Yikes!

Het had hem weer de hele tijd door zijn hoofd gespookt. Misschien .. misschien was ze daar nu ook? Misschien kon hij weer vertellen wat hem dwars zat en had hij weer een goed gevoel voor de rest van de dag. Om vervolgens weer heel sip wakker te worden in de ochtend.
Zijn geur had zich ondertussen wel genesteld bij de grenzen, maar door zijn warrige gedachtenstroom kreeg hij niet het idee zijn geur te maskeren. Als een ijsbeer liep hij op en neer, zo nu en dan een blik werpende aan de overkant. Nog even en hij zou weer wegvluchten, want een seconde leek wel een uur te duren. Om zichzelf tot rust te dwingen, ging hij zitten en sloeg zijn ogen neer naar de grond.

OOC -- Bluewisp eerste post

Hij hoorde het geluid van pootstappen en verschrikt keek hij op, een glans van hoop lag in zijn ogen. Maar die glans vervaagde toen er een licht grijze tabby tevoorschijn kwam. Nee, het kon ook niet anders. "Dag vreemde RiverClanner," Lichtelijk nerveus draaide hij wat met zijn oren en werd hevig verward door de glimlach op haar lippen lag. "Wat brengt jou hier op deze mooie dag?" Hij vond er echter nog niets moois aan. "Ik .. zocht iemand." Hij besloot maar eerlijk te zijn.
Nu pas merkte hij de thunderclan geur op, die ze op haar vacht droeg. Mousedung, hij stond bij de verkeerde grens.

Toen hij het waagde om haar even aan te kijken, zag ze er nog steeds even rustig uit. Hoe deed ze het? Hoe kon ze daar zo rustig staan, terwijl dit o zo verboden was? "Ah zo, naar wie ben je opzoek dan?" Cedarpaw beet aarzelend op zijn lip. Misschien was hij wat te hard van stapel gegaan en had hij haar niet zomaar moeten vertrouwen met die informatie. Kon hij zich er nog uit redden? "Misschien kan ik je er wel mee helpen." Het was heel lief bedoeld, dat wel.
Toch betwijfelde hij het dat ze Ivypaw zou kennen. Shadowclan en thunderclan waren ook niet de beste maatjes. Dus er bleef nog een iemand over, die hij eigenlijk ook wel zou willen zien. "Graystripe." Het kwam zo gemakkelijk over zijn lippen, omdat het niet eens een leugen was.

"Rustig maar hoor, ze komen ons echt niet wegsleuren. En anders heb ik genoeg smoesjes, ik doe dit vaak zat." Oh. Dus ze had er al genoeg ervaring mee? Zijn kaken moest hij op elkaar houden om niet te vragen om tips, misschien later. Het baarde hem wel wat meer rust, om te weten dat ze hier wel mee om kon gaan. "Gelieve die info niet door te spelen anders wordt Silverstar niet zo blij met me." Hij knikte, een wat rustigere uitdrukking op zijn snuit en misschien de lichtste hint van een glimlach rond zijn lippen. "Zo vaak kom ik Silverstar niet tegen."
"Hij is op patrouille, ik zou je er wel heen willen brengen maar als je een aanval wil vermijden is dat misschien niet het slimste plan." Oké, helaas. Toch kon hij zichzelf er niet toe zetten om zich nu om te draaien. "Kan je me.. iets over hem vertellen?"

"Sure, ik hem alleen niet vreselijk goed." Dat was jammer, maar ze wist waarschijnlijk meer dan hij, een feit dat hem eigenlijk wel veel verdriet bezorgde. "Graystripe is een van de moedigste warriors uit onze Clan! Ik vind hem heel wijs en hij is ontzettend sterk. Zijn pels is grijs en zijn vacht wat aan de lange kant." Zijn ogen straalden kort, maar dat doofde weer. Eén, omdat hij zichzelf dan zou verraden en twee, omdat hij het tegenovergestelde was. Zou hij een teleurstelling zijn voor zijn vader? "Je lijkt eigenlijk wel op hem," Hier schrok hij wel even van. Leek hij zo erg op iemand die hij zijn hele leven nog maar een keer had gezien?
"Maar waarom wil je eigenlijk meer over hem weten?" Hij slikte. Nu kwam het er op aan. "Hij .. was een goede vriend van mijn moeder." Was, toch? Ze zagen elkaar nooit meer. "Maar zijn er niet veel poezen die op zo'n warrior vallen?" Hij moest het weten, misschien bestond er echt iets als ware liefde.

"Ja uiteraard, hij is een knappe kater. Al heb ik Graystripe nooit echt met een poes gezien of zo. Hij lijkt er niet echt voor open te staan denk ik." Duidelijke opluchting was te zien in zijn gouden ogen en hij gaf een dankbaar knikje. Dit gaf hem weer een vlammetje van hoop.
"Ik ben trouwens Bluewisp, ik had me nog niet eens voorgesteld!" Oh. Ja. Ze hadden een naam! "Aangenaam, ik ben Cedarpaw." Sprak hij met een knikje. "Wie was je moeder?" Dat kon hij toch wel vertellen? Ze kende toch niet elke riverclan kat? "Silverstream."

"Cedarpaw is een hele mooie naam," Het zou zo maar kunnen dat er een lichte blos op zijn wangen terecht was gekomen, al behield zijn vacht hem ervan die te laten zien. Zo'n compliment had hij nog nooit gekregen. "Ah okay, ik ken haar niet!" Dat kon. "Ze heeft ook niet zo'n reputatie bij andere clans, maar in riverclan wordt ze gezien als een van de mooiste poezen!" En dat was zijn moeder ook!