Reunion [&Yu]

Ja, vandaag had hij zin in oude maatjes opzoeken. Met de nodige risico's ofcourse. En als je daarvoor het bloodclan kamp moest binnendringen, dan was dat eens een nieuwe uitdaging. Cyber sloop niet in het verblijf, hij wist dat hij naar bloodclan rook sinds hij daarnet de ganse dag al een praatje had gemaakt met een paar andere bloodclan katten en het was trouwens nacht, in de donkerte zou niemand hem uitmaken als rogue in plaats van bloodclan. Hij was het kamp al binnen, nu nog die zwart-witte poes zien te vinden, volgens bepaalde bronnen zou ze een andere naam hebben.. Maar hij ging haar gewoon terug Yinyang noemen.

-Enkel Yu

Met tegenzin was de poes midden in de nacht opgestaan. Ze werd wakker door een apart geluid en verder zorgde de dorst en honger er wel voor dat het onmogelijk was om te slapen. Zachtjes mopperend sleepte ze zichzelf het nest uit en slofte de tower uit. Aan de rand van het kamp lag een diepe poel, wist ze, dus zou ze daar heen gaan. Maar nog voordat ze plas bereikte, rook ze een geur. Een... Rogue geur. Meteen was Yu alert, klaar om aan te vallen. Wat had een rogue in godesnaam te zoeken in het Bloodclankamp? Ze herkende de geur... Lang gelden had ze hem geroken. Als kit. Als rogue. Was dit niet dezelfde geur die aan die kleine rogue kleefde, Lola? Yu sloop dichterbij naar de bron van de geur.

Hij was niet alleen, hij voelde dat iemand zijn richting uitsloop. Typisch, iedereen moest hem besluipen..ook als hij al lang doorhad dat hij beslopen werd. Maar de zwart-witte kater bleef stil staan en ging uiteindenlijk zitten, de geur van de poes was hem bekend. Dit was uitzonderlijk, hij was amper begonnen met zoeken en had al beet bij het vissen. "Goedenavond Yinyang" mrauwde hij laag om verder geen aandacht te trekken. De wind trok hart aan zijn pels, heerlijk toch zo'n koude avond met stevige wind en wolken die dreigden hun koude nattigheid op hen los te laten.

Ze had een ernorme zwart-witte rogue gevonden. Ineens begon het haar te dagen: Cyber. Alle herinneringen kwam terug als in een golf. Een tijdje zweeg ze, stomverbaasd. Enkel het huilen van de wind was hoorbaar. "Ik geloof dat je me verward met iemand anders." Sprak ze sluw, "Daarbij heb jij het recht niet om hier te zijn, gezien je een rogue bent. Vertrek nu met een waarschuwing, of ik haal katten erbij." Als ze alles bleef ontkennen, zou er niks gebeuren. En ze kon altijd nog Claw erbij halen, hij zou hem verjagen.

Met een waarschuwing! Ha! Wat een bloodclankat was dat geworden seg. Cyber moest zo hard lachen vanbinnen dat het vanbuiten even stil bleef "Doe niet zo flauw, je weet zelf dat ik niet zo snel weg ga Yinyang." zei hij grijnzend met de nadruk op de naam leggend, madame dacht dat ze hem voor de gek kon houden? Nee hoor. Cyber keek de poes nog steeds aan "Bevalt het bloodclan leven je wat?" vroeg hij dan maar op zijn gebruikelijke toon.

"Doe niet zo flauw, je weet zelf dat ik niet zo snel weg ga Yinyang." Ze trok haar lip grauwend op. Foxdung. Dan maar een hartig gesprek. "Bevalt het bloodclan leven je wat?" "Mijn naam is Yu." Zei ze duidelijk. Dit was misschien een spel voor hem, maar niet voor haar. "Maar wat doe je hier?" Dit was te bizar voor woorden, midden in de nacht een gesprek met een rogue. Ze vertrouwde Cyber nog steeds niet. Hij mocht denken wat hij wou, maar wat ze toen deed was puur voor haar kansen op overleven. Het was duidelijk dat Moon toen zwakker was.

"Yu, ik hoorde al dat je een nieuwe naam had." Cyber knikte kort en dacht na, haar vorige naam was misschien iets te kittenlijk en liefjes dan deze..al was er aan die twee domme letters ook niet veel te beleven. Het bleek dat het lieve lieve kleine poesje had besloten dat een gesprek geen kwaad kon, good girl. "Ik wou mijn vroeger bondgenootje tegen die witte kitte kanarie eens opzoeken" Cyber greinsde "Liefje", ach dat laatste kon hij gewoon niet laten. Cyber keek strak naar de zwart-witte poes met zijn kilgroene ogen, "Waarom koos je een leven tussen duizend stinkende katten als je ook kon kiezen voor een leven als een Rogue? Je bent bijna even erg als een clankat." Cyber haalde zijn neus walgend op bij het woord 'clankat' de ratten.

"Yu, ik hoorde al dat je een nieuwe naam had." Yu hield haar kopje scheef. Was hij een stalker? "Ik wou mijn vroeger bondgenootje tegen die witte kitte kanarie eens opzoeken" De poes wou zich in een discussie storten over hoe het zat, maar Cyber was haar te snel af. "Liefje" "Watch it!" Reageerde ze terug. Zijn gedrag stond haar helemaal niet aan. "Waarom koos je een leven tussen duizend stinkende katten als je ook kon kiezen voor een leven als een Rogue? Je bent bijna even erg als een clankat." "Ik ben alles behalve een clankat!" Siste ze, en verloor bijna haar fluistertoon. Ze ademde diep in. "Ik heb mijn persoonlijke redenen om hier te zijn," Wist Cyber al wie haar vader was? Ze kon onmogelijk zeggen 'ik ben hier omdat ik nergens anders naartoe kan'. "Maar ik blijf nooit langer in dit helhol dan nodig is."

Ah dat klonk alsof zijn liefje een plan had? Al leek ze vooral stoerder te doen dan ze werkenlijk was, wacht..deden niet gewoon alle jonge kattn dat? Haha. Cyber knikte overdreven begrijpenlijk "En daarom koos je het om samen met stinkende katten op één plaatst te vechten om je slaapplaats, voedsel en drinken in plaats van als een sterke, échte kat een leven alleen te leiden? Watje." Cyber vroeg zich af wat hij allemaal van dit poesje wist, ahjah wacht eens even. "Is het omdat je naar je pappie gevlucht ben?" Hij wist nog dat hij de witte kanarie had uitgescheld en veracht omdat ze kittens verwekt had met een Bloodclankittypet en zo haar waardigheid -als ze die al had- kwijt was geraakt volgens hem. Maar wie het was wist hij niet meer, het begon met een c dacht hij.

"En daarom koos je het om samen met stinkende katten op één plaatst te vechten om je slaapplaats, voedsel en drinken in plaats van als een sterke, échte kat een leven alleen te leiden? Watje." Yu grauwde. Ergens, diep van binnen wist ze dat een reactie precies was wat hij wou, maar dat negeerde ze. "Ik ben alles behalve een watje. Zoals ik al zei, persoonlijke redenen." "Is het omdat je naar je pappie gevlucht ben?" Het verbaasde haar zelf hoe makkelijk het liegen haar af ging. Ze lachte een beetje, en schudde haar kop. "Mijn beste, je hebt het verkeerd. Ik ben hier gekomen om te trainen. Zodra dat klaar is, ben ik hier weg." Zelf wist Yu het niet eens zeker of ze zou blijven of weggaan, maar dat deed er nu niet toe. "Was ik een watje toen ik als kitten mijn moeder verried? Hm?"

Trainen, als dat waar was was dat misschien inderdaad wel een van de betere redenen om inderdaad in deze rotclan te gaan. "Dat was best dapper ja, een slimme zet. Dat is de reden waarom ik in eerst instantie naar je toe kwam. Heb je enig idee waar ik die domme lap vacht kan vinden?" Cyber onderzocht de poes nog eens goed, ze zag er iets steviger uit dan als kit maar dat was normaal. Zat er onder dat vachtje een killer?  "En word je goed getrained?"

-Owww cyber met zn kleinkind :3

"Dat was best dapper ja, een slimme zet. Dat is de reden waarom ik in eerst instantie naar je toe kwam. Heb je enig idee waar ik die domme lap vacht kan vinden?" Hij doelde op Moon. Yu knarste met haar tanden. "Ik heb geen contact met haar." Sprak ze enkel kil. Ze bekeek Cyber eens goed. Ze kende genoeg van hem, maar ergens leek het alsof hij veel dichterbij was dan alleen maar een verre rogue. "En word je goed getrained?" "Ja, maar wat wil je als je omringd wordt door moordenaar 24/7." Het enige nadeel was dat het zo bevolkt was. Liever sliep ze onder de sterren in plaats van de tower. Yu was nu echter wel benieuwd. "Zeg, wat is jou relatie tot Moon eigelijk? Waarom vroeg je naar haar?" Het was verdacht, niet?

-Cute :3

"Ik en moon mogen elkaar niet echt, wat wil je als on territorium naast elkaar ligt." Cyber gromde bij de gedachte aan dat witte lap vlees. "Bovendien komt ze me veel te bekend voor. Alsof ze een kitten van me is." Cyber rilde bijna, dat kon niet. Zijn kits van die leeftijd waren dood, en als ze nog leefden zaten ze op z'n minst nog in de riverclan. "Ik wil d'r nog eens spreken." gromde Cyber. En of dat wel echt spreken werd, dat wist hij niet. Het kon ook spreken zijn met de klauwen. Cyber besteedde weer aandacht aan de poes voor hem. "Heb je al iemand vermoord? Buiten muizen en kikkers dan."

-Waarom weet Cyb nog niet dat Moon zijn dochter is T^T, dat word nog opgelost

"Ik en moon mogen elkaar niet echt, wat wil je als on territorium naast elkaar ligt." Dat had ze wel gemerkt. "Bovendien komt ze me veel te bekend voor. Alsof ze een kitten van me is." Yu trok een wenkbrauw op. Dat was... Apart. Zeker als er over Moon geroddeld was dat ze een clankat was. Yu keek Cyber licht wantrouwig aan. Was hij ooit een clankat geweest? Ieuw. "Ik wil d'r nog eens spreken." Psh, dat zou nauwelijks spreken worden. Cyber vroeg een nieuwe vraag. "Heb je al iemand vermoord? Buiten muizen en kikkers dan." Ze schudde haar hoofd, ze zou niet liegen. "Nog niet, vechten is niet m'n sterkste punt." Ze kon hem wel vertrouwen met deze informatie, niet? Hij zou haar niet aanvallen, en ze had trouwens informatie over Moon. Dat was ook een ding dat hen bond: Hun haat over een kattin. "Bovendien krijg ik er nu nog niets voor, als ik member ben wel."

'Nog niet, vechten is niet m'n sterkste punt.' Cyber kon het niet laten even ietwat ingehouden te lachen toen de poes toegaf niet te kunnen vechten. "Als je wilt, kom langs dan leer ik je wel wat trucjes misschien." zei Cyber nog nasnorrend van het lachen. Waarna het gebruikelijke arrogant-charmante grijnsje op zijn lippen verscheen. "Je krijgt er herkenning door, wie jong kan killen is later extra gevreest." Zei hij met dat grijnsje, zijn mening. "Waar ben je dan wel goed in?" iedereen was wel ergens goed in, niet?

Ze zag de oudere kater lachen. "Als je wilt, kom langs dan leer ik je wel wat trucjes misschien." Grinnikte hij. "Prima," mauwde ze. Cyber kreeg een grijnsje om zijnlippen. "Je krijgt er herkenning door, wie jong kan killen is later extra gevreest." Dat was advies dat ze kon onthouden. Hoewel... Ze wist niet of Claw het ermee eens was. "Waar ben je dan wel goed in?" Yu schuifelde een beetje met haar poten. "Rennen. Klimmen. Jagen." Behalve de laatste waren die kwaliteiten niet heel erg gewild. Daarom vertelde ze het niet aan de hele wereld.

Cyber knikte, daar had je niet zo heel veel aan. "Rennen en Jagen kun je nog gebruiken, dat klimmen betwijfel ik. Je hebt er in iedergeval wel het lijfje voor. Slank en lichter dan doorsnee kat gok ik." Cyber was geen pro in gokken maar kon het tenminste wel een beetje en hoopte dan altijd dat hij katten juist beoordeelde. "Jagen, kun je ook op katten." mrauwde Cyber ietwat onverschillig na een paar seconden nagedacht te hebben.

"Rennen en Jagen kun je nog gebruiken, dat klimmen betwijfel ik. Je hebt er in iedergeval wel het lijfje voor. Slank en lichter dan doorsnee kat gok ik." Yu knikte, ze was smal gebouwd, maar niet mager. "Jagen, kun je ook op katten." De onverschillige manier van spreken gaf haar bijna rillingen. "Het is niet hetzelfde. Ik wil alleen katten doden die het verdienen, of die te zwak zijn en het toch niet gaan redden." Even schoten haar gedachten naar Cloud. Ze had hem aangevallen... Om die reden. Omdat hij niet sterk was, en ook niet zou zijn. Het was een vervelende gedachte, hopelijk lukte hem om sterk te worden snel genoeg. Ze wou hem niet vermoorden. Ze richtte haar aandacht weer op Cyber. Yu vond het nog steeds wonderlijk hoeveel ze op elkaar leken. Oh well, er waren meer zwart-witte katten met groene ogen, niet?

Cyber gromde lichtjes van ergenis, nou zij mocht dat dan denken. Tussen een muis en een kat was geen verschil, alluwel dat een kat misschien leuker was. "Zoals Draco, Esca, cloud en poesipoezen dus." mrauwde Cyber kil, denkend aan die schrale katten die echt enkel bolletjes pluis waren met de hersens van dode kikkers.

"Zoals Draco," De vervelende, arrogante kwal die haar een nacht had wakker gehouden. Ja, dat zou wel leuk zijn. "Esca," Die kende ze niet. Rogue? "Cloud" Haar lichaam, verstijfde, maar het lukte haar wonder boven wonder om haar kalme gezichtsuitdrukking te houden. Cloud. Ze had hem bijna aangevallen ook nog. De woorden galmden nog steeds door haar kop. Zwak, zwak, zwak. "en poesipoezen dus." Ze herinnerde haar vaders woorden. Niet alle kittypets zijn zwak, kijk uit wie je treft. Ze zweeg echter daarover tegen de oudere kater. "Ik sprak uw dochter laatst." Zei Yu kalm, bijna kil. "Ze zei dat u nooit zou moorden voor plezier." Hoe sterk een object ook lijkt, alles heeft zijn zwakke plek. En met een beetje geluk had ze die van Cyber gevonden. "Hoe goed kent u uw dochter eigelijk?" Zei ze met versmalde ogen. Ze kon aangevallen worden nu, maar kom op, ze waren in het kamp. Hartje bloodclan. Een aanval zou enkel stom zijn, dat zou zelfs Cyber dondersgoed moeten weten.