~I’m alright no worries~

Ze trok wat met haar poot terwijl ze langs de Twolegnesten liep. Ze was door haar poot gegaan toen ze uit haar mand gestapt was. Eerst had ze op zichzelf lopen tieren iets wat niet normaal was voor haar, maar ze voelde zich zwak. De ziekte begon zijn tol te eisen en ze werd moe. Toch liep ze in de richting van Rogue gebied, simpelweg omdat ze het niet kon laten. De drang om haar omgeving in de gaten te houden was enorm groot bij haar. Ook al was ze ziek, haar trots zou nooit verdwijnen. Haar lijf straalde ziekte uit, maar haar houding was kalm en zelfverzekerd alsof er niets aan de hand was. Ze liep langs wat boerderijen en weilanden, voordat ze ging zitten. Er lag een emotieloze blik in haar gifgele ogen terwijl ze om haar heen keek. Ze sloeg haar staart om haar middel en gaapte een keer. Haar oren waren gespitst en ze hield alles strak in de gaten, al leek het alsof ze zich helemaal ontspannen had, maar integendeel. Ze was altijd op haar hoede, altijd voorbereid op gevaar. Ze was een autoritaire en kalme kattin, een kattin om rekening mee te houden. Een briesje wind waaide tegen haar grauwe bruine vel, maar ze reageerde er niet op. Ze bleef voor haar uit kijken met een kalm grimasje om haar lippen.

[&Leopardskin]

Leopardskin liep door haar Territory. Niet veel verder op rook ze een kat, de kattin liep er op af. De kat zat niet heel ver van haar Territory, de andere kat leek ziek te zijn. Leopardskin liep er op af, "Wie ben jij? En wat doe je hier?" De kattin wou weten wie ze was, en wat ze er deed. Opeens trapte een van haar kittens haar hard, het gezicht van Leopardskin vertrok. Ze hoopte dat de andere kat het niet had gezien.

Ze keek om toen een Rogue geur haar zintuigen prikkelde. Ze keek naar de kattin die haar kant op kwam lopen en draaide ietsje bij zodat ze haar recht aan kon kijken. Ze snoof iets wat afkeurend toen ze meteen allemaal vragen op haar afgevuurd kreeg. Even gleed haar blik naar de bolle buik van de andere poes, voordat ze haar weer aankeek. De blik in haar gifgele ogen boorde zich kalm in die van de Rogue. “Het is wel zo beleefd om iemand eerst te begroeten of vind jij van niet?” Haar toon was altijd beheerst en rustig, waardoor je niet aan haar kon zien wat er in haar kop omging. “Ik wens aangesproken te worden met u.” Vervolgde ze toen. “Mijn naam is Skinny Love, maar mevrouw is ook goed.” Ze had haar blik nog geen moment van de kattin afgewend. “Ik voel niet echt de behoefde om mijzelf te verantwoorden. Wat is jou naam jonge Rogue?” Ze veegde een keer met haar staart over de grond en legde hem toen weer om haar middel.

Leopardskin knikte naar de oudere kat, "Sorry mevrouw, excuseer mijn brutaliteit. Ik zal er voortaan aan denken u, en anderen te begroeten" Leopardskin had nooit geleerd een kat met u aan te spreken, of te begroeten als ze die niet kende. De kattin had geleerd je te verstoppen, of gelijk te vragen. "Maar wat doet u hier? Ik zie duidelijk aan u dat u een kat van de Twolegs bent" Leopardskin had respect voor deze kat. De kattin vond dan ook dat ze het niet kon maken Skinny Love voor Kittypet uit te maken.

Ze gaf een goedkeurend knikje toen de kattin zichzelf verontschuldigde. Ze zou haar woorden niet accepteren door er iets over te zeggen, een knikje was bij haar al het teken dat ze het haar vergeven had. Als ze er de volgende keer maar op zou letten dan was het goed. “Welke naam draag jij?” Vervolgde ze toen kalm. Het irriteerde haar dat de andere poes opnieuw vroeg wat ze daar deed, al was dat niet aan haar te zien. “Ik ben vaak in Rogue gebied te vinden, maar ook in Clangebied. Ik ben veel minder in Twoleg Place, simpelweg omdat ik graag mijn omgeving in de gaten houdt. Daarnaast wordt ik zenuwachtig als ik te lang bij de Twolegnesten in de buurt ben.” Opnieuw gleed haar blik kort naar de bolle buik van de Rogue kattin. “Krijg je kittens?” Eigenlijk was het een overbodige vraag, want het was duidelijk zichtbaar.

Leopardskin keek Skinny Love aan, "Ik draag de naam Leoparskin mevrouw" De kattin aarzelde even over hoe ze de andere vraag zou beantwoorden, normaal gesproken zou ze het niet toegeven, maar voor de oude poes had ze heel veel respect, en moest ze de vraag wel beantwoorden, dus Leopardskin zei, "Ja, mevrouw. Ik zou het normaal niet aan iemand vertellen, maar aan u, ik heb heel veel respect voor u" Leopardskin keek Skinny Love aan.

“Aangenaam dan Leopardskin.” Zei ze toen de andere kattin zichzelf voorstelde. “Leef jij al lang in Rogue gebied?” Toen Leopardskin vertelde dat ze het normaal tegen niemand zei dat ze kittens kreeg, schudde ze langzaam haar kop. “Je zult het niet lang meer geheim kunnen houden hun. Alleen katten met kittens in hun buik krijgen hem zo bol.” Dat wist ze zelf maar al te goed. Ze had het altijd vreselijk gevonden als ze een nestje kittens had moeten meezeulen, het was altijd alleen maar lastig geweest. “Is de vader ook een Rogue?” Haar blik gleed weer naar die van de Rogue poes. Ze was nou eenmaal nieuwsgierig aangelegd, al bracht ze het altijd subtiel. Ze vroeg nooit direct wat ze wilde weten. Ze draaide er altijd wat omheen.

“Leef jij al lang in Rogue gebied?” Vroeg Skinny Love aan haar, "Nou, niet heel lang, maar ik ben wel altijd een Rogue geweest" Leopardskin's ogen stonden verdrietig, ze dacht aan haar trieste verleden. “Je zult het niet lang meer geheim kunnen houden hun. Alleen katten met kittens in hun buik krijgen hem zo bol.” Leopardskin keek Skinny Love aan, "Heb jij nog tips?" De kattin hoopte het zo lang mogelijk geheim te kunnen houden. “Is de vader ook een Rogue?” Leopardskin dacht na, wat zou deze poes met deze informatie willen? Daarna beantwoordde ze de vraag, "Ja" Leopardskin keek naar Skinny Love, wat voor poes zou dit zijn?

“En bevalt het je hier?” Vervolgde ze rustig. Ze schudde langzaam haar kop toen ze vroeg of ze nog tips had. “Een bolle buik is moeilijk te verdoezelen Leopardskin. Je kunt doen alsof je heel veel of iets verkeerds gegeten hebt, maar uiteindelijk valt het niet meer geheim te houden.” Toen ze antwoord op haar vraag kreeg knikte ze. “En leeft hij ook hier?” Ze vroeg kalm door, zonder aan te dringen. Het waren simpele vragen, met een makkelijk antwoord. Maar uit die antwoorden kon zij heel veel halen, want ze was nou eenmaal super gehaaid.

"Ja, hij leeft ook hier" Leopardskin vroeg zich af wat ze met die vragen wou, maar ze zou zich er niet te veel mee bemoeien, mischien zou de oude poes dan nog wel boos worden, en dat was iets wat de kattin niet wou, en het was makkelikk te voorkomen door alle vrageb te beantwoorden.

Interessant, maar ze besloot er niet verder over door te gaan. Het kon argwaan wekken en dat wilde ze niet. “Is er iemand die je helpt met het opvoeden van de kittens? Dat is niet makkelijk in je eentje.” Sinds ze Kittypet geworden was had ze nooit de kans gekregen om haar kittens op te voeden, maar daarvoor wel en ze wist hoe zwaar het kon zijn. Helemaal als er niemand was die je bijstond. “Heb je een territorium voor je alleen?” Vervolgde ze kalm.

Leopardskin keek kalm naar Skinny Love, "Ja, hun vader helpt mee met opvoeden" Daarna keek ze Skinny Love vragend aan, "Waarom vraagt u mij al deze vragen eigenlijk?" De kattin wou graag weten wat Skinny Love van plan was, dan zou ze misschien haar mond moeten houden, maar het kon ook zijn dat deze oude poes gewoon alles van haar wou weten.

“En wat is precies de naam van de vader? Misschien ken ik hem wel. Ik ken veel katten hier bij naam en gezicht. Het is belangrijk om op de hoogte te blijven.” Vervolgde ze kalm. Haar mondhoeken bewogen iets omhoog toen Leopardskin vroeg waarom ze het allemaal wilde weten, deze kattin was slimmer dan dat ze in eerste instantie gedacht had. “Ik ben liever niet op het verkeerde moment op de verkeerde plek. Ik heb mijn informatie graag paraat als ik iemand tegen kom of een bepaald territorium inloop. Ik ga nergens heen zonder eerst achtergrond informatie te verzamelen en dat heeft mij vaak mijn leven gered.” Legde ze daarna uit.

Leopardskin knikte, deze poes was bepaald niet dom. "De vader heet Memphis" zei ze. De kattin wist niet zeker of ze al haar informatie moest vertellen, maar ze deed haar best tich zo veel mogelijk te vertellen, zonder te veel bloot te geven.

Die kater kende ze niet en ze trok even wat met haar oren. Ze kon er nooit tegen als ze iets niet wist, maar ze zou er wel voor zorgen dat ze informatie over de kater zou verzamelen, zeker als het ging om een nieuw nestje kittens. “Zeg Leopardskin.” Vervolgde ze kalm. “Hoe sta jij tegenover bondgenootschappen?” Vroeg ze vervolgens. Ze had nog geen moment haar blik van de andere kattin afgewend, eigenlijk had ze nog nauwelijks bewogen.

Een glimlach speelde zich rond Leopardskin's mond, ze hield van bondgenootschappen, zijzelf wou ook altijd alles van iedereen weten. "Ik hou van bondgenootschappen, wat voor soort heeft u het over?" Vroeg de kattin aan Skinny Love.

Er kwam een kalm glimlachje om haar lippen toen de kattin haar vraag beantwoorde met een wedervraag. Ze hoopte al dat Leopardskin erop in zou gaan. “Ik weet nogal graag overal het fijne van af. Mijn vraag is of jij informatie voor mij wilt verzamelen. En als jij iets van mij wilt weten ik weet heel veel. Zo hebben wij er allebei profijt van.” Ze wachtte rustig het antwoord van de andere poes af terwijl ze even om haar heen keek.

Leopardskin's glimlach werd nog iets breder toed de oude poes het aan haar uitlegde. "Ik doe mee" zei ze simpelweg. De kattin hield van informatie vergaren, en ook van hetvdelen met anderen, en er zelf ook informatie voor terug te krijgen. Leopardskin wou zelf ook altijd alles van iedereen weten, en dit was de perfecte mogelijkheid.

“Heel goed.” Was het enige wat ze zei, daarna stond ze op. “Er zijn wel een aantal regels. Mijn naam en het woord spionnen wordt nooit gebruikt in de buurt van andere katten. Je verraad mij nooit en belangrijke informatie moet meteen gedeeld worden.” Ze keek de kattin weer aan. “Daar krijg je voor terug dat als jij iets wilt weten je ook bij mij terecht kan.” Vervolgde ze kalm. “Dan wil ik jou verder nog een fijne dag wensen en tot ziens.” Toen liep ze weg zonder verdere vragen van Leopardskin af te wachten. Ze kwam er wel uit, daar had ze wel vertrouwen in.

[Topic uit]

Onderwerp: Re: ~I’m alright no worries~