I've missed you |AIRPAW|

De zon was nog maar net onder gegaan en eindelijk kon ze haar zusje opzoeken. Na dagen wachten en zorgvuldig plannen wist ze wanneer ze het beste het territorium in kon sluipen, net na het vallen van de avond. Dan gingen de warriors hun prooien op de prooi stapel leggen en maakte ze zich klaar voor de patrouilles. "Airpaw?" Haar stem was als de fluistering van de wind, zo zacht. Ze hoopte dat haar zus haar gehoord had, al was dat zeer onwaarschijnlijk. In de verte hoorde ze de clangeluiden en ze moest toegeven, ze mistte de warmte van haar familie. Het was in de Bloodclan dan wel fijner, vrijer, maar haar familie mistte ze ontzettend hard.

+Voor nu alleen Airpaw/kit

De bekende tabby vacht van haar zus kwam in beeld. Een spinnend kopje werd in haar pels geduwd en al snorrend duwde ze haar neus tegen haar zus. "Dappledpaw! Wat doe je hier? Straks had een andere Shadowclaner je opgemerkt!" "Ik heet nu Five," Miauwde ze met trots, niet dat ze haar vroegere naam niet mooi vond. Maar deze naam had ze zelf mogen kiezen. "Naar de vijf geweldige katten die ik moest achterlaten." Miauwde ze er iets zachter achteraan. "Al ben ik meer dan blij je weer te zien" "Ik ben ook blij om jou te zien! Vertel, wat is er nog gebeurd in de Clan?" Miauwde ze snorrend, waarna ze ging zitten en haar pluizige staart over haar voeten sloeg.

~Five ziet er echt gek uit met haar nieuwe ava xD

"Niet veel, eigenlijk. Alleen... weet je nog die deputy Lionroar? Die van de Windclan? Die heeft zich bij de Shadowclan aangesloten, nadat hij Shrewstar had gered van dassen." Haar ogen werden groot van ongenoegen. Was hu-haar leider, het was niet meer hun leider. Was haar leider nu echt zo zwak geweest om de hulp nodig te hebben van een Windclanner? "Dat meen je niet! Dat is gewoon een belediging! Zo'n verachtelijke Windclanner in de Shadowclan! Hij had pas nog tegen ons gevochten en nu vecht hij samen met ons!? Is Shrewstar gek geworden! Wie weet hij is wel een spion!" Raasde ze kwaad, was die zwart-witte kattin nu helemaal gek geworden? "Dat ga je niet aan je leider vertellen, toch?" Ze knipoogde naar haar zus. "Dat muizenbrein moet niet alles weten." Een grijns hing rond haar lippen.

"Inderdaad! Wacht maar, straks zal die vieze Hazenvreter ons allemaal verraden!" Bevestigend knikte ze. Straks zouden er nog kittypets of rogue's bij komen! Stel je voor! Ze had respect gehad voor Shrewstar, en dat had ze nog steeds, maar deze beslissing kon ze niet begrijpen. "En hoe is de Blood- eh, Elite? Is het wat je wilde?" Ze glimlachte, ja het was wat ze wilde. Ook al had ze haar familie ervoor moeten achterlaten. Ze was eindelijk vrij. "Het is best wel chill! Als je geen prooi kan vangen, pech. Gevechten gebeuren er dagelijks, al doe ik daar niet zo graag aan mee. Het is eigenlijk een klein zooitje ongeregeld, maar het is wel leuk. Ik ben eindelijk vrij, geen stomme clanregels meer. Al moet ik wel toegeven dat ik jullie mis." Hoe zeer ze haar familie ook miste, de Bloodclan zouden ze nooit aankunnen. Ze wou hen niet verplichten om te doden, enkel als ze dat zelf wouden. Maar ze wist ook wel dat dat niet ging gebeuren. "Je weet dat je altijd mag terug komen naar de Shadowclan he?" Ze schudde met haar hoofd. "Het is niet omdat ze een Windclanner in de clan toelaat dat ze een apprentice die zelf uit de clan is gestapt er ook terug in mag. Ik wil niet als de mislukte kat met hangend hoofdje terug komen, hoezeer ik jullie ook mis." Miauwde ze met spijt in haar stem.

"Hey, ehh, ken jij ene Draco?" Veranderde haar zusje soepeltjes van onderwerp. Ze legde haar oren achteruit, ja dat stuk uitschot kende ze. "Ja die ken ik. Waarom?" Miauwde ze achterdochtig. Als dat vieze stuk schurft ook maar één poot uitstak naar haar zusje! Dan kreeg hij ervan langs, reken maar!

Haar zusje keek plots heel geïnteresseerd naar de vogel op de tak, dat kon niet veel goeds beteken. "Oh gewoon, ik was hem een keer tegen gekomen en vroeg me af, eh.. Ja, gewoon of je hem kende." Ze legde haar oortjes weer plat, maar toen ze haar bekje wou open trekken miauwde haar zusje nog iets. "En of je misschien wist hoe het met hem ging" Kwaad keek ze de tabby aan. "Blijf uit de buurt van die kater! Hij is gevaarlijk! Desnoods verkoop ik hem een klap om te zorgen dat hij niet meer in je buurt komt. Als hij ooit ook maar één poot naar je uitsteekt moet je het me laten weten." Grauwde ze woest, ze was niet echt kwaad op haar zus. Maar meer op dat achterlijke stuk schurft.

"Hey! Jij moet niets zeggen! Als ik hem aardig vind, vind ik hem aardig! Ga mij niet waarschuwen voor katten!" Ze legde haar oren kort naar achter, ruzie met haar zus vond ze niet leuk. Maar Draco was gevaarlijk, heel gevaarlijk en niemand mocht haar familie ook maar een haar krengen. "Jij bent per slot van rekening degene die zich bij de gevaarlijke Bloodclan hebt aangesloten." Awtsh, dat stak. Ze slikte haar tranen in. "Ik heb je gewaarschuwd, hij is gevaarlijk!" Miauwde ze nog met een laatste overtuigend hoofdbeweging. De sfeer voelde gespannen aan en ze haatte het. "Zijn er geen leuke katers in de Shadowclan?" Veranderde ze van onderwerp met subtiel wiebelende wenkbrauwen.

Bood haar zusje haar nu haar excuses aan? Of had ze het verkeerd gehoord? Toch besloot ze het te negeren. "Niet zover ik weet, ik denk dat ik wat aan m'n charmes moet doen." Ze grijnsde. "Je uiterlijk is in ieder geval al on point!" Daar waren zussen nu eenmaal voor, om je beter te laten voelen. Zelfs na een ruzie, want welke beslissingen haar familie ook zou nemen. Ze zou altijd van hen blijven houden. "En in de Blo- eh, Elite?" Ze lachte. "De meeste zijn nogal arrogant en denken dat ze geweldig zijn! Maar er is wel een kater die wel chill is." Miauwde ze met wiebelende wenkbrauwen. Niet dat ze iets voelde voor die kater, hij was gewoon een vriend.

De kattin maakte het zich gemakkelijk. "Vertel me alles!" Die zou niet weggaan voor ze het ganse verhaal had gehoord. "Het is niet echt speciaal en ik ken hem nog niet echt goed. Dus momenteel zit hij in de Friendzone." Grijnsde ze richting haar zus. Het was allemaal waar wat ze vertelde, liegen kon ze toch niet bij haar familie. "Zijn naam is Seven." Grinnikte ze. De kater was chill, hij zou een goede vriend van haar kunnen worden.

"Seven? Jullie zijn gemaakt voor elkaar, dat zeggen de namen al." Ze lachte toen haar zusje haar aanstootte. "Haal je maar niks in je hoofd!" Miauwde ze grijnzend. "En jullie kittens gaan zeker One, Two, Three, Four en Six heten?" Haar zusje plaagde haar en lachend gaf ze antwoord. "Niet op de zaken vooruit lopen, Air! Voor nu is hij gewoon een vriend!" Lachend stootte ze haar zus aan. Het was leuk om nog eens onder familie te zijn, zonder telkens op je hoede te moeten zijn voor gevaar of fake katten.

››I know, maar haal je maar niks in het hoofd xD