Zittend bij de uitgang.

De zon zou zich die gad pas heel laat door de donkere wolken laten zien. Een kitten met een zwart/bruine en witte vacht lag nog lekker te slapen toen ze gewekt werd door het clanleven. Ze opende haar oogjes en keek door de pikzarte nursery. De moederkatten lagen nog met hun jongen te slapen en Whitekit* rekte zich uit toen ze opstond. Haar pootjes waren gevoeloos, maar na een paar wankele stapjes voelde ze het prikkende getintel weg trekken. Nieuwschierig als altijd trippelde ze met wankelende passen in de richting van de uitgang van de nursery en klom naar buiten. De jongere kittens lukte dat nog niet en vielen dan steeds weer terug naar binnen. De wolken voorspelde weinig goeds, maar Whitekit* wilde graag even buiten de braamstruiken zijn en ging naast de ingang van de Nursery zitten. De warriors liepen af en aan met vers gevangen prooi in hun monden. Water liep over haar lippen bij het zien de verschillen van prooi die binnen werden gebracht. Whitekit* geeuwde luid en ging gemakkelijk met haar voorpootjes opgekrult onder haar borstje liggen. Ze genoot van de drukte en zag erg op tegen de grote Warriors die goed gespiert eruit zagen. Vooral een kat vond ze een prachtige pels hebben, nouja twee eigenlijk. De blauwe pels van Bluestar glom zo mooi in de zon dat het vaak leek alsof ze een wankelend meer was, maar ook Fireheart met zijn vlammende vacht was niet mis om te zien. Haar ogen volgde de andere Warriors die onder leiden van de commendant hun taken volbrachten. Whitekit* wilde ook haar best doen en zou een goede leerling worden die alles wat er gezegd zou worden in zich op zou nemen als een spons water opzoog. Ze stond weer op en liep naar de grote steen waar Bluestar haar hol had en snuffelde daar nieuwschierig rond. De schaduw die hier normaal lag vanwege de zon was er nu niet en ze trippelde verder met haar staartje hoog opgeheven in de lucht. Ze trippelde nu in de richting van de oudste den waar ze vaker naar hun verhalen had geluisterd. Ze hoopte dat ze snel weer eens daan naar toe mocht en zag een mosbal in het midden van de openplek liggen. Ze zakte half door haar pootjes en sloop zo goed en kwaad als het ging voor een kitten in de richting van de mosbal en wiebelde even met haar achterwerk toen ze nog maar een muizenlengte van haar slachtoffer af stond. Ze zonk nog verder door haar pootjes en spanden haar spieren voor de sprong. Whitekit* Zetten zich stevig af en landen boven op de mosbal en rolde samen met het mos om en om tot ze het stevig in haar klauwtjes vast had en hevig begon te trappen tegen de bal van mos. Whitekit* kierde van plezier en en liet ze mosbal los en trapte het ver van zich af voor ze er achter aan stoof en de mosbal weer met haar lange scherpe nagels omhoog gooide door haar klauwtjes achter het mos te haken en haar poot naar boven te bewegen. De mosbal vloog door de lucht en landen tegen een van de andere katten aan. Whitekit* zag het gebeuren, maar wilde zich niet verontschuldigen en schoot op de wegrollende mosbal af tot ze voelde dat een poot op haar staartje werd gezet en ze niet meer verder rennen kon. Whitekit keek omhoog en zag een paar ogen haar streng aankijken.