So tis is the Waterfall {Open

Spinpaw glipte het kamp weer uit. Deze keer wou hij iets nieuws ontdekken, wat hij nog nooit had gezien. De waterfull. Hij liep met een snel tempo naar de grens van de riverclan. Het was vroeg en er was heel wat mist. Veel kon hij erdoor niet zien. Hij voelde net zijn poot in de grond zakken en nat. Spin trok zijn poot direct terug. Wat was dat? De mist vervaagde en hij kon al wat beter zien. In het nat was er iets aan het bewegen. Hij stak zijn poot in het nat en zag dat hij er al was. Het harde geluid van de waterfull maakte hem wakker. Het leek wel op een paradijs. Hij staarde naar het wilde water dat naar benden kwam.

~Open~

Ripa sloop dit keer door weer een territorium, hij wist nooit echt waar hij was. Hij kwam wel altijd terug maar dan met vreemde weggentjes, hij staarde in het rond. Hij moest Clanners laten zien dat Bloodclan gevreesd was, de Elite waren namelijk de sterkste katten. Zelf begreep hij er weinig van, helemaal na zijn taken. Vaak zag hij Bloodclanners alleen Clanners van hun territorium af jagen, wat als je ze liet krijsen tot zij bijna dood waren en dan zouden ze bij hun leider gaan smeken. Hij deed al de laatste tijd nu deze dingen, vaak was hij buiten de Elite voor de Bloodclan. Hij sloop verder, hij keek in het rond een geur kroop zijn neus in. Hij moest en zal Claw helpen met zijn overheersingen, hij zal trouw blijven. Hij zal hem beschermen met zijn eigen leven, hij ging dichter naar de grond. Alleen hij schrok van een geluid, hij dook naar achteren. Hij staarde kort in het rond waarvan het vandaan kwam, hij zag een kat staan bij het water maar ook ging het water omlaag. Even schudden hij zijn kop, hij moest niet bang worden van zomaar water. Hij sprong naar de kat toe met uitgeslagen klauwen, hij sloeg een paar keer tegen de flank van de kater.

De geur van Thunderclan was sterk in haar neus binnengedrongen, wat haar even tegen haarzelf deed grommen. Konden die beesten hun niet met rust laten en ermee leven dat ze hun territorium hadden afgepakt? Verbaasd schoot haar kop omhoog toen ook Bloodclan geur bekend werd, en... Bloed? Niet veel maar je kon het ruiken. Toen ze zag dat een Elite kater op een Thunderclan kater lag rende ze in een soepel beweging erop af en gooide zonder moeite de kater ervan af. Ze was niet veel ouder, maar stukken groter en sterker. "En wat moeten jullie, beiden, op Riverclan territorium?" Zei ze fel, de katers aankijkend.

Spinpaw kreeg onverwachts nagels in zijn zij. Hij gromde terug. Spin wou net zijn poot tegen de kater meppen toen een poes hem van Spinpaw wegduwde. Een paar snelle likjes gingen over de snee van zijn flank. Liefst wou hij nu in het water duiken. "Ik was hier omdat ik deze waterval ooit eens wou zien. En ik zal nu terug keren naar mijn clan." Spinpaw boog zijn hoofd. Hij wachte nu alleen op een antwoord.

Ripa vocht tegen de kater onder hem, alleen kwam er een andere kat aan die hem van de gestreepte kater af kreeg. Hij gromde en keek kwaad naar beide katten, hij was in een hoek gedreven. "En wat moeten jullie, beiden, op Riverclan territorium?" Zei de kattin die hem van de kater had af gegooid. Ze moesten de Bloodclan herkennen, hij staarde de twee katten aan en wist echter niet wat hij moest doen. Hij wist namelijk niet wat hij moest doen, hij moest Claw volgen zelfs als het zijn dood zou betekenen. Bloodclan zou herinnerd worden, het zou gevreesd worden. Hij was een sterke kater had veel gevochten, alleen wist hij zijn verleden niet meer. "Ik was hier omdat ik deze waterval ooit eens wou zien. En ik zal nu terug keren naar mijn clan." Sprak de kater waar hij bovenop had gesprongen. Alleen hij sprak niks, Ripa sloeg met zijn staart en rende recht op de kattin af. Het was zijn taak, hij had zijn hele plan al bedacht hoe hij haar zou uitschakelen. Moorden deed hij niet, nog niet. Hij haalde uit naar haar gezicht, waarna hij probeerde om op haar rug te klimmen en haar flank open te reten. Hoe meer ze gewond was, hoe meer ze zou vrezen. Hij probeerde met zijn klauw door haar borstkas te boren om een diepe wond te veroorzaken, misschien dachten andere dat hij zwak was alleen kracht had hij wel. Hij sprong weg en gromde, hij wilde bloed zien en geen kattin dat ze alles met woorden kon oplossen.

Vreemde geuren - die duidelijk niet tot de riverclan toebehoorden - waren te ruiken op zijn gebied, vlakbij de waterval. Met een geïrriteerde en chagrijnige blik vooruit gericht liep Panthergrowl de kant van de vreemdelingen op. Ergens halverwege pikte hij ook de geur van Futuresong op. Hopelijk was ze aan het samenwerken met vreemdelingen en kon hij haar daarvan beschuldigen, zodat ze uit de clan geschopt werd of iets in die richting.
Helaas voor Panther bleek dit niet het geval te zijn, nee, ze was de anderen aan het wegjagen. Er was een thunderclanner en een andere kat van wie hij de geur niet helemaal snapte. De grote, grijze kater rook thunderclan en bloodclan door elkaar, maar bij allebei de geuren was het toch weer net wat anders. Verward staarde hij naar het mormel. Zou dat 'Bonepaw' zijn over wie zoveel verhalen verteld was? Want dan zou het verklaren waarom hij verschillende geuren had.
"Opdonderen," Grauwde hij, maar werd compleet genegeerd en de kleinere kater gooide zich zonder waarschuwing op Futuresong en begon haar gezicht te bewerken waarna hij zijn klauwen over haar zij haalde. Met een zucht kwam Panthergrowl overeind - hij moest de dame in nood helpen, al had hij nog zo'n hekel aan d'r. Hij gromde hard en zette zijn nekharen gevaarlijk overeind, zodat zijn grote gestalte zeker het dubbele was van de kleine kater die zijn deputy aangevallen had. Hij klapte zijn nagels uit, die hij een paar dagen eerder geslepen had - want hé, hij moest er nog wel knap uit zien. Hij duwde de ander met zijn klauw van de rug van Future af en gooide hem op de grond, waarbij hij zijn nagels over het litteken liet gaan die de snuit van Bonepaw sierde.

{ Ik ga er even van uit dat de aanvallen gelukt zijn ^^

Ergens vond ze het wel zielig voor de kleine kater, maar voor ze wat kon zeggen kwamen er nagels langs haar gezicht. Een luide grom, niet van pijn maar van irritatie kwam uit haar mond terwijl de kater op haar rug klom, waarna ze even begon te lachen. Maar voor ze wat kon doen was het gewicht al van haar af, wat haar deed opkijken. Ze keek de kater ongeamuseerd aan, dacht hij dat ze hulp nodig had om een of andere Bloodclan apprentice-achtig-iets uit te schakelen? "Thanks I guess. Was niet nodig, maar het was aardig. En dat waardeer ik." Ze knikte en richtte haar blik op de Thunderclan apprentice. "Je hebt het gezien. Maak dat je wegkomt." Zei ze fel, ook al voelde ze mee de kater moest een lesje leren. "En nu jij, klein opdonder. Wie denk je dat je bent?" Sprak ze, terwijl Panther zijn nagels over zijn snuit haalde. "Oh! Maar natuurlijk. Wij moeten zogenaamd, de Bloodclan vrezen? Niet waar." Grinnikte ze. Future zette haar borst vooruit, niet opzettelijk maar het gebeurde. "Luister, Bloodclan kan een clan als wij, níks aan doen. Dus jij vooral niet." Ze zuchtte geïrriteerd. "Panther, wil je dat ik je met rust laat, dat ik van hem af kom, of uhm, teamwerk?" Ze wist niet zo goed wat ze moest doen gezien hij haar niet mocht. Maar hij was een clangenoot, right?..

<

Spinpaw zag de bloodclan kat op de deputy springen. Toen Spinpaw de poes wou helpen was er een andere warrior al komen helpen. Spinpaw was de jongste van deze groep en waarschijnlijk niet veel kracht. Wanneer Futersong naar hem richtte zette hij een paar stapjes naar achteren. Zijn poten kregen opnieuw kracht en rende zo snel. Met een snelle blik keek hij nog eens naar de waterval. Zo mooi! De riverclan katten kunnen die jonge bloodclan kat wel aan veronderstelde hij.

~ Ik ben uit het topicje

Ripa keek de twee katten aan die hem aangevallen hadden, zijn wonden prikten van wat ze beiden hadden aangericht. De andere kater was weg gevlucht, het was ook de jongste. Hij haalde zijn schouders op, de kater had hem 'aardig' gevraagd om weg te gaan. Alleen besloot hij dat niet te doen, hij kon heus wel de twee aan. Hij was sterk en had veel kracht, ze konden hem onderschatten maar niet zo erg. Hij liet een grom horen, hij zal diepen wonden aanrichten en geen wonden waarvan hij geen spijt kreeg. Dit was voor Claw, hij zal zijn best ervoor doen. "Thanks I guess. Was niet nodig, maar het was aardig. En dat waardeer ik." Sprak de kattin tegen de kater die hem al wonden had aangericht. "Je hebt het gezien. Maak dat je wegkomt." Zei ze fel tegen de jongere kater, die ook al op de vlucht was geslagen. Bang was hij niet, hij luisterde naar de twee katten voor hem maar waarom. Zijn ogen versmalde, "En nu jij, klein opdonder. Wie denk je dat je bent?" Sprak de kattin, weer ontsnapte een grom. Boven zijn neus zat een kras, het bloeden ook het op halen van zijn rimpels boven zijn neus deed pijn. "Oh! Maar natuurlijk. Wij moeten zogenaamd, de Bloodclan vrezen? Niet waar." Grinnikte de kattin daarna om hem zo wat te beledigen. Hij wiebelde kort met zijn oren, hoe konden hun dat weten. Hij haalde kort zijn schouders op, hij was niet echt kwaad, hij luisterde naar zijn gevoel. "Luister, Bloodclan kan een clan als wij, níks aan doen. Dus jij vooral niet." zuchtte de kattin geïrriteerd waarna ze zich naar de kater omdraaide. Ripa wachtte tot ze uitgepraat waren, respect had hij wel voor elke kat. Zelfs als ze zijn kop eraf wilde rukken, "Panther, wil je dat ik je met rust laat, dat ik van hem af kom, of uhm, teamwerk?" Vroeg ze aan de kater. Ripa staarde beide aan, hij ging rustig zitten en krulde zijn staart rond zijn lichaam en begon even zijn staart te likken. Toen hij klaar was met zijn grote wasbeurt en wist dat de katten klaar waren haalde hij weer zijn kop op, "Zijn jullie klaar?" Vroeg hij rustig waarna hij weer op vier poten stond als of hij geen schram had opgelopen. Zijn nagels waren erg lang net zo als zijn hoek tanden, hij rende naar de kater toe maar in de plaats van aanvallen rende hij langs de kater en viel de kattin aan met zijn vlijm scherpe klauwen zette hij die in haar flank. Hij wilde het vlees onder zijn nagels voelen waarna hij door raasden naar de achterkant, als hij het niet op Elite kon spelen moest hij zijn eigen techniek gebruiken. HIDE AND SEEK, hij had die bedacht. Dat was een van de dingen die hij kon onthouden, hij vocht dan tegen meerdere katten waarna hij een soort van zou verstoppen en op de katten af zou sprinten als ze het juist niet zouden merken. Hij kon ook in het midden van de groep gaan zitten en alle klappen ontwijken, alleen zou zoals altijd er wel een raken. Hij sprintte een boom in waarna hij de hoogte gebruikten als zijn voordeel, hij hapte naar een fruit in de boom. Een peer, hij sprong daarna direct op een van de katten. Of dat probeerde hij anders zou hij de peer altijd tegen iemands hoofd kunnen aansmijten, dat noemde we peer power.

OCC: PEER POWERS ACTIVATE xD

De blik die hij kreeg was niet van harte, en met een even ijzige blik keek hij terug naar de kattin. Het verbaasde hem dan ook dat Futuresong hem toch bedankte. "Thanks I guess. Was niet nodig, maar het was aardig. En dat waardeer ik." Hij knikte haar toe - want hé, ze was een deputy en dan was een beetje respect nog wel op zijn plaats, ook al wilde hij haar graag van haar rank afgooien. Future begon tegen de thunderclanner te praten, die ook meteen wegliep, en hij grijnsde in zichzelf over de laffe reactie van de apprentice. Nou, dat was duidelijk niet de 'Bonepaw' waar hij zoveel over gehoord had. De ander leek verdacht veel op de omschrijving. Hetzelfde litteken op zijn neus en dezelfde tabby vacht, enzovoorts.
"We vallen hem samen aan, hij heeft al meerdere katten vermoord." Gromde hij met een opgezette vacht en wisselde een blik met Futuresong. Hopelijk had zij ook de touwtjes aan elkaar geknoopt en had ze door dat hij de beruchte Bonepaw was.
Toen de jonge kater opeens een boom inschoot keken zijn gele ogen verrast maar behoedzaam. De ander zou zichzelf toch niet zomaar in een boom vastzetten, tenzij hij heel goed kon klimmen. Dat zou de bouw niet verklaren. Toen hij de boom weer uitsprong met een peer tussen zijn tanden keek Panther nog verbaasder. Wat was hij van plan? Wat hij wel wist, was dat zodra de apprentice op zijn vier pootjes belandde hij hem aan zou vallen.

Ze knikte, het zou wat worden maar ze konden dit. Gelijk kneep ze haar ogen tot spleetjes toen de kat een boom in klom, wat nu? Ging hij zich verstoppen ofzo? Toen hij op haar af kwam rennen sprong ze in een soepele beweging opzij, als ze iets kon in gevechten was het ontwijken, en dat was dan ook haar tactiek. Ze grauwde naar het kleine katertje, inmiddels had ze bedacht dat dit wel Bonepaw zou kunnen zijn. "Je zou beter dan dat moeten doen." Ze trok haar wenkbrauwen op, wat moest hij met een peer?

Ripa merkte dat hij neer kwam, alleen op geen enkele kat. Hij had de peer nog tussen zijn kaken geklemd, "We vallen hem samen aan, hij heeft al meerdere katten vermoord." Vertelde de kater de andere Riverclan kater. Hij had nog geen enkele kat vermoord, waarom verdacht iedereen hem ervan. Hij wist in ieder geval van niets, "Je zou beter dan dat moeten doen." Sprak de kattin. Hij haalde zijn kin op, hij gooide de peer tegen de kater aan waarna hij de kattin probeerde te vloeren om zich laag te maken en haar voor poten vast te pakken en haar neer te halen. Een van de twee, zou een litteken moeten oplopen of iets anders. Hij wilde niet falen, niet nog eens. Hij sprong daarna met zijn achter poten tegen de kattin aan om tegen de kater aan te springen, twee tegen een. Hij sloeg met zijn rechter voorpoot naar het gezicht en met zijn andere poot haalde hij uit naar de borst die de kater had, bloed wilde hij voelen. Hij probeerde met zijn klauwen in het lichaam van de andere katten te haken, hij drukte daarna de kater weg zodat hij weer op zijn eigen plaats stond waar hij geland was. Hij raapten zijn peer op, hij grijnsde. Het leek net of hij danste met een roos tussen zijn kaken geklemd alleen was dat de peer, hij gooide daarna de peer terug naar de boom. Vroeg of laat zouden er andere peren eruit vallen, zijn perfecte ontsnapping. Maar dat was voor later, hij zou nu hun twee gaan verwonden. Hij had namelijk maar kort de tijd als de peren uit de boom zouden donderen want dat gebeurde er met rijpen peren.