My live is a hell. I don't wat to live anymore!

Twee doffe ogen opende zich. 'Hahaha, ja ik red het wel als een elder,' zei ze op een rare toon, een toon die je vaak hoort wanneer je je eigen leven zat bent. 'Ow ow ow, hoe lang zou ik het nog vol houden!' Gromde ze boos. 'Nier langer dus!' Met een rare glans in haar ogen kwam ze de den uit. Ze zag er on verzorgt uit, haar vacht was dof en geklit. Ze zag er mager uit, en ze keek de boel rond. Ze hinkte nog even langs alle holen en voor de warriors den bleef ze staan. Ze liep naar binnen en gaf Honestheart een lik en fluisterde in zijn oor. 'Het spijt me dat ik ga, ik hou van je, ik ben verliefd op je', en toen keerde ze de Warriors de rug toe en rende ze weg. Ze kon niet langer leven. Ook niet met een partner. Ze rende het kamp uit en bleef in het kleine bos staan. Ze keek om hoog en barstte toen in tranen uit. Ze wouw geen zelf moord plegen. Dat kon ze niet, ze wouw een Warrior zijn. Haar verdiets kreet galmde door alle territoria heen. Hoe lang kon ze dit nog vol houden, hoe lang zou ze bang zijn voor de dood? Hoe lang zou ze wensen dat ze nog een Warrior wilt zijn hoe lang zou ze haar eigen trainingen nog vol kunnen houden? Hoe lang? 'HOE LANG!!!' Schreeuwde ze! 'Ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik wil leven als een Warrior of dood gaan zoals het had gehoord toen ik viel!' Schreeuwde ze in het niet! 'IK KAN NIET MEER!!'

[Open voor alle riveclan cats of course, en geen Rogue...]

My live is a hell. I don't wat to live anymore! Flameclaw-1

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw was weer eens vroeg in de ochtend, nog voor de zon opkwam, vertrokken om te gaan jagen en zachtjes was hij het kamp uitgetrippeld. Dit deed hij stees vaker zodat hij op de dag zelf meer tijd kon doorbrengen met vrienden en familie. Hij had besloten vandaag te gaan jagen in het kleine bos. Hij keek goed rond en na een korte tijd viel zijn blik op een muisje. Langzaam zakte hij voor de zoveelste keer deze ochtend door zijn poten en begon richting een simpel muisje te sluipen. Met Groenblad was er altijd genoeg prooi, en soms zelfs zoveel dat hij het niet redde om alles in een keer mee naar huis te nemen. Ook nu had hij al een hoop gevangen en begraven. Hij had nog wel een paar wonden van het gevecht met de Rogue Kayleigh maar die genazen goed. Hij dacht even terug aan die dag niet zo heel lang geleden. Lightheart was toen deels zijn redding geweest. Ze was zeer dapper geweest om het voor hem op te nemen, zelfs met haar manke poot. De jonge poes had zijn respect gewonnen en hij vond haar echt wel aardig. Het viel hem op aan haar dat ze gewoon nog krijger wilde zijn en niet een manke kat die in de Elders moest verblijven. Ze was loyaal aan haar Clan en haar Clangenoten, ze was dapper en het was jammer dat ze nooit een echte warrior zou kunnen worden. Met een enorme kracht besprong hij het muisje en doodde het soepel. Snel begroef hij het en rook toen de geur van Lightheart. Wat deed ze weg van het kamp? Langzaam begon hij haar geur te volgen om te zien waar ze heen ging. Hij verhoogde zijn tempo en klom toen in een boom. Hij schrok toen hij ineens iemand hoorde schreeuwen. ''HOE LANG!!!'' Schreeuwde een stem, hij herkende de stem van Lightheart en zachtjes sprong hij van tak naar tak om dichterbij te kunnen komen. ''Ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik wil leven als een Warrior of dood gaan zoals het had gehoord toen ik viel!'' Ging het geschreeuw verder maar wat ze zei gaf Flameclaw een steek van binnen. Hoe kon ze dit zeggen? Hij was echt geschrokken maar kwam niet van zijn plek. Het was duidelijk dat ze hem niet doorhad want ze schreeuwde in het niets, waarschijnlijk omdat ze dacht dat er niemand was. ''IK KAN NIET MEER!!'' Schreeuwde ze nu en ineenswas het stil, maar dan ook echt stil. Flameclaw twijfelde zwaar wat hij nu moest doen. Zou hij naar beneden moeten komen en haar aanspreken of gewoon stilletjes weggaan en doen alsof er niks aan de hand was? Nee dat laatste kon hij niet maken. Zachtjes stapte hij naar voren en zorgde ervoor dat de blaadjes ritselden zodat ze niet schrok als hij ineens naast haar stond. Zachtjes sprong hij naar beneden en keek Lightheart recht in haar ogen. '' Je moet dat soort dingen niet zeggen, tuurlijk kan je nog wel. Er zijn genoeg katten die je steunen,'' sprak hij op een zachte en vriendelijke toon. Even dacht hij aan zijn broer, hij zou echt goed voor haar zorgen. '' En je bent misschien niet qua uiterlijk een warrior maar in je hart ben je een van de olyaalste warriors die de RiverClan heeft. Dat heb je ook laten zien, niet zo lang geleden weet je nog? Bij de waterval.'' Hijkeek haar nog altijd recht aan en knipperde even. '' Daar heb je laten zien dat je niet het uiterlijk van een warrior hoeft te hebben om er een te zijn.'' Hij zwaaide even met zijn staart, alles wat hij zojuist had gezegd was de waarheid geweest. En ze mocht geen einde willen maken aan haar leven, er waren binnen zijn kenniskring zoveel katten die om haar gaven. Hij schudde even met zijn hoofd en ging rustig zitten. Zijn blik gleed even in het rond voor hij weer naar Lightheart keek.

As they all fly away

Onrustig sliep Honestheart op de plek waar hij hoorde te zijn, in de warriors den vlak bij zijn broer. Die ochtend werd hij gewekt door zoete woorden 'Het spijt me dat ik ga, ik hou van je, ik ben verliefd op je' Honestheart schudde verbaasd zijn kop en keek Lightheart na die de warriors den uit rende. Vliegensvlug kwam hij over eind en rekte zich even vlug uit om vervolgens met een hoge snelheid het camp uit te gaan. Even verminderde hij snelheid en probeerde de geur van Lightheart op te pikken wat hem snel lukte. Daarna ging hij in een nog hoger tempo verder maar zorgde dat hij niet te hard ging. Plotseling hoorde hij een schreeuw en zijn ogen schoten bezorgd heen en weer. Toen hij bij de plek aan kwam waar de schreeuw vandaan kwam zag hij Lightheart staan, ze leek nogal... verward, zijn broer stond bij haar en rustig liep hij naar ze toe en ging naast Lightheart staan, hij kon geen goede woorden vinden maar drukte in plaats daarvan zijn snuit lief tegen Lightheart aan. zijn broer sprak wat woorden tegen de jonge poes, die veel te snel elder was geworden, het waren bemoedigende ware woorden. Toen Flameclaw uitgesproken was gaf Honestheart Lightheart een liefdevolle lik en zei zacht 'Lightheart, de clan heeft je nodig' hij haalde even diep adem 'Ik heb je nodig', het waren woorden uit de grond van zijn hart en ze waren waar, dat wist iedereen die hem ook maar een beetje kende, hij sprak altijd de waarheid.

Ze liet zeg zelf op de grond vallen en kromp in één van verdriet. '' Je moet dat soort dingen niet zeggen, tuurlijk kan je nog wel. Er zijn genoeg katten die je steunen,'' Hoorde ze een stem zeggen het was Flameclaw, de kater die ze had geholpen, het was een goede sterke clan genoot, en een vriend. Ze keek geschrokken in de ogen van Flameclaw. '' En je bent misschien niet qua uiterlijk een warrior maar in je hart ben je een van de loyaalste warriors die de RiverClan heeft. Dat heb je ook laten zien, niet zo lang geleden weet je nog? Bij de waterval.'' Lightheart zweeg en keek hem aan. ''Daar heb je laten zien dat je niet het uiterlijk van een warrior hoeft te hebben om er een te zijn.'' Lightheart keek naar haar poten. 'Ik kan niet langer alleen leven in de Elders den,' Murmelde ze zacht. Ze bleef naar haar voor poten staren, die waren nog sterk en gespierd. De poten waar ze in ahar Kitten/Apprentices leven zoveel me had kunnen doen. Haar achter poten, daar was er maar één goede van. Ze hoorde nog meer poot stappen deze kant op lopen. Ze keek langzaam op. En toen zag ze haar vlam, Honestheart. Een dappere sterke krijger, waar haar hart op gericht stond. Honestheart liep zwijgend op haar af. Hij drukte zijn snoet liefde vol tegen haar kop aan. Ze spinde zacht. 'H-het spijt me, d-dat ik zo dom deed, ik-ik wist niet w-waar ik mee bezig was', stamelde ze. 'ik word gek in die Elders den', murmelde ze zacht. Ze voelde een zachte liefde volle lik over haar snoet gaan. 'Lightheart, de clan heeft je nodig', zei Honestheart. 'Ik heb je nodig', vervolgde Honestheart. Lightheart zweeg, en haar hart ging duizend keer op en neer. Het was waar. Ze moest geen einde aan haar leven maken. Ze moest door zetten. Voor de Clan! Voor Honestheart! Ze zou door trainen, leren leven met drie poten! Ze zou ooit kunnen slapen tussen de warme andere Warriors! Ze zou aan Crookedstar laten zien dat ze het waard is, dat ze het waard is om een Warrior te zijn!

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Het was duidelijk dat Lightheart was geschrokken van Flameclaws onverwachtse aanwezigheid. Even boog hij zijn kop en sloot even zijn ogen. Terwijl hij sprak zag hij honestheart aan komen lopen en zodra hij uitgesproken was zag hij Honestheart Lightheart een liefdevolle lik geven en hij keek toe. ''Ik kan niet langer alleen leven in de Elders den,'' murmelde Lightheart als antwoord op zijn preek. Terwijl ze sprak keek ze naar haar poten. '' Dat snap ik ook wel, maar je kunt altijd om gezelschap vragen.'' Zei hij rustig en keek naar zijn broer en knikte even. Hij hoorde zijn broer liefdevolle woorden tegen Lightheart spreken en Flameclaw boog zijn kop. '' Ik laat jullie wel alleen,'' begon hij en keek ze allebei even aan. '' ik moet nog mijn prooi op gaan halen,'' murmelde hij ten slotte. in zijn ogen glansde het onbreekbare vertrouwen in zijn broer. Hij zou dit wel oplossen, dat wist hij zeker. Stilletjes draaide hij zich om en begon terug te lopen naar waar hij al zijn prooi had begraven. zijn gedachten werkten op topsnelheid. Zijn broer had zijn hart gegeven aan Lightheart, en persoonlijk vond hij dat een zeer goede keus van hem. Ze was trouw en bovenal heel lief. Ze was perfect voor zijn broer, zijn gedachten werden onderbroken door het gescharrel van een muis en snel dook hij in sluiphouding en sloop eropaf. Soepel sprong hij bovenop het diertje en doodde het. Met het muisje in zijn bek groef hij al zijn andere prooi op. Gelukkig kon hij alles in een keer terugbrengen naar het kamp.

As they all fly away

Honestheart hefte zijn kop op en knikte naar zijn broer die wegging, hij moest nog prooi ophalen zei Flameclaw, maar Honestheart wist dat zijn broer Lightheart en hem gewoon alleen liet en daar was hij hem dankbaar voor. 'Lightheart' fluisterde hij zacht en liefdevol in het oor van de poes 'Kom je?' hij zou haar terug mee naar het RiverClanCamp brengen, weg van hier waar ze bijna een einde aan haar leven had gemaakt, voor het eerst in zijn leven gaf hij toe, maar dit keer aan de drang om voor de poes die te vroeg elder was geworden te zorgen, hij zou zijn leven voor haar geven. Rustig keek hij om zich heen en daarna weer naar Lightheart, hij had haar eerder ontmoet, ze waren samen gaan vissen toen, sindsdien had hij zich vreemd gevoeld en getwijfeld aan alles wat hij wist en was maar nu vielen alle stukjes weer op zijn plaats.

''Dat snap ik ook wel, maar je kunt altijd om gezelschap vragen.'' Zei Flameclaw. 'Dat klopt', ze keek de kater aan, 'Maar ik zou nooit meet echtte Warrior opdrachten doen'. Even later zei Flameclaw: ''Ik laat jullie wel alleen,'' Lightheart knikte, en keek toen naar Honestheart. ''Ik moet nog mijn prooi op gaan halen,'' Vervolgde Flameclaw. 'Oke, ik zie je in de clan', zei ze. Lightheart drukte haar kop tegen de zijkant van Honesthearts kop. 'Lightheart', fluisterde Honestheart liefdevol in haar oor. 'Kom je?' Vroeg Honestheart. 'Ja', spinde ze zacht. Al het paniekerige gevoel was weg, ze voelde zich nu gelukkig, verliefd, en blij. Rustig stond Lightheart op. Ze keek kort naar haar achter poot. En keek toen weer naar Honestheart. Samen liepen ze naar het kamp. 'Ik hou van je', murmelde ze zacht en liefde vol.
Na een poosje waren ze in het kamp.

[Topic uit]

~~Misschien kan je nu reageren op Help us? Ondanks dat je ook Thunderstorm bent?~~