Horizon {Sweetheart}

Op de outlook rock lag een kleine bronsgekleurde kattin. In haar gedachten ging ze de laatste paar dagen door. De oude deputy was dood. Meteen was er een nieuwe gekozen. Natuurlijk had Bronzemask gehoopt dat zei was aangewezen. Het was altijd al haar wens om leider te worden. Ze was opgegroeid zonder ouders. Dat had haar verhard. Het bleke winterzonnetje scheen in haar ogen toen ze naar de horizon keek.

De wind woei tegen haar rug, ook al was de wind koud het was voor haar nu een kleine verkoeling. De grote kattin rende net zo snel als de wind, hoewel het leek alsof de wind haar nog een extra duwtje in de rug gaf. Op dit soort momenten wist je wat Windclanner zijn écht pas betekende. Misschien was ze dan wat steviger gebouwd, haar poten gingen net zo snel als elke windclanner ook! Dit was gewoon gevoel, bijna alsof je vloog, wetend dat je niets te vrezen had, jezelf pushen om altijd maar sneller te gaan, sneller, tot je er bij neervalt. De rots van de Outlock rock kwam inzicht en een gestalte in het midden op de rots liet Sweetheart haar tempo vertragen. Snel toverde ze weer de weer vriendelijke uitdrukking op haar gezicht, de kattin zuchtte eventjes diep schudde haar brede kop en vergat eventjes alles wat in haar kop rond spookte. Met een rustige loopdrafje stapte ze op de bruine kattin af. Zo te zien was het Bronzemask die genoot van de zon die eindelijk eens een keertje scheen. "Bronzemask" Mauwde ze met een kalme stem en knikte als begroeting.

Ze schrok op uit haar gedachten toen ze een stem hoorde. ''Bronzemask.'' Begroette een mede-warrior haar. Bronzemask rekte zich uit. ''Hallo Sweetheart.'' Miauwde ze vriendelijk terug. Ze ging comfortabel zitten en legde haar staart om haar poten. ''Hoe ist?'' Vroeg ze terwijl ze een kleine gaap niet kon onderdrukken. Die zon maakte je wel lui zeg. Maar ik moet ervan genieten zolang het kan. Eindelijk een zonnig dagje in de koude sombere Leafbare.

''Hallo Sweetheart, hoe ist?" Sweetheart keek de andere met een wat droge en kalme blik aan, haar waterige lachje op haar snuit was ook geen succes vandaag. "Prima" Mauwde ze dus maar zonder echt veel aandacht aan te geven. Ze hield niet van om over haar zelf te praten. "Met jou?" Vroeg ze na een korte stilte en maakte het wat gemakkelijker voor de zelf om te gaan zitten. De zon scheen lekker warm haar dikke pels en haar verschillend gekleurde ogen glommen zachtjes in de zonlicht. Kunnen we gaan? Dit is tijdverspilling Sweet De kattin zuchtte maar gsf geen antwoord op haar vader, "Het is een mooie dag vind je niet?" Mauwde ze maar, ze had niet zo veel te melden vandaag.

''Prima.'' Miauwde de kattin droogjes. Wow, die is ook vaag. ''Met jou?'' Vroeg ze. Haar ogen glommen in het zonlicht. Ze had wel mooie ogen, alleen het litteken maakte het een beetje scary. Ze was wel blij dat ze bij haar in de clan zat. Zo'n iemand moet je niet tegenover je hebben. Dan ben je vossenstront. ''Gaat wel.'' Miauwde Bronze eerlijk. Sweetheart ging relaxed zitten. Bronzemask volgde haar voorbeeld en legde haar staart over haar poten. ''Het is een mooie dag vind je niet?'' Bronzemask knikte terwijl ze naar het open landschap van haar clan keek. ''Ik hoop dat Nieuwblad snel aanbreekt.'' Mompelde ze. ''Dat koude weer doet onze clan geen goed.''

"Gaat wel" Was de antwoord op haar vraag, Sweetheart knikte kort en richtte haar ogen op die van Bronzemask die net als haar ging zitten. ''Ik hoop dat Nieuwblad snel aanbreekt, dat koude weer doet omze clan geen goed" Mompelde de jongere warrior en Sweetheart knikte als bevestiging. "Je heb gelijk, maar er zijn wel ergere Leaf-bare's geweest dan deze" Mauwde ze en sloeg haar pluizige staart om haar middel heen. De wind woei zachtjes over het landschap en speelde wat met haar lange dikke vacht. "Maar inderdaad kan ik niet wachten op Newleave" Een kleine waterige glimlachje verscheen na dagen weer eens op haar snuit en een genietende twinkeling verscheen in haar twee verschillend gekleurde ogen. "Hoe gaat het eigenlijk met je zus? Brindleleaf was de naam toch?" Er waren zo veel katten in de clan, en af en toe kon ze wel eens in de war raken met al die namen en families.

''Je heb gelijk, maar er zijn wel ergere Leaf-bare's geweest dan deze.'''Miauwde Sweetheart. ''Maar inderdaad kan ik niet wachten op Newleaf.'' Vervolgde ze. Bronzemask knikte. In gedachten zag ze de prooi al weer tevoorschijn kruipen. Haar buik rommelde. ''Hoe gaat het eigenlijk met je zus? Brindleleaf was de naam toch?'' Vroeg haar beste vriendin. ''Ik weet het niet, ze gedraagt zich vreemd de laatste tijd,'' Miauwde de kleine kattin nadenkend. ''Maar dat kan ook mijn verbeelding zijn.'' Brindleleaf deed inderdaad wat mysterieus. Ze ging vaker het kamp uit dan goed was. En hing rond met de medicine cat, Sparrowfeather. Nu ze erover dacht, begon Bronzemask zich toch wat zorgen te maken over haar zusje.

Sweetheart ogen gleden van Bronzemask naar het gebied en weer terug, alsof er een kat uit het niets kon verwachten. Haar snorharen trilde eventjes toen er een steek door haar wond heen schoot, het was nog niet lang geleden -en dus nog vers- maar meestal deed het nooit zo vele pijn zoals normale wonden. Het begon zelfs ook wat opgezwollen te worden en dat zag er niet bepaald aantrekkelijk uit op haar gezicht. Get werd hoe en dan ook een flinke litteken-s-. ''Ik weet het niet, ze gedraagt zich vreemd de laatste tijd,'' De massieve kattin schudde haar kop en hield haar gedactes weer bij Bronzemask, ''Maar dat kan ook mijn verbeelding zijn.'' Sweetheart spitsde haar oren naar voren, vreemd gedrag hm? De kattin beet eventjes nadenkend op haar onderlip. "Misschien heeft ze eventjes zo'n periode, niet iedereen is elke dag goed gezind" Sprak ze met een klame klank in haar stem en keek Bronzemask eventjes aan. "Zeg Bronzemask, heel wat anders nu maar wat vind jij van de nieuwe Deputy?" Eens kijken hoe ze hier op reageerde, ze had namelijk de teleurstelling wel in haar ogen gezien bij de ceremonie.

Sweetheart spitste haar oren naar voren. ''Misschien heeft ze eventjes zo'n periode, niet iedereen is elke dag goed gezind'' Miauwde de grote kattin kalm. Bronzemask trok haar schouders op. ''Kan.'' Miauwde ze afwezig. De volgende vraag bracht haar weer bij het gesprek. ''Zeg Bronzemask, heel wat anders nu maar wat vind jij van de nieuwe Deputy?'' Bronzemask keek op en trok kort met haar oren. ''Nou, ja. Ik vind Frostfaith wel een goede krijger enzo. Maar..'' Begon ze. Ze zuchtte. ''Ik had eigenlijk gehoopt dat ik die rang zou kunnen bemachtigen.'' Vervolgde ze beschaamt. ''Niet dat ik tegen Everstar's keuze in wil gaan, maar Deputy zijn lijkt me echt heel gaaf.'' Ze glimlachte. ''Ik bedoel, iedereen zou toch wel patrouilles willen organiseren, met Starclan communiceren en als eerste prooi van de stapel pakken.'' Dat was iets wat zeker was. En misschien, kwam ze ooit haar ouders tegen in Starclan. Niet dat ze die wilde ontmoeten ofzo. Ze was nieuwsgierig naar wie haar hebben achtergelaten. Naar wie ze gemist heeft.

''Nou, ja. Ik vind Frostfaith wel een goede krijger enzo. Maar..'Ik had eigenlijk gehoopt dat ik die rang zou kunnen bemachtigen.. Niet dat ik tegen Everstar's keuze in wil gaan, maar Deputy zijn lijkt me echt heel gaaf. 'Ik bedoel, iedereen zou toch wel patrouilles willen organiseren, met Starclan communiceren en als eerste prooi van de stapel pakken.'' Sweetheart was van een afwezige gesprek partner naar een luisterde oor veranderd, een kleine grijns vormde op haar lippen toen Bronzemask haar verhaaltje vertelde. De massieve kattin stond op en ging naast Bronzemask zitten, haar vecht bijna tegen die vannde jongere kattin gedrukt. "Je hoeft je niet te schamen, iedereen zou het geweldig vinden om die rang te claimen" Sprak ze met een klame en vriendelijke stem, oh wat was ze toch goed in toneelstukje spelen. "En net als jou, hoop ik dat jij ooit die rang voor het oprapen krijgt" Vervolgde ze met een glimlach gaf haar een vriendschappelijke knipoog. "Misschien, heel misschien.. Agh nee laat maar," Mauwde ze, en sloeg haar pluizge staart om haar poten. alles ging volgens plan.

Sweetheart kwam tegen Bronzemask aanzitten. ''Je hoeft je niet te schamen, iedereen zou het geweldig vinden om die rang te claimen.'' Stelde Sweetheart haar gerust. Met de kalme en vriendelijke stem die ze altijd al gehad heeft. ''En net als jou, hoop ik dat jij ooit die rang voor het oprapen krijgt.'' Bronzemask keek verward op. Waarom wilde ze dat zij de rang kreeg? ''Misschien, heel misschien.. Agh nee laat maar.'' miauwde de massieve kattin. Bronzemask trok met haar oren. ''Nee ga door, wat wou je zeggen?'' Vroeg ze nieuwsgierig.

''Nee ga door, wat wou je zeggen?' Dat waren de woorden waar ze opwachtte, eventjes glommen er duistere lichtjes in haar ogen maar Sweetheart kalmeerde zich snel, zo snel dat Bronzemask het niet kon opmerken. "Nee ik bedoelde zegmaar, zou het niet geweldig zijn als een van ons die rang tot beschikking had?" Mauwde met een diepe zucht, haar staart zwiepte wat verdrietig over de grond net als haar oren die naar achteren waren gedrukt. "Ik dacht, misschien dat we samen er voor konden zorgen dat één van ons die rang op onze naam kreeg, right?" Mauwde ze zacht, bijna fluisterend tegen haar zelf. "Ik zou het leuk vinden om me beste vriendin hogerop te zien hoor" Voegde ze er aan toe met een speelse lach op haar snuit. "Of niet soms?" I see where you're going , smart working Sweet Sweetheart greens, oh haar vader had haar door. Ja, ze wou Bronzemask aan haar zijden. Ze had katten nodig om hogerop te klimmen, en om te beginnen was Bronze haar eerste doel geworden.

''Nee ik bedoelde zeg maar, zou het niet geweldig zijn als een van ons die rang tot beschikking had.'' Miauwde Sweetheart met een verdrietige stem. ''Ik dacht, misschien dat we samen er voor konden zorgen dat één van ons die rang op onze naam kreeg, right?'' Vervolgde de grote kattin. ''Dat zou wel leuk zijn, maar ik heb geen idee hoe.'' Antwoordde Bronzemask. Misschien moest ze harder trainen? Misschien een keer een patrouille leiden? Of nog meer jagen? Ze wist het niet.

''Dat zou wel leuk zijn, maar ik heb geen idee hoe.'' Adrenaline overspeolde haar, maar de kattin hield zich rustig. Dit ging zo op zijn rolletjes! "Misschien kunnen we om harder te trainen? af en toe eens een luie warrior aanspreken en patrouille leiden? Het is niet speciaal maar dat toont wel dat we het aan kunnen toch?" Haha! Sweetheart sometimes you really behave like an innocent little kitten, very smart De kattin grinnikte in stilte, oh wat gig dit toch goed. Een grijns vormde al gauw weer op haar lippen, toen de kattin haar staart vriendschappelijk tegen Bronzemask rug wrijfde als een soort 'bemoedigend' iets. "Alleen.. Ah foxdung, dat betekend wel dat Everstar.. Of Frostfaith weg moet zijn.. Daar had ik niet overgedacht" Mauwde ze met een wat verdreitige klank in haar stem, de massieve kattin trok eventjes met haar oor, net alsof ze echt niet wist dat die Everstar en die Frostfaith uit de weg moesten zodat -hun- de plek konden overnemen. "Jij nog een idee?"

''Misschien kunnen we om harder te trainen? af en toe eens een luie warrior aanspreken en patrouille leiden? Het is niet speciaal maar dat toont wel dat we het aan kunnen toch.'' Bronzemask knikte. Das een goed idee. ''Alleen.. Ah foxdung, dat betekend wel dat Everstar.. Of Frostfaith weg moet zijn.. Daar had ik niet overgedacht.'' Bronzemask dacht na. ''Tja, die clanregels zijn ook wat he, waarom zijn er niet gewoon meerdere leiders.'' Grapte ze met een knipoog. ''Jij nog een idee?'' Bronzemask dacht weer na. ''We kunnen proberen zo hard mogelijk te werken.. maar dat word wel een hele klus.'' Miauwde de kleine kattin met een zucht. ''Ik weet niet of ik het aan kan, nog harder te trainen. Ik heb ook nog een apprentice waar ik druk mee ben.'' Vervolgde ze. Ik werk zo hard, ik zou eigenlijk beloont moeten worden. Haar blik werd koud. ''Maar ik weet wel zeker dat ik beter ben dan Frostfaith.'' De naam Frostfaith spuugde ze eruit. Met een jaloerse blik staarde ze naar het Windclan kamp in de verte.

''Tja, die clanregels zijn ook wat he, waarom zijn er niet gewoon meerdere leiders.'' Grapte Bronzemask waarop Sweetheart grinnikte. 'We kunnen proberen zo hard mogelijk te werken.. maar dat word wel een hele klus.'' De grote kattin knikte, dat is inderdaad een grote klus maar als ze het eenmaal hadden bereikt was dat allemaal waard geweest. ''Ik weet niet of ik het aan kan, nog harder te trainen. Ik heb ook nog een apprentice waar ik druk mee ben.'' Sweetheart trok met haar oor, er moest hier een oplossing voor zijn. "Neem je Apprentices dan ook mee als jij gaat trainen, dat is twee vliegen in één klap. Je traint je zelf en tegelijkertijd ook je Apprentices" Mauwde ze kalm, dat was best een goed idee. ''Maar ik weet wel zeker dat ik beter ben dan Frostfaith.'' Kijk. Dit was het ene moment waar Sweetheart opwachtte. De jaloesie, honger naar macht, en woede dat zich begon op te borrelen. "Wat je net vertelde Bronzemask over die 'regels'. Misschien is het eens een keertje vertanding om er eentje te breken, dat zou ons een hoop werk schelen" Mauwde ze ineens uiters serieus. Een koude blik glommin haar ogen toen ze naar Bronzemask keek. "Ik kan je vertrouwen Bronze, je bent één van me beste vriendin. Dus wil ik je de waarheid vertellen. Die Everstar denkt alleen maar aan der zelf, alleen maar wat goed is voor haar en niet voor de clans. We hebben een sterke leider nodig, eentje die Windclan groot en sterkt maakt" Mauwde ze met een ijs koude stem. "En dat betekend maar één ding" De massieve kattin boog haar kop tot haar snuit bij de jongere warrior's oor was. "Ik denk dat we die Everstar voor eens en altijd uit de weg moeten ruimen"

''Neem je Apprentices dan ook mee als jij gaat trainen, dat is twee vliegen in één klap. Je traint je zelf en tegelijkertijd ook je Apprentices.'' Das best een goed idee! ''Goeie!'' Miauwde ze. Sweethearts blik verkilde. ''Wat je net vertelde Bronzemask over die 'regels'. Misschien is het eens een keertje vertanding om er eentje te breken, dat zou ons een hoop werk schelen.'' Bronzemask had dit totaal niet verwacht van Sweetheart. Maar dat weerhield haar niet om te luisteren naar wat ze zei. ''Ik kan je vertrouwen Bronze, je bent één van me beste vrienden. Dus wil ik je de waarheid vertellen. Die Everstar denkt alleen maar aan der zelf, alleen maar wat goed is voor haar en niet voor de clans. We hebben een sterke leider nodig, eentje die Windclan groot en sterkt maakt.'' Groot en sterk leek haar wel wat. Maar was het zo dat Everstar alleen maar aan zichzelf dacht? In dat geval zou ze meteen moeten aftreden. ''En dat betekend maar één ding.'' Bronzemask rilde van de kille stem van haar vriendin. Sweetheart boog zich naar haar toe. ''Ik denk dat we die Everstar voor eens en altijd uit de weg moeten ruimen.'' Fluisterde ze in haar oor. Everstar? Weg? Bronzemask twijfelde en slikte. Als Everstar de clan inderdaad niet goed kan dienen, denk ik dat het wel kan? Het is toch goed voor de clan? Die gedachten spookten door haar hoofd. Maar toen gebeurde iets wat nog nooit was gebeurt. Ze kreeg een vlaag van gemene, of zelfs kwaadaardige gevoelens over haar heen. Zou het komen omdat haar vader dat ook had? Had haar vader contact met haar? Ze wist het niet, niet eens dat haar vader nog leefde. Maar er was toch een of andere connectie gekomen, tussen haar en Bloodmask. Die Everstar weet niet wie ze in haar clan heeft zitten. ''Ik doe mee.'' Fluisterde Bronzemask vastberaden. Oh Bronze, wat ben je aan het doen met je leven?

''Ik doe mee.'' Sweetheart ogen verduisterde toen de woorden uit Brozmemask mond glipte, alles ging goed. De masseive kattin stond op en ging voor Bronzemask staan. "Ik had niks anders van je verwacht Bronze" Mauwde ze met een knipoog, en draaide zich om. Alles zou nu veranderen. Zij zou de macht in haar poten krijgen, zij zou de clan leiden. Maar eerst moest alles goed uitgewerkt worden, niet te overhaast. De kattin greens en stapte met stevige passen weg. "Ik kom je morgen voor zonsondergang ophalen, dan gaan we eventjes trainen" Riep ze over haar brede schouder, en verdween onder de ondergaande zon.

[Sweetheart topic uit]
Zullen we een vervolg doen? :3

''Ik had niks anders van je verwacht Bronze.'' Miauwde Sweetheart met een knipoog. Nu leek alles weer normaal. ''Alles voor een vriend.'' Miauwde ze met een vage stem. In gedachten zag ze allemaal beelden van twee katten. Ze had geen idee wie. Het nam haar een sort van over. Alsof ze niet meer op de wereld was. Sweetheart draaide zich om en liep weg. ''Ik kom je morgen voor zonsondergang ophalen, dan gaan we eventjes trainen.'' Riep de grote kattin over haar schouder. Bronzemask schrok 'wakker' en schudde haar kopje even. Toen besefte ze dat ze weer hier stond, gewoon de de outlook rock. ''Ik zal er zijn.'' Riep ze terug.

Topic uit.
OOC: Is goed.