Ceremonie mei

Met een arrogante zucht ging Thorn zitten. Everstar's stem had over het kamp geklonken en ze was dus, samen met alle andere katten, naar voren gekomen om naar haar 'wijze' woorden te luisteren. Ze ging rustig liggen en het enige waaraan je kon zien dat ze een klein, heel klein beetje enthousiast was was dat haar oren overeind stonden en niet zoals je vaak zag half in haar nek gedrukt. Haar blauwe ogen staarden omhoog terwijl ze naar de ceremonie luisterde. Waarom moest die Everstar eigenlijk op de hogerots staan, en niet de katten die aan de ceremonie meededen? Die waren toch veel belangrijker, want daar ging het toch uiteindelijk om?

Het was een lange ceremonie en na een korte tijd was de concentratie op de rode leider haar woorden al weer weggezakt. Toen ze de naam van haar zusje hoorde was deze er gelijk weer bij. Oh. Ze waren al bij het geven van een mentor. Oeps. Meteen ging Thorn rechtop zitten en luisterde nu weer aandachtig. Broken had een gedeelde mentor, genaamd Blizzardleap. Nooit van gehoord, dacht de witte apprentice en ze knikte naar haar zus. Meteen daarna was zijzelf aan de beurt en ze knikte goedkeurend toen ze hoorde dat ze getraind werd door de deputy. Niet verkeerd, niet verkeerd. Whitelion had namelijk nogal een reputatie, niet bepaald een geweldige onder alle clans, behalve de Windclan natuurlijk - en zelfs daar spraken sommige katten nog kwaad over hem. Ze was wel tevreden met hem als haar mentor, misschien kon ze nog iets van hem leren.

Met een zelfverzekerde uitdrukking trippelde ze op hem af en ze duwde haar lichtroze neusje tegen de zijne aan. Ze glimlachte. "Wanneer beginnen we?" Vroeg ze nieuwsgierig, al verborg ze die nieuwsgierigheid zo veel mogelijk. Ze mocht niet meteen opwarmen bij deze dude, hij moest zichzelf eerst waardig bewijzen en zelfs dan zou ze haar muren niet helemaal naar beneden laten.

Barkpaw keek direct op toen de oproep van Everstar zijn oren bereikten. Zijn oortjes stonden nieuwsgierig en enthousiast naar voren, wetend wat er nu zou komen. Hij trok zichzelf recht en liep direct met een simpele tred naar de open plek waar hij zichzelf neer zette, wachtend op de komende woorden van de leader. "Barkpaw, Tinderpaw, Walnutpaw, Gingerpaw en Echopaw. Jullie hebben manenlang getraind om alle technieken te leren en de warrior code te begrijpen. Nu zijn die trainingen voltooid. Zweren jullie dat jullie de warrior code hoog zullen houden en dat jullie de clan zullen beschermen met jullie leven?" HIj richtte zichzelf echter al snel terug recht toen de leader zijn naam uitsprak. Toch hield hij zijn blik op de grond gericht en maakte geen rechtstreeks oogcontact met Everstar. Sinds het voorval met die ene rogue en het moment dat Everstar een leven had verloren in zijn bijzijn, had hij haar altijd al ontweken. De rest van de ceremonie ging als een vaag geluid aan hem voorbij. Pas toen de leader van de rots afsprong, richtte hij zich op en liet zijn blik even naar Thornpaw gaan, één van de nieuwe apprentices van Whitelion. Even kneep hij zijn oogjes tot spleetjes. Ergens was hij wel jaloers dat hij zijn mentor, Whitelion, nu moest afstaan aan andere apprentices. Wie ze ook waren, ze zouden hem nooit kunnen vervangen. Barksound schudde even vluchtig zijn vacht uit en trippelde vervolgens naar de warriorsden om deze te inspecteren. Deze nacht zou hij hier nog niet zijn intrek nemen. Nee, deze nacht zou hij de wacht houden zoals elke nieuwe warrior deed. Hij keek nog een enkele keer achterom om een blik te werpen op Whitelion en verdween vervolgens de warrior den in.

"Laat alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen!" Bij het horen van deze woorden sprong Flashpaw op, en kwam de apprentices den uit om te kijken wat er aan de hand was. Een mededeling? misschien een ceremonie? Hij hoopte het laatste. De korte tijd dat hij apprentice was geweest had hij geen mentor had gehad. Logisch aangezien er in verhouding niet veel warriors waren, maar misschien zou de komende ceremonie dat veranderen. "Barkpaw, Tinderpaw, Walnutpaw, Gingerpaw en Echopaw. Jullie hebben manenlang getraind om alle technieken te leren en de warrior code te begrijpen. Nu zijn die trainingen voltooid. Zweren jullie dat jullie de warrior code hoog zullen houden en dat jullie de clan zullen beschermen met jullie leven?" Het was dus toch een ceremonie.

Flashpaw keek rustig toe hoe de rest van de ceremonie verliep tot Everstar eindelijk was aangekomen bij het gedeelte waar de bestaande apprentices een mentor kregen. Ze riep hen allemaal naar voren, en nerveus liep Flashpaw naar de highrock. Het voelde ongemakkelijk om door zoveel katten bekeken te worden. Hij was als eerste aan de beurt. "Flashpaw, Purepaw, jullie beiden zullen getraind worden door Smokemask." Flashpaw knikte. Hij kende Purepaw wel en hij wist ook wel zo ongeveer wie Smokemask was dus dat viel nog wel mee. Hij keek het kamp rond en lie toen op zijn mentor af. "Ik ben Flashpaw." Zei hij nogal nerveus. "waneer begint de training?"

"Laat alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen!" Een beetje zenuwachtig zat Smoke aan de rand van het kamp. Hij kreeg een zetje van een queen, en liep toen voorzichtig naar de grote groep katten. Hij had zeker de apprentice hoogte nu, misschien werd hij ouder geschat. "Barkpaw, Tinderpaw, Walnutpaw, Gingerpaw en Echopaw. Jullie hebben manenlang getraind om alle technieken te leren en de warrior code te begrijpen. Nu zijn die trainingen voltooid. Zweren jullie dat jullie de warrior code hoog zullen houden en dat jullie de clan zullen beschermen met jullie leven?" Een glimlach gleed over zijn snoet toen hij zijn rood-witte vriend zag. Ginger zweerde het. "Dan, Barkpaw, zal jouw naam voortaan Barksound zijn. Tinderpaw, jij zult vanaf nu Tinderlight genoemd worden. Walnutpaw, jouw nieuwe naam is Walnutdrop. Gingerpaw, jouw naam wordt Gingertail. En Echopaw, jij zult vanaf nu Echovoice heten. StarClan waardeert jullie doorzettingsvermogen en loyaliteit. Draag jullie namen met trots en zorg op jullie beurt dat WindClan trots kan zijn op jullie." Voor een moment was de kater al zijn verlegenheid vergeten, en riep de namen luidkeels mee. Gingertail. Hij prentte de naam goed in zijn hoofd. Hij zag dat andere kits, onder andere zijn siblings naar voren stapte, en volgde hen voorbeeld. Het liefst keek hij nu naar zijn poten, maar dat zou onrespectvol zijn. "Mossykit, Whitekit en Smokekit. Jullie zijn zes manen oud en klaar om te beginnen met jullie trainingen. Mossykit, jouw nieuwe naam wordt Mossypaw. Gingertail zal jouw mentor zijn. Whitekit, jij zult Whitepaw genoemd worden en Walnutdrop zal je trainen. Smokekit, jouw naam is vanaf nu Smokepaw. Silhouetteheart zal je leren wat hij weet." Mossy zou getrained worden door Ginger! Een moment voelde hij een gevoel van jaloersheid, maar schudde het snel van zich af. Hij moest blij zijn voor zijn broer. Ginger zou hem vast niet vergeten... Toch? De kersverse apprentice liet zijn groene ogen even over de menigte gaan. Waar was Silhouetteheart? De traditionele begroeting werd gedaan, en Smokepaw ging vervolgens aan de kant staan. Hij luisterde rustig naar de rest van de ceremonie, en voelde een steek in zijn hart toen hij een jonge kat elder zag worden. Rotdassen. Na de ceremonie liep hij eerst even naar zijn broertje. "Gefeliciteerd," Zei hij, in zijn gebruikelijke zachte stem. Hij gaf Mossy een lik, en besloot nog even een bezoek te brengen aan Gingerp- Gingertail. Smoke zag al dat de kater naar de warriors liep, dus hij moest snel zijn. "Ginger!" Hij ging naast de warrior staan. Een grote glimlach stond op zijn snuit. "Gefeliciteerd! Je zal vast een geweldige warrior zijn." Hij zou zo wel met zijn mentor praten. En dan moest hij ook nog een nest maken, stress, stress! Even alles vergeten, en met de kater praten.

De ceremonie begon. Zijn laatste ceremonie, de laatste ceremonie waarin hij aan bod zou komen. Hij zou worden benoemd tot Elder, alles behalve volgens zijn droom tot enkele moons geleden. Hij wilde warrior worden en na vele moons werken voor de clans als oude kat Elder worden. Niet na een gevecht met een das en een paar zware wonden. Op zich was het al een wonder dat hij het had overleeft en was hij er nog wel redelijk vanaf gekomen. Voor de zelfde prooi had de das hem vermoord voor hij de das had kunnen weg jagen. Er viel niets aan te doen, alles wat de kater nu kon doen was opletten tijdens de ceremonie. Eerst werden een paar apprentices tot warrior benoemd, vervolgens een paar kittens tot apprentice. Ook werden er mentoren uitgedeeld aan de nieuwe apprentices en de apprentices die zonder mentor zaten. "Vaporpaw, kom naar voren", zei Everstar vervolgens. Het was zijn beurt. Aan de manier waarop hij opstond was te zien dat hij nog niet helemaal was genezen. Voorzichtig liep hij tussen de katten door tot hij voor de menigte stond. Door het missen van het zicht aan zijn ene oog door het gevecht kon hij weinig diepte of breedte zien. Daardoor wilde hij nog wel eens net iets te ver naar een kant of net iets te vroeg op de staart van een kat stappen. Dat was een belangrijke reden waarom hij geen warrior meer zou kunnen worden. "Ook jij hebt trainingen gevolgd, maar twee manen geleden heeft een das die trainingen onderbroken. Je bent inmiddels grotendeels geheeld, maar door de blijvende gevolgen is het voor jou niet mogelijk je trainingen af te ronden. Vaporpaw, vanaf nu zul je bekend staan als Vaporfall. Er wordt een nest voor je gemaakt in de elders den." Vertelde de Leader waarop de nieuwe Elder bevestigend knikte. Voorzichtig liep hij weer terug naar de plaats waar hij zat. Op die zelfde plaats ging hij weer zitten. Vaporfall sloot zijn ogen, overal om hem heen liepen er mentoren en apprentices rond. Ze waren naar elkaar opzoek of gingen net weer terug naar hun den.