller dan haar, ondanks haar lenige bouw. Het sloeg echt nergens op. Haar concentratie was even ergens anders op, eventjes richtte ze haar kop op, en gelijk was ze dat mormel kwijt. Ook daarom kon ze vaak niets te vangen krijgen, ze was een echte dromer. Hard hijgend stopte Ash met rennen en keek ze om zich heen. Uhm, waar was ze? Haar gezicht veranderde van vermoeid naar een gezicht met afkeur. Oh nee hé, ze stond in het Riverclan gebied. Van alle gebieden, de clan waar ze al ruzie mee hadden. Ze zat echt diep in de problemen. Net toen ze dacht dat ze het niet erger kon krijgen, zag ze de riverclan leider staan. Butterstar.
+ Voor Botervloot xD
|
|
Michelle 6649 Actief So many men have tried to kill me, I don’t remember all their names.
| |
| Onderwerp: Re: Deathwish di 2 jun 2015 - 16:48 | |
| Butter was niet happy, o nee absoluut niet happy. Haar poten duwde ze weg in de zachte bodem terwijl haar lichaam over het territorium stormde. Het was misschien niet het slimste wat ze ooit had kunnen doen maar ze moest de grensen alleen controleren. Zowel Thunderclan met dat vreselijke geval van een apprentice van hun die al een kitten van haar had vermoord en een apprentice zwaar had verwond en dat vervloekte hazenvreter volk van een windclan met hun dassen. Ze moest het controleren en wel nu. Haar poten droegen haar snel. Zo snel dat het wel leek alsof de flamepoint vloog tenminste dat was zo tot ze slippend tot stilstand kwam. Het zwartwitte lichaam herkende ze vaag als dat van Ashtail een Windclan warrior die een behoorlijk stuk jonger was als zij. En wat haar nog meer zorgen baarde was het feit dat de Windclanner had besloten zichzelf te begeven op haar territorium. Haar ogen werden donker bij het maken van contact met Ashtail terwijl ze haar richting op kwam. Haar staart sloeg geirriteerd heen en weer. "Ashtail wat is de bedoeling hiervan?" Siste ze. Nee ze had geen zin in vriendelijk doen.
|
|