Hij dwaalde nu al eventjes rond in het afgelegen landschap dat men het 'rogue gebied' noemden. Iets wat hij een onzin naam vond, immers was dit alles niet van de rogues. Men zou het beter Niemandsland kunnen noemen, zoals hij deed. Maar ach, katten zouden bij veel dingen een voorbeeld aan hem kunnen nemen. Nee Jinx, eigenlijk niet.
De kater schudde zijn kop en keek om zich heen, zich afvragen waar zijn poten hem heen hadden gedragen. Hij wist dat hij over niet al te lang terug zou moeten gaan naar de stad, naar zijn vriend. Immers kon de zwerver waar hij bij in de buurt bleef niet lang op zichzelf blijven. Toch wilde hij op z'n minst nog één interessant ding meemaken. Sinds hij het Niemandsland in was geweest had hij zich alleen nog maar verveeld.
De kater keek verrast op toen hij de eenzame geur van een kitten oppikte. Snel trippelde hij er op af en zag een jonge gestreepte kitten bij een plas zitten. De kater stapte rustig op het poesje af en ging op een behoorlijke afstand zitten. "Ben je helemaal alleen?"Vroeg hij nogal straight to the point. De kater trok één wenkbrauw vragend op.