Just Checking It Out

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

De zon scheen neer op een mooi stuk langs, de wind liet grassprieten heen en weer dansen. En onder de stralen van de zon kwam uit het bos het gestalte van een grote gespierde grijs-witte kater, deze leek er niet helemaal bij te zijn met zijn gedachtes. Hij was echt groot en zeer gespierd en zijn halflange vacht lag perfect over zijn flanken heen. Hoewel er op zijn grote lijf een aantal littekens was te zien, een daarvan op zijn borst en een over zijn wang. Het kon de meeste katten wel een beetje afschrikken maar zonder die littekens was het best een knappe kater. De richting vanwaar hij vandaan kwam duidde op RiverClan, dit werd ondersteund door de geur die de kater met zich meedroeg. Een echte RiverClan warrior, trots op zijn Clan, zijn familie en vrienden. Als je recht in zijn ogen keek zag je een wakende vlam, een vlam van pure wilskracht en moed. Door die innerlijke vlam had hij ook zijn naam gekregen, Flameclaw. Die Vlam lag diep in zijn hart en gaf hem alle kracht die hij nodig had om te vechten. Maar die vlam was nu sterker dan ooit, aangewakkerd door haat, broederschap en liefde. De haat tegen rogue's, de Broederschap binnen zijn Clan en de Liefde voor zijn partner. Hij had ooit nog Bluekit geheten maar dat was gauw veranderd na zijn eerste speelgevecht met zijn broer, hij had zijn broer dan gelukkig niet veel pijn gedaan maar de pure kracht waarmee hij het had uitgevoerd was indrukwekkend, en toen hij er zelfs door de Clanleider op werd aangesproken had hij opgekeken met zijn ogen waar je de Vlam in zijn hart kon zien glanzen. Hij droeg zijn naam ook met trots, en elke buitenstaander die zijn Loyaliteit aan de twijfel legde zou hij uitdagen en bewijzen dat hij loyaal was aan zijn Clan. Binnen de Clan had hij dat al gedaan, ze behandelde hem soms zelfs anders sinds het gevecht met de rogue.

Flameclaw's gedachten werden onderbroken door het getsjirp van een vogel. De grote kater keek op en zuchtte, hij had helemaal geen zin om nu te gaan jagen. hij was hier gekomen voor de rust en niet om wat te doen. Waarom hij voor de rust hierheen was gekomen wist hij zelf ook niet. Langzaam liep hij verder in de richting van de vier bomen die samen daar stonden. Midden in het veld. Vierboom werd het ook wel genoemd. Hier werden de Gatherings gehouden van alle Clans, er werd dan in vrede gesproken over de Clans, en problemen die misschien wel invloed hadden op alle Clans. Zelf was hij er wel eens geweest, het was echt gezellig en je leerde gauw nieuwe katten kennen. Maar als de sfeer omsloeg wilde je er liever niet zijn, maar gelukkig gebeurde dat niet zo vaak. Want als je de woede van StarClan over je heen haalde was je in grote problemen. Hoewel hij zelf niet bang was dat zoiets met hem zou gebeuren, hij had er wel gewoon van gehoord

De ogen van de grote kater zochten een rustig plekje, en daar was het aan de voet van de grote rots. Nu er niemand anders was kon hij eigenlijk ook wel er bovenop gaan liggen, maar dan zou hij in de volle zon liggen en dat wilde hij niet. Ook wide hij de omgeving van laag controleren, hij wist niet waarom maar hij hield er niet zo van om boven iedereen uit te torenen, dit deed hij al omdat hij groot was. Langzaam liep hij naar de voet van de grote rots en rook toen een andere kat. Hij wist niet zeker van welke Clan het was. Meteen sprong hij op de grote rost zelf en keek rond. Hij sloeg zijn nagels uit en zette zijn vacht op. '' Laat jezelf zien!'' zei hij luid en keek zoekend rond op zoek naar de onbekende. De geur duidde naar een niet ergens naar dus veel meer wist hij niet. Zijn ogen bleven zoeken, tot ze uiteindelijk op een gestalte bleven hangen.


As they all fly away

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw had het sowieso niet op onbekende, en al helemaal niet op rogues. Daar had hij een maar al te slechte ervaring mee, en hij hoefde voor de herinerring maar naar zijn schouder te kijken. Kittypets konden gelukkig niet zo goed vechten en waren vaak bang voor Clankrijgers zoals hij en dan was het een makkie om ze te verjagen. en de kat die hij had geroken was er een van SkyClan een jonge poes nog wel. Jonger dan dat hij was, ze was misschien net een krijger, maar veel meer niet. "Wat moet je hier! Je hebt hier niks te zoeken!" De poes blies luid en zette haar haren op. Flameclaw reageerde daarop door zijn nagels vol uit te slaan en haar strak aan te kijken. '' Als ik hier niks te zoeken heb, heb jij al helemaal minder te zoeken,'' snauwde hij kwaad. Zijn ogen priemden zich in die van de poes. Durfde ze wel, hem vertellen dat hij hier niks had te zoeken. Kwaad zwaaide hij met zijn staart heen en weer. Elke spier in zijn lichaam was tot het uiterste gespannen. Opeens liep ze weer op hem af en hij stapte achteruit met zijn oren plat in zijn nek en hij blies dreigend. "Hey, Kom op we hoeven geen ruzie te hebben. Kunnen we niet gewoon vrienden zijn. Ik heb niks tegen katers jij wel dan, tegen poesen? Het enige waar ik niks mee heb zijn poesiepoesen. Ben jij een poesiepoes? Nou dan. Niet zeuren dan." Flameclaw keek haar met woedende ogen aan. '' Als je me nu nog voor poesiepoes gaat uitmaken dan ga je echt te ver. Ik haat ze want ze zijn zwak en vluchten toch wel voor alles. En bovenal haat ik katten die mij voor een hoop dingen uitmaken. Poes of kater het kan me niks schelen.'' Zijn staart zwaaide nu nog heviger heen en weer. '' Ik ben een Clangeboren RiverClan krijger, heeft niemand jou geleerd welke Clan welke geur draagt, SkyClan mormel.'' Hij was echt kwaad en dat was te zien in zijn ogen. "Zo zo, En waar kom jij dan eigelijk vandaan? Ben jij van een tweebeen? Dan kan je hier beter maar zo snel mogelijk weggaan. Of ben je een Rouge? Dan zou ik nu zowieso weggaan omdat ik een hekel heb aan rogues. Behalve mijn broer dan hij is een rogue. Of ben je geen rogue? Ben je een Clancat? Nou, Dan zit je hier goed." Flameclaw siste kwaad dat ze dit vroeg. '' Luister je wel naar wat ik zeg? Ik ben een krijger van de RiverClan, en zeker geen Rogue. Ik ben trouw aan mijn Clan, mijn vrienden en Familie. Ik draag zelfs de littekens van mijn loyaliteit,'' opnieuw zwiepte zijn staart heen en weer. '' Ik haat Rogues, geloof me en as dat broertje van jou mij tegen zou komen zou er weinig van hem overblijven.'' Zijn ogen boorden zich in die van haar. '' En eigenlijk zou ik dat ook met jou moeten doen nu, je bevind je op RiverClan territoria.'' Hij spande zijn spieren opnieuw aan. De poes liep toen van hem weg maar Flameclaw hield haar strak in de gaten. '' Kom mee dan geef ik je een rondleiding bij mijn Clan,'' zei de poes en hij staarde haar aan. Dacht ze nou echt dat hij vrolijk hun territoria binnen zou komen wandelen en zichzelf aan stukken zou laten scheuren? ''Als je het niet erg vind ik blijf liever leven,'' zei Flameclaw terwijl hij bleef staan waar hij stond. Deze poes was echt niet wijs.


As they all fly away

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw merkte dat zijn woorden bij deze poes verkeerd gevallen waren. Ze was geirriteerd, nee, meer gewoon kwaad. Het was leuk om andere uit te dagen zolang je zelf maar niet in de problemen kwam. Als je recht in zijn ogen keek zou de de pure kracht zien, hij was niet bang voor zo'n klein SkyClanmormel als deze poes. Zijn staart zwaaide hevig heen en weer en hij hield elke beweging van de poes in de gaten. Ze ging hem aanvallen, hij had haar tever uitgedaagd maar het deed hem niks. hij zou terug slaan met alle kracht, waarschijnlijk had hij veel minder kracht nodig dan bij die ene Rogue in zijn gebied. die dag zou hij nooit vergeten, dan wel niet door alle littekens, dan wel door zijn gedachtes. Hij had zijn Loyaliteit getoond en zijn kracht. Deze poes voor hem was een klein mormel, en nog jong ook, wat dacht ze wel niet dat ze was? Haar antwoord bevestigde zijn gedachtes, ze was geirriteerd. "Zeg, Ga jij nu lekker me familie uit lopen schelden! Nou dan weet ik wat veel beters. we zullen zien wat jij met mijn broer zal doen!" Flameclaw richtte zijn ogen op de poes. '' dat merk je toch?'' Begon hij en spande zijn spieren aan. '' Ik ben niet bang voor zo'n mormeltje als jij,'' vervolgde hij en hield zijn ogen strak op haar. Hij zag haar in een boom klimmen "We zullen zien wat jij nu tegen mij gaat doen Riversukkel!" Flameclaw sprong opzij, hij voelde wel hoe haar nagels hem eventjes raakte maar onmiddelijk draaide hij zich om en keek aar strak aan. "dat komt ervan! Beetje me familie onteren he, Hoe kun je!" Flameclaw lachte hatelijk en keek haar aan. '' Onteren? Als je familie Rogue is heb je niet eens eer,'' sprak hij honened en keek haar aan. '' Ik heb ten minste familie waar ik trots op kan zijn. Clangeboren en nog altijd aan mijn zijde'' Langzaam liep hij een dreigend rondje om haar heen, hij wist dat hij nu het voordeel had van zijn grootte. Hij kon haar gemakkelijk tegen de grond werken en haar daar houden. "Dat gebeurt er als je met mij en me familie solt!" Zei ze en Flameclaw keek haar aan. '' Is dat dus alles wat je kunt mormel?'' Snauwde hij haar toe. '' Ik weet zeker dat een Kittypet beter vecht dan jij,'' sprak hij honend. Opnieuw haalde ze uit maar dit keer dook hij volledig weg, hij reageerde door zich om te draaien en zich met zijn volle gewicht op haar te werpen. Met zijn klauwen begon hij haar flank te bewerken en boorden zijn vlijmscherpe tanden diep in haar nek. Hij wist dat zijn gewicht haar tegen de grond kon houden.


As they all fly away

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw vond het alleen maar grappig toen de poes zich met alle moeite los probeerde te wurmen. Hij wist dat zijn kracht een voordeel was tegen een kleinere kat. En zeker tegen zo'n mormel dat dacht dat ze hem zomaar even kon verslaan. "Nou, Mijn zusje is WEL Clangeboren, ze is dan wel nog een kit maar dat heeft niks te maken met sterk zijn!" Flameclaw lachte even hatelijk en rolde met zijn ogen. '' Dan heeft jouw Zusje ook geen eer.'' Sprak hij uitdagend, maar meende het toch ook wel. Zijn staart zwiepte hevig heen en weer toen de zwart poes zich onder hem vandaan wurmde. Maar in zijn ogen bleef ze een vervelend mormel, vooral omdat ze jonger was dan dat hij was. Zij kon onmogelijk weten hoe hij in elkaar stak. "En wat mijn broer betreft, Hij staat altijd voor me klaar! Zels toen ik werd aangevallen door een wilde hond, Heeft hij me gered! Jou 'Clangeboren' Famlilie is daar vast te zwak voor! Je voelt je zeker heel stoer omdat jou slappe familie Clangeboren is he! Nou je bent niks meer dan een laffe gemene en zwakke pestkop! Zie je dit liteken op mijn oog!? Dat draag ik met trots! En ik ben tenminste verantwoordelijk! Ik moet contstant op mijn kleine zusje letten! Jij heb het maar makkelijk he!" Flameclaw keek haar strak aan. ''voor de duidelijkheid, mijn broer zou zijn leven voor mij geven zonder te twijfelen, dat zou ook Thunderstorm of menig ander van mijn clan doen!'' Snauwde hij haar toe, niet onder de indruk van haar praatje. '' Kijk zie je dat litteken, en die?'' Zei hij en wees op zijn schouder en op zijn flank, ''dat zijn tekenen van mijn Loyaliteit. Iets dat jij nooit zal begrijpen, want jij hebt geen loyaliteit. en wil je weten waarom? om die eerloze familie van je, ik kan er ten minste trots op zijn dat mijn hele familie loyaal is aan de Clan en ik kan ook trots zijn op mijn kittens, die zullen opgroeien in de Clan waar hun hele familie is geboren en heeft geleefd. Dat zal jij nooit kunnen zeggen, sprak hij kil en staarde haar al die tijd recht aan. '' En makkelijk heb ik het ook niet, je moet niet denken dat je zielig bent, want ik heb meer meegemaakt dan jij in je miezerige leventje. Ik voel me inderdaad stoer, omdat mijn familie sterk is. '' Opnieuw haalde hij kwaad uit met zijn klauw en sprong even heen en weer. Het was duidelijk dat de poes echt kwaad op hem was, en hij wist dat ze dan niet goed vochten, Ze lette dan minder op en dat was makkelijk. De jonge zwarte poes sprong op hem af en sprak weer. "Hier komt dat Skyclanmormel weer! Je weet wel, Die ene die slechter vecht dan een Kittypet!'' Flameclaw spande zijn spieren en ving haar op met zijn eigen kracht. Ze krabte richting zijn oog maar hij trok zijn kop terug en haar nagels naakte alleen zijn snorharen die daar zaten. Daarna zette ze haar tanden in zijn poot en Flameclaw sloeg met zijn klauwen tegen de zijkant van haar kop. ''Zie je Zwakkeling! Als jou Familie net zo is als jij, heb jij wel eer dan? Ik ben misschien nog wel jong, Maar zwak ben ik niet!'' Flameclaw lachte honend en keek haar aan. '' Als je me nu zwak vind, wacht maar af. Dit gevecht is nog niet begonnen mormel. Ik ben nog niet eens opgewarmd.'' Sprak hij met een gemene grijns rond zijn snuit. '' En geloof me mijn snorharen hebben meer eer dan jij ooit zal hebben in je hele leven,'' spotte hij en keek haar recht aan. De poes was duidelijk buiten adem, ze had nauwelijks conditie. Terwijl Flameclaw nog sterk op zijn gespierde pote stond. "Vind je me nu nog zwak!?'' Vroeg de zwarte poes en Flameclaw zwaaide met zijn staart. '' Ja dat vind ik nog steeds en dat zal ik altijd blijven vinden,'' sprak hij kil en sprong nu naar voren en sprong met enorme kracht op haar rug. Meteen boorde hij zijn tanden in haar nek en scheurden met zijn vlijmscherpe klauwen over de schouders van de poes.


As they all fly away