War isn't the right word, not this time

Een voor een opende de groene ogen van de kater. Met een laag gebrom rekte de kater zich langzaam uit terwijl hij opstond. Wat versuft keek de rosse Elite kat om zich heen. Schuur. Kamp. Rustig schudde hij even met zijn kop om wakker te worden. Op een rustig pasje verliet Hellhound de schuur en liep richting de Young One's Tower. De toren was veel te klein voor een kat van zij postuur, dat was al zo toen hij zelf nog een Young One was. Met zijn staart tikte hij de bruine tabby aan zodra hij die had gevonden. Met moeite stond Hellhound enkele secondes later weer buiten.

Kort daarna liep het tweetal door de gebieden om het Bloodclan gebied. Er stond een licht briesje met zo nu en dan een windstoot die wat stof deed opwaaien. Hellhound stopte met lopen en ginh recht voor Lecter staan. Strak keek hij zijn Young One aan. "De training van vandaag wordt wat anders. We gaan een bezoekje brengen aan het Riverclan gebied. Jij gaat voorop totaan het gebied." Zei hij tegen de bruine kater. Lecter was ver genoeg om zich fatsoenlijk te kunnen verdedigen tegen een clankat. Een clangebied bezoeken zou een heel stuk spannender voor de jonge kat, bovendien was het ook leuker voor hem en leerzaam. De reden waarom hij de Young One voorop naar het gebied liet lopen was om te zien of Lecter de weg had onthouden.

{Eerst Lecter, later Warpaw en nog later open}

Hij werd wakker gemaakt en de geur van zijn mentor deed hem al snel denken waarom. Een training. De tabby opende zijn ogen en zag nog net de rode schim de toren uitglippen, met de nodige moeite natuurlijk. Lecter glimlachte even om het aangezicht en bedankte zichzelf dat hij nog een beetje klein was en makkelijk door al die openingen kon glippen. Dit deed hij dan ook met makkelijkheid.
"De training van vandaag wordt wat anders. We gaan een bezoekje brengen aan het Riverclan gebied. Jij gaat voorop totaan het gebied." Ze hadden een heel stuk moeten lopen en om eerlijk te zijn brandden zijn poten wel een beetje. Toch zette hij door, dat was toch een mentaliteit van een bloodclan kat? De woorden deden hem echter wel verbaasd opkijken. Was het dan nu tijd? Hij knikte.
Zo nam hij de leiding en begon eerst de lucht af te speuren. Daar moest hij meerdere geuren van elkaar scheiden, ook meerdere clangeuren. Uiteindelijk rook hij de rotte visgeur en begon hij deze te volgden. Zo nu en dan maakte hij een verkeerde draai, maar probeerde hij deze zo op te lossen alsof het leek dat het in zijn plan had gezeten. Uiteindelijk hoorde hij het geruis van de grote rivier en keek hij tevreden achterom.

De blauwe ogen van de Young One stonden enkele secondes verbaast waarna er bevestigend werd genikt. Rustig volgde Hellhound de kater richting het Riverclan gebied. Hier en daar bespeurde de Elite kat wat foutjes in de weg van Lecter. Echter werden die snel hersteld, zo hoefde hij er niets van te zeggen. Na een tijdje lopen kwamen ze aan bij de Riverclan grens. "Vanuit hier ga ik weer voorop. We gaan eerst water opzoeken, waarom vertel ik je dan wel." Zei Hellhound waarna hij de grens overstak het Riverclan gebied in. Hier was hij meerdere malen geweest, zo wist hij welke richting hij op moest lopen om water te vinden. Al snel begon de geur van water zijn neus binnen te dringen. De twee kwamen aan bij een smal riviertje, net diep genoeg om in te zwemmen. Daar stopte de rosse kater en wendde zicht tot zijn Young One. "Wat denk je dat de bedoeling is nu?"

Onderwerp: Re: War isn't the right word, not this time