Riverclans Sharing Tongue

Onderwerp: Riverclans Sharing Tongue do 28 mei 2015 - 15:25

Butterstar
"There was no storm, no fury. There was some new quiet in her, but it didn’t shrink or wilt her. Rather, it seemed to enlarge her. She was no mere weapon as she was trained to be, but a woman in full command of her power, unbowed and unbroken

Haar ademhaling was alweer op pijl gekomen toen de jonge leadster het kamp in stapte maar nog altijd lag haar alertheid hoog terwijl ze rond keek. Met een tevreden blik stapte ze naar de prooistapel toe en liet haar fresh kill er op vallen terwijl ze zich uit rekte. Ja de stapel groeide en dat liet haar humeur ook beter en beter worden. De clan begon steeds sterker te worden en ze kwamen gehard uit de winter. Hoewel het niet haar bedoeling was om een ‘oorlogsclan’ zoals een van haar voorgangers Stormstar het zou noemen, te maken wist ze toch dat ze de clan die richting op had moeten duwen. En het boekte resultaten. Het hoopje Rogue’s onder clannaam was veranderd tot een geoliede machine. Ze waren allemaal klaar om te vechten indien het nodig was maar behalve een vecht machine van een clan zag ze ook weer een familie. Haar familie. Dit was de clan die haar opgenomen had als eigen dochter op het moment dat haar moeder en zuster stierven, ja dit was haar clan en niemand zou hem ooit nog van haar af kunnen nemen. Zelfs de angst voor haar persoonlijke leven, haar vader en zoon zouden haar niets kunnen maken met deze clan aan haar zijde. En hoewel Wolfgaze nu nog in de medicine cat den lag wist ze dat ze snel genoeg haar deputy weer aan haar zij zou hebben. Daarnaast had ze ook nog altijd haar partner Secretvoice die haar altijd zou bijstaan, haar vrienden en haar neefjes. ZE had iedereen hier, iedereen die haar ook maar iets van dierbaar waren leefde hier.
Haar thuis..

Zacht glimlachte ze op enkele warriors afstappend die elkaar al aan het verzorgen waren en ging naast ze zitten. ”Mag ik er bij komen?” Vroeg ze glimlachend en sloot haar ogen genietend van de avondzon.

-Sharing tongues open voor iedereen van RC
Butter’s open :’)

and that was a dangerous thing

Table Code © The Amazing CHIP!

Lichte stralen zonlicht sijpelden het kamp binnen, en landden op verschillende kopjes van de katten om Snowwhite heen. Zelf liep ze naar de pile met fresh kill, waar ze voorzichtig een muis van afpakte. Honger had de zwart-witte poes niet heel erg, maar het was wel de moeite waard om het te eten. Met de verse prooi in haar bekje liep ze naar een plekje waar nog meer warriors zaten. Even interacten, wel zo'n goed idee. 'Goedenavond' miauwde ze als begroeting en ging naast een kat zitten. Dit was heel erg fijn, de zon op haar gevlekde vacht, de geur van heerlijke prooi in haar neus en het gezelschap van haar vrienden. Kon dit maar vaak genoeg zo zijn, even relaxen met wat lekkere prooi en wat goede verhalen. Uit haar ooghoek zag de haar Clanleader aan komen, Butterstar. Een leuke leider, zeker. Ze zou het heel erg goed doen, had ze altijd in haar hoofd gehad. De kat pakte wat van de pile en kwam richting hen gelopen. 'Mag ik er bij komen zitten?' miauwde ze glimlachend. Snowwhite glimlachte ook, ze vond het fijn om iedereen zo rustig en tevreden te zien. Een glimlach deed al goed, genoeg voor meerdere. 'Natuurlijk' mauwde ze met een knikje. Ze nam een hapje van haar muis en sloot haar ogen. Dit was fijn, heel fijn.

TAG: nobody
- moet weer even in het posten komen met snowwhite, maar damn ik hou van sharing tongues xD

Tag: Snowwhite & Butterstar

Hij glipte de Med. Cat den uit met een kleine gniffel. Vlug zette hij het op een rennen waarbij hij zomaar iemand omver liep. Tja, omver. Hij rende er... over met een mooie tuimeling. Bearpaw staarde met grote ogen naar een rood en wit gezicht. Ai, ai... Hij zette een scheve glimlach op zijn gezicht. "Dag mevrouw Butter."

Oeps.

Vermoeid liep Graywing het kamp binnen. Hij was al sinds zonsopgang op jacht geweest, en was alleen maar terug naar het kamp gegaan om zijn prooi weg te brengen. De grijze kater had zeker zijn luierdagjes, maar als hij aan het werk was dan werkte hij ook hard. Toen hij zijn prooi op de stapel had gelegd keek hij een beetje versuft op. Hij merkte nu pas wat er aan de gang was. Moe of niet dit zou hij niet missen. Iets energieker pakte hij een vis van de stapel en zocht een zonnig plekje voor zichzelf uit. Hij had nu nog geen puf om zich nu al in een gesprek te storten, maar dat kwam nog wel. Tevreden nam hij een hap van zijn vis en keek tevreden om zich heen.

Tag: nobody

Nee, het was niet te zeggen dat hij weer de oude was. Zijn crèmekleurige vacht moest nog steeds zijn glans terug krijgen, waardoor hij dof was en vol zand zat. Toch lag er weer een glinstering in zijn lichtblauwe ogen, een glinstering die aangaf dat hij zijn strijdlust en vastberadenheid terug had. Hij had een dikke vis in zijn bek terwijl hij terug naar het kamp liep. Hij wist dat hij aan de late kant was voordat de avond zijn intrede zou doen, dus had hij flink de pas erin. Hij ontspande pas weer wat toen hij het kamp binnen liep en de vis op de prooistapel kon leggen. Toen likte hij zijn lippen schoon en keek om hem heen. Er lagen al meerdere groepjes katten bij elkaar en even gleed zijn blik naar zijn tante. Hij keek een tijdje naar Butterstar, maar toen gleed zijn blik naar zijn voorpoten en zuchtte hij. Hij had nog steeds heel veel spijt van wat hij gedaan had en de woorden van Walnutdrop die ze later tegen hem uitgesproken had hielden hem bezig. Hij moest inderdaad snel een keer tegen zijn tante zeggen hoe geweldig ze het deed en hoe blij hij was dat zij zijn tante was. Hoe jaloers hij soms ook was op anderen, omdat zij haar aandacht nou veel meer moest verdelen, hij was toch gek op haar. Hij zou het een keer tegen haar zeggen als hij alleen met haar was, niet op dat moment. Zijn blik viel op Graywing. Hij pakte een kleine vis van de prooistapel en liep naar hem toe. Hij legde de vis even neer en knikte respectvol naar de kater. “Hallo Graywing. Mag ik bij jou liggen?” Vroeg hij iets wat voorzichtig.

Tag: Graywing

Wat verward keek ze op, net terug van een jacht terwijl de zon aan het verdwijnen was. Allemaal katten om elkaar heen... Had ze er wel zin in? Kletsen... Daar was ze nou niet altijd goed geweest met vreemden. Ze zag een paar bekenden en besloot het maar gewoon te doen, wat twijfelend liep ze op de groep af. "H-" Even schraapte ze haar keel. "Hallo." Ze glimlachte een beetje, hopend dat was ze deed er niet al te belachelijk uit zag.

» Vrolijk trippelde het katertje het kamp binnen. Hij had het territorium verkend. Zijn humeur was flink opgeklaard bij het ontmoeten van Emeraldtail, een vriendelijke rogue die hem een aantal dingetjes geleerd had. Binnenkort hadden ze weer afgesproken.
Tevreden liep hij naar de prooistapel en pakte er een kleine muis van af. Zo veel honger had hij niet. hij kon de grotere prooien beter voor iemand anders overlaten. Hij zocht een mooi plekje aan de rand van het kamp om zijn muis op te peuzelen.

[Tag: Nog niemand, iedereen welkom!]

Tag: Snowwhite & Butterstar // Lionpaw

Hij krabbelde recht en neeg zijn kop. "Sorry. Ik wou naar euh..." Hij keek om zich heen en zag Lionpaw met een muisje. "...eh ik wou naar Lionpaw gaan, maar toen zag ik euh u niet. En... Sorry." Hij glimlachte onzeker en keek naar Snowwhite die ook een muis vast had. Bearpaw neeg zijn kop ook voor haar. "Smakelijk Snowwhite.", miauwde hij respectvol. Hij zwaaide nog verontschuldigend met zijn staart vooraleer hij naar de prooistapel liep. Daar pakte hij een vis vanaf en liep er mee naar Lion. "Hwoooi!", miauwde hij door zijn vis heen.

» Bij het horen van een vrolijke begroeting draaide hij zijn hoofd in de richting waar het geluid vandaan kwam. Al snel ontmoette hij de blauwe ogen van Bearpaw, de leerling waar hij samen mee trainde. ''Hey, Bearpaw!'' begroette hij hem vrolijk terug. ''Hoe is het? Nog wat spannends meegemaakt de laatste tijd? Ik hoopte vanavond wat verhalen te horen,'' miauwde hij een beetje onhandig met een mond vol van zijn muis.

[Tag: Bearpaw]

Het zwartwitte poesje schoot de nursery uit met een brede grijns rond aar snuit. Ze was echt in een hele goede bui maar bleef even verbaast staan zodra ze buiten was. Waarom zat iedereen nu opeens allemaal met elkaar gezellig te doen? Waar waren ze gezellig aan het doen zonder haar? Onbewust zocht het jonge poesje naar haar vader maar die was niet te bekennen vanaf haar plek nu. Zonder er bij na te denken kwam ze verder naar voren en liet haar ogen in het rond gaan, hopend dat ze hem toch wel vond. Of misschien vond ze wel een van de aardige apprentices die met haar hadden willen spelen. Voor een kitten was het poesje best wel groot, wat al een hint gaf naar haar volwassen formaat. Toch was ze in alles wat ze deed nog een kitten terwijl haar woorden soms een hele andere kant op gingen. Het jonge poesje kon haast niet wachten tot ze een apprentice werd en ook mocht trainen en leren. Ze wilde leren om net zo een goede warrior te worden als haar vader was. Ze schrok zodra haar snuit opeens een vacht tegenkwam. Een kreetje kwam op uit haar keel en ze sprong verbijsterd naar achteren terwijl ze keek naar degene die plots haar pad was gekruist.

Tag: Whoever feels like getting bumped into

Zijn grijze vacht lag gladjes over zijn kleine lichaam, maar toch was de kater ouder dan dat hij leek. Met zijn dertien manen was hij net een apprentice van zeven manen. Niet dat hij zich daar nog wat van aan trok, hij deed het toch prima? Sinds hij was begonnen met trainen in de nacht begon hij zijn poten te vertrouwen en kon nu ongestoord lopen zonder te struikelen of zichzelf voor schut te zetten. Toch mistte zijn sociale skills wel een aantal dingen. Hij ha nu niet echt vrienden met wie hij kon praten of kon dollen als hij daar toevallig wel zin in had. Maar nu het beter ging hoefde hij zich niet meer zo heel veel zorgen te maken daarom. Hij was allang niet meer het magere scharminkeltje dat teveel tijd bij de medicine cat had gespendeerd. Nee hij zag er nu eindelijk veel gezonder uit en begon zelfs goed gespierd te raken. Zijn kleine lijfje bracht hem ook weer genoeg voordelen, hij kon veel meer dan de meeste dachten. Hij viel minder op dus kon zo makkelijker wegsluipen en hij was ook wendbaarder in een gevecht. Kortom genoeg voordelen op te noemen, en dat was iets wat hij nooit in had kunnen zien tot het moment dat het beter ging. Stilletjes voegde hij zich wel een beetje bij de rest maar bleef op een klein afstandje observeren, niet naar iemand toe willen stappen.

Tag: Open

De calico kater liep met een zwiep van zijn staart en kamp binnen, tussen zijn kaken een waterrat geklemd. Het dikke en rossige beest was aan het drinken geweest toen Warpaw hem had gevonden. Gelukkig was het beest te sloom geweest hem te ontkomen en nu had hij een fatsoenlijke vangst om binnen te brengen. Vissen ging het immers niet worden dus moest hij ook wát. Eenmaal binnen zag hij al snel dat het tijd was voor Sharing Tongue. En hoewel de kater een natuurlijke haat had naar de meerderheid van de clan, was dit het perfecte moment zijn twee favoriete hobby’s uit te voeren. Ruzie maken en flirten. Al lag het natuurlijk aan het geslacht van degene waarbij hij zat. Dus liet hij zijn zilveren ogen even over het kamp en diens bewoners glijden. Jammer genoeg was iedereen bezig in een groepje, en dat was iets dat hem minder goed lag. Hij was beter in een één op één situatie. Maar toen viel zijn blik op zijn favoriete Riverclanner; Battlepaw. Hij had het al heel leuk gehad met de kater pesten maar het was een flinke tijd geleden geweest dat hij dit had kunnen doen. Warpaw was benieuwt waarom zijn beste vriend hem ineens had verlaten. Dus legde hij zijn rat op de prooistapel en haalde er een zielig muisje van op. Hij had al gegeten en dit was meer een natuurlijke snack te noemen. Met een grijns en een glans in zijn ogen die niks goeds kon betekenen liep hij richting zijn leeftijdsgenoot. Beiden waren apprentice’s van 13 manen, wat een schande was in zijn ogen. Maar goed, hij had weinig keus dan zijn lot accepteren. ‘Battlepaw’ begroette hij de grijze kat met een brede grijns, alsof ze werkelijk vrienden waren en hij nooit slechte bedoelingen kon hebben.

Tag; Battlepaw
{ Kon het niet laten >3

Tag: Lionpaw

''Hey, Bearpaw!'' Bearpaw glimlachte breed. ''Hoe is het? Nog wat spannends meegemaakt de laatste tijd? Ik hoopte vanavond wat verhalen te horen,'' Hij gniffelde geheimzinnig. "Met mij gaat alles goed en met jouw?" Hij nam een hap van zijn vis, maar slikte hem ook vlug weer door. "Ik heb wel een paar goede verhalen hoor." Hij draaide zijn kop eventjes naar zijn leider. "Heb je me daarjuist gezien?" Hij draaide zich weer naar Lionpaw toe. "Ik liep daarjuist Butterstar omver.", vervolgde hij lachend.

xD

De grijze kater keek een beetje versuft op toen hij een andere kat in zijn richting zag lopen. Hij herkende Creamyfrost, het neefje van. De crèmekleurige kater zag er nog niet al te best uit, maar hij leek al wel een stuk beter. “Hallo Graywing. Mag ik bij jou liggen?” Vroeg hij voorzichtig. Graywing grijnsde even. Nee dat mag niet. dacht hij, maar hij hield zich in. Hij faalde meestal om zich als een volwassene te gedragen, maar tegenover deze jongere warrior wilde hij toch wel zijn best doen. "Natuurlijk." Zei hij daarom vriendelijk. Hij zwiepte vrolijk met zijn staart en nam nog een hap van zijn vis. Daarna keek hij Creamyfrost weer aan. "Nog een goede jacht gehad vandaag?" Vroeg hij met een geïnteresseerde toon.

Tag: Creamyfrost

"Zou ik.. erbij mogen zitten?" Vroeg hij met een grote twijfel in zijn stem. Iedereen was druk aan het praten en voor een keer had hij niet zoveel zin om zielig in zijn eentje de den in te glippen. Hij was maar op de eerste twee apprentices afgestapt die hij had zien zitten. Een zwart witte en een grijze. Voor hun namen moest hij wat dieper graven. Waren het niet.. Lionpaw en .. uh, Bearpaw? Veel van hun gesprek had hij echter niet gehoord, dus de ongemakkelijkheid werd vergroot.

Tag -- Bearpaw & Lionpaw

Tag: Lionpaw & Cedarpaw

"Zou ik.. erbij mogen zitten?" Hij keek om met glinsterende oogjes. Best duidelijk dat hij net iets grappig had verteld. Hij knikte enthousiast. "Ik was net aan het vertellen hoe ik Butterstar omver liep." Hij keek met een onschuldige blik naar hun leider, maar draaide zich snel weer glimlachend naar de twee apprentices.

De grijns van de kater maakte hem even in de war, maar toen hij zei dat het mocht glimlachte hij. “Dankjewel Graywing.” Zijn stem klonk gemeend, hij was echt blij dat hij bij hem mocht liggen. Hij zakte door zijn poten en legde de vis tussen zijn voorpoten neer. Hij nam eerst een hapje, voordat hij antwoord gaf op de andere warrior zijn vraag. “Ja, ik heb een flinke vis kunnen vangen gelukkig. En jij?” Hij nam nog een hap van zijn vis en keek Graywing weer aan. “Hoe staat het met jou apprentice?” Opnieuw ontstond er een glimlach om zijn lippen.

Tag: Graywing

Tevreden kwam ik terug met een aardig vette muis in mijn bek geklemd van de jacht. Met pootkussentjes zakte in de ietwat vochtige ondergrond waar ik op liep wat een verend effect gaf. Ik liet mijn gevangen prooi op de prooistapel vallen om vervolgens op mijn gemak om me heen te kijken. Iedereen was al aan het tongen met elkaar wat een glimlach op mijn gezicht liet spelen, eens zien of ik een gesprek met iemand aan kon knopen.

T A G ;; open

“Dankjewel Graywing.” Zei Creamyfrost waarna hij ging liggen om te eten. Graywing bleef gewoon zitten en nog nog eens een hap van zijn eigen vis. "Een paar kleintjes." beantwoorde de vraag van de andere kater "Maar alle kleine beetjes helpen, nietwaar?" Hij keek een beetje oplettend het kamp rond toen hem gevraagd werd hoe het met zijn apprentice stond. Een beetje trots keek de donkere kater de andere aan. Na een heel jaar warrior te zijn geweest had Butterstar hem zijn eerste apprentice toevertrouwd. Het was tamelijk laat, maar hij klaagde niet. Hij was gewoon niet bepaald een leider of leraar soort kat, en dus kon hij zijn leidster niets kwalijk nemen. "Zeer goed." Zei hij met een glimlach. "Volgens mij leren we allebei elke dag iets nieuws."

Een warme glimlach gleed over haar lippen. Het deed haar goed om te zien hoe de clan zo goed met elkaar samen ging. Ja ze waren weer een clan. En dit betekende dat ze alles aan zouden kunnen. Ze zouden naast haar staan tegenover Thunderclan en de dassen dat wist ze zker. Iedereen zou haar bijstaan. Voor het eerst in weken sloot Butterstar met een glimlach haar ogen en voelde zich niet vreselijk eenzaam. Het moment dat ze haar ogen weer opende draaide haar kopje richting Ashbrook en stapte op haar af en ging naast de gemaskerde poes zitten en glimlachte zacht naar haar. "Hoe was je dag?" Vroeg ze glimlachend terwijl ze wachtte op toestemming om de kattin te wassen.

-Ashbrook

Onderwerp: Re: Riverclans Sharing Tongue