We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Panthereye liep rustig door het territorium. Ergens in de schaduw van een struik ging ze liggen en gaf haar schouder weer even rust. De wond was allang genezen maar had er nog steeds last van. Ze overwoog om weer terug naar het kamp te gaan. De clan zou er niet er niet blij mee zijn als ze een nacht wegbleef. Maar zonder prooi terug komen zou weer allerlei spottende reacties geven. Nee, hier blijven zou ze het fijnst vinden ook al zou de rest dat niet zo geweldig vinden. Rustig en langzaam bewegend om haar schouder niet te belasten verzamelde ze een beetje mos en legde het onder een omgevallen boom. Ze keek rond, onthield de plek en probeerde wat te jagen. Dan had ze tenminste iets om mee terug te nemen.
Spinpaw zag Panthereye gaan liggen. Hij stapte op haar af. "Gaat het met je schouder?" Spin was een beetje bezorgd over haar. Spinpaw zette zich neer en keek naar de schouder van de poes.
Ja, het gaat wel. Ik moet gewoon rustig aan doen. Ik heb vandaag niet veel actie ondernomen en ben van plan iets te vangen. Gewoon een muis oké? Kan jij hem dan naar het kamp brengen? Ik... De poes zweeg even. Ik ben van plan vandaag hier te blijven. Ik weet dat ik terug moet maar, ik heb geen zin in het commentaar van de andere warriors. Kom je mee? Ze rook aan de lucht. Meteen rook ze muis en dichtbij ook. Ze sloop in de jachthouding richting de geur. De muis snuffelde aan de grond. Haar poot stapte op een takje en de muis keek op. Even negeerde ze haar schouder en schoot als een pijl uit een boog vooruit, de muis achterna. Met een sprong greep ze hem en beet het dier vlug. Plots schoot de pijn door haar schouder. Dat was was dom geweest. Kom je mee? Ik ga een soort nest maken. Dat ze het misschien vaker zou gaan gebruiken vertelde ze er niet bij.
Spinpaw begreep dat ze nu niet naar de clan ging. Hij wou haar wel helpen met haar prooi naar de clan te brengen, maar ze moest zelf ook iets eten. Wanneer de poes een muis had gevangen zag Spin dat haar schouder pijn deed. "Ik zal je wel helpen met mos te gaan halen. Wacht even hier. Ik kom direct terug." De laatste zin zei hij over zijn rug en rende het bos in. Niet veel later kwam hij terug met een mond vol mos. "Hier. Ik denk dat jij je eigen nest wel kunt maken." Hij staarde naar het mos. Spinpaw opende zijn mond terug open. "Ik zal intussen prooi voor jou vangen." zei hij. Spinpaw wachtte niet op een antwoord en dook het bos terug in.
Spinpaw was echt behulpzaam. Had hij niet gezegd dat hij nog geen mentor had? Ze zou hem echt graag trainen. Aan een kleine muis had ze genoeg. De elders en kittens moesten eerst eten. De dikke muis die zij net gevangen had was voor de elders. Ze liep terug naar de omgevallen boom met een kuil. Spinpaw zou haar geur wel kunnen volgen. Met haar mond vol mos liep ze door het bos. Ze legde het mos in de kuil en begon de takken van de boom zo te leggen dat ze een dakje vormden.
Spinpaw kwam terug met een kleine vogel in zijn mond. Panthereye stond niet waar Spin haar had achtergelaten. Zijn neus deed het werk en Spin vond de poes al snel. Ze was een nestje aan het bouwen. Hij legde de vogel dicht bij het nest van Panthereye."Hier heb je voedsel. Je kan het eten als je klaar bent met het maken van je nestje. waar is de muis die ik naar de clan moet brengen?" Vroeg hij vriendelijk aan de poes.
Ze gaf de muis door aan Spinpaw en at haar vogel snel op. Ze ging verder met camoufleren. Haar nest was nu vrijwel onzichtbaar. Maar het zou Spinpaw waarschijnlijk wel opvallen dat ze echt haar best deed op het hol. Iedere kat zou begrijpen dat dit niet voor eenmaal gebruik was. Maar ze zou afwachten. Dat ze met 28 moons naar de elders ging kon toch niet Starclans bedoeling geweest zijn? Ze zou en moest afwachten tot de wond volledig hersteld was. De zon stond al laag aan de horizon. Ik denk dat je zo moet gaan. Ik kom morgen weer naar het kamp. Was één avond weg van de warriors het echt waard? Ze zou vast niet verbannen worden ofzo, maar de clan zou woedend zijn.
Spinpaw pakte de muis in zijn mond. Hij knikte naar de poes. Was dit dan de afscheid? Hij zou haar morgen nog wel zien. Hopelijk word ze hem mentor. Haar nest zag er heel gezellig en knus uit. Is dit gemaakt voor 1 nacht? Spinpaw zwaaide met zijn staart als gebaar van daag! Hij draafde rustig, de wonden op zijn zij waren nog niet helemaal genezen. Al de inspanning dat hij moest doen voor de poes waren ook niet gemakkelijk. De muis bengelde tussen zijn tanden.
Ze keek de apprentice dankbaar aan. Dag! Ik zie je morgen wel in het kamp. Ze keek naar de lucht. Het was bijna donker. Tevreden rolde ze zich op in haar mosnest. Hier zou niemand haar storen en kon ze rustig slapen
Onderwerp: Hiding 
zo 7 jun 2015 - 19:02